ليست شهداي دفاع مقدس (ن)

يدالله ناظمي‌نژاد فرزند محمد در سال 1349 در روستاي فخران از توابع شهرستان بيرجند ديده به جهان گشود. دوران کودکي و تحصيلات ابتدايي را تا کلاس چهارم در زادگاهش گذراند سپس به علت عدم وجود مدرسه و نداشتن توانايي مالي ترک تحصيل نمود. او مدتي همراه والدينش به کشاورزي و سپس به کار قالي‌بافي پرداخت و از اين راه به خانواده‌اش کمک مي‌نمود.
در حالي که از سواد چنداني برخوردار نبود به مطالعه علاقه زيادي داشت و اغلب به مطالعه‌ي کتب ديني مي‌پرداخت. در انجام فرايض ديني بسيار مقيد بود و نمازش را در اول وقت اقامه مي‌نمود. در جلسات دعا و مراسم مذهبي حضوري فعال و چشم‌گير داشت. با عشق و علاقه‌اي که به حضور در جبهه داشت اولين بار در 16 سالگي عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد و در عمليات کربلاي 4 و 5 حضوري دلاورانه داشت.
هنگامي که براي انجام خدمت نظام وظيفه فرا خوانده شد با تجربه‌اي که از حضور در کنار دلاورمردان بسيجي داشت، به سپاه پاسداران پيوست و همراه لشکر 5 نصر عازم جبهه گرديد. وي پس از مدتي حضور شجاعانه در تاريخ چهارم مردادماه سال 1367 در منطقه‌ي پدافندي اسلام‌آباد غرب در عمليات مرصاد در سن 18 سالگي به درجه‌ي عظماي شهادت نايل گشت.
پيکر پاک و مطهر شهيد پس از تشييع باشکوهي در زادگاهش به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 753

روز بيست ‌و چهارم آبان‌ماه سال 1340 کودکي از تبار حافظان و حاميان اسلام متولد شد. صداي اذان محمدي پدر در گوشش طنين انداخت و اين نداي روح‌بخش آسماني تا آخرين لحظه حيات همراهش بود. آموختن را همچون ديگر کودکان ادامه داد و به شوق يادگيري علوم اسلامي به حوزه علميه رفت. کم‌کم با تشکيل کلاس و ايجاد جلسات، هيئت‌ها و... سعي کرد دوستان و جوانان اين مرز و بوم را از ظلمت‌آباد جهان تا حقيقت ايمان به رب‌العالمين پرواز دهد.
آغاز جنگ نگاهي ديگر به جهان هستي بود؛ عبدالفتاح مي‌خواست بار سفر ببندد و توشه آخرت را آماده کند. جوشقاني در ميدان رزم عاشقانه به نبرد ايستاد و سرانجام در روز نوزدهم اسفند‌ماه سال 1362 روز جمعه در جزيره‌مجنون آسماني شد. عمليات خيبر او را در سن 22 سالگي به عرش اعلي رساند. مزار پاکش در بهشت زهرا(س) قطعه 27 قرار دارد.

منبع:پرونده شهيد در گروه تحقيقاتي فتح الفتوح

کاظم در سال 1331 در محلات جنوب شهر تهران متولد شد. هنوز کودکي بيش نبود که در غم فراق مادر گريست و در سوگ پدر شانه‌هاي کوچکش لرزيد. تحصيلاتش را تا پايان سال اول راهنمايي ادامه داد و به علت مشکلات مالي در يک شرکت توليدي مشغول به کار شد. با اوج‌گيري انقلاب و آشنايي با انديشه‌هاي والاي امام امت در خيل تظاهرکنندگان، فرياد مرگ بر شاه سرداد و در توزيع و پخش نوارهاي امام نقش حائز اهميتي ايفاء نمود.
با آغاز جنگ ناظريان در اواسط سال 1359 در دوره‌ي هفتم پادگان امام حسين (ع) آموزش ديد و همراه گردان دوم پادگان ولي‌عصر (عج) به جبهه‌هاي غرب رفت. چندي بعد همسرش را نيز به منطقه سر پل ذهاب آورد تا اينگونه ضمن حضور در جنگ از حال اهل خانه نيز باخبر باشد. وي در عمليات‌هاي زيادي از جمله مسلم‌بن‌عقيل، فتح‌المبين و بيت‌المقدس شرکت کرد و به عنوان معاون گروهان، فرمانده گروهان و جانشين گردان حضرت علي اصغر (ع) به ايران اسلامي خدمت نمود.
اين سردار سرافراز لشکر 10 سيدالشهداء سرانجام در روز اول اسفندماه سال 1364 در عمليات والفجر 8 به دنبال برادر مجروحش در سرزمين فاو بر خاک افتاد. اصابت گلوله به قلب او را در سن 33 سالگي به زيارت حق مشرف ساخت و نامش را در دفتر شهداي ايران ثبت نمود.
مزار پاکش در قطعه 29 بهشت زهرا (س) قرار دارد.

منبع:پرونده شهيد در لشگر 10 سيدالشهداء

اميرحسين نديري در سال 1338 ه.ش درروستاي محمودآباد از توابع شهرستان ساوه چشم به جهان گشود. هنوز كودكي بيش نبود كه نگاه مهربان خميني كبير (ره) صورتش را نوازش كرد و آفتاب وجود امام (ره) براي هميشه در چشمانش باقي ماند. امير حسين پس از اخذ مدرك ديپلم رياضي به مدت دو سال در يكي از شركت‌هاي زادگاهش مشغول به كار گشت. مدتي بعد براي انجام خدمت سربازي فراخوانده شد. اما با شنيدن فرمان امام مبني بر ترك پادگان‌ها فرار نمود و به جمع سربازان خميني پيوست. نديري پس از انقلاب و آغاز جنگ تحميلي به جبهه‌هاي حق عليه باطل شتافت، و به عضويت نهاد مقدس سپاه در آمد. ايمان و اخلاص اميرحسين باعث شد تا مهدي زين‌الدين او را به عنوان همراه و همدل خويش برگزيند. مسئولين سپاه با مشاهده توانائيهاي نديري او را به سمت فرماندهي اطلاعات و عمليات لشگر 17 علي‌بن‌ابيطالب (ع) منصوب نمودند. سرانجام خداوند نديري را در جرگه عاشقان خويش پذيرفت. او با اينكه مي‌دانست كشته خواهد شد بنا به ضرورت جهت شناسايي مواضع دشمن قدم به ميدان مين در منطقه «قلاميزان مهران» نهاد. عمليات والفجر 3 سال 1362 ميعادگاه عروجش شد و اميرحسين ميهمان شيدايي خوان الهي گشت.

منبع:كتاب عرشيان

عاشق کوي عشق و ايثار، منصور نديم در سال 1343 در شهرستان زابل در يک خانواده متدين به دنيا آمد. از کودکي همه او را دوست داشتند. تحصيلاتش را تا مقطع ديپلم ادامه داد و در هيجده سالگي پدر مهربانش را که مبتلا به بيماري سرطان بود از دست داد. از دست دادن پدر تغييري عظيم در زندگي وي ايجاد کرد، و آن بر عهده گرفتن مسئوليت سنگين سرپرستي خانواده بود. قبل از پيروزي انقلاب به فعاليت‌هاي سياسي از جمله شعارنويسي بر ديوار خيابان‌هاي شهر پرداخت، تا اينکه انقلاب به پيروزي رسيد. با شروع جنگ تحميلي و تجاوز عراق به ايران از اولين نيروهاي اعزامي به ميادين نور عليه ظلمت بود.
در طول مدت جبهه بارها مجروح گرديد و پس از بهبودي به نبرد ادامه داد. سرانجام در روز دهم آذرماه سال 1365 با کاروان سپاهيان محمد (ص) به جبهه عزيمت نمود و در عمليات «کربلاي پنج» در منطقه شلمچه در سال 1365 در سن 22 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 2 صفحه 170

سال 1335 خانه مشهدی صفر در روستای بیلوی مرودشت از توابع استان فارس آکنده از عطر عود و اسفند شد و اهالی به شادباش تولد نوزادی به نام محمدرضا به خانه او رفتند چند سال بعد محمدرضا دانش آموز مدرسه روستا شد و تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم علوم تحربی ادامه داد، دوران خدمت سربازی او مصادف شد با فرمان امام خمینی مبنی بر ترک پادگان ها و اینچنین بود که محمدرضا نیز به سیل خروشان مردم مبارز پیوست، او فعالیت های انقلابی خود را از مسجد آتشیهای شیراز آغاز کرد و با پیروزی انقلاب به عضویت کمیته درآمد انگیزه حفاظت از دستاوردهای هزاران شهید او را ملبس به جامه سبز سپاه کرد، و با شروع جنگ تحمیلی راهی جبهه شد. نامدار با پذیرفتن سمت فرماندهی گردان در عملیات ثامن الائمه (ع) و عملیات محرم شرکت کرد و سرانجام در هفدهم آبان ماه سال 1361 در سن 26 سالگی از محور شرهانی به آسمان پرگشود.

منبع:كتاب خلاصه خوبي ها ج2

عبدالخالق در آغازين روز بهار سال 1343 ديده به جهان هستي گشود.
او در شهر بوشهر و در كنار پدر و مادري فرزانه و باايمان بزرگ شد. او آموختن علم را در سنّ 7 سالگي آغاز كرد و تحصيلاتش را تا پايان دوره‌ي ابتدايي ادامه داد و بعد از انصراف از تحصيل، در يك مكانيكي مشغول به كار شد تا بتواند بخشي از هزينه‌ي معاش خانواده را تأمين كند.
نامدار در جريان مبارزات ملت غيور ايران عليه استبداد پهلوي به خيل تظاهركنندگان پيوست.
پس از پيروزي انقلاب به عضويت بسيج درآمد؛ اما آغاز جنگ تحميلي باعث شد تا قبل از رسيدن به سنّ قانوني خود را جهت خدمت نظام وظيفه معرفي كرد. دوره‌ي آموزشي را در شيراز گذراند و بعد از آن به اصفهان رفت اما داوطلبانه به بوشهر اعزام شد و حدود 13 ماه در پايگاه هوايي بوشهر خدمت كرد. تا اين كه در پايگاه هوايي، گروهان قدس تشكيل شد و او داوطلبانه در اين گروهان ثبت‌نام نمود تا به جبهه اعزام شود.
وي مدت 45 روز در منطقه‌ي ميمك با دشمنان اسلام جنگيد. سرانجام اين سرباز 21 ساله‌ي نيروي زميني ارتش در تاريخ 2/5/1364 در ميمك بر اثر اصابت تركش خمپاره به سينه به آرزويش دست يافت و در گلزار شهداي بوشهر به خاك سپرده شد.

منبع:كتاب در انتظار او   -  صفحه: 177

غلام‌رضا نامدارمحمدي در تاريخ 1/12/1341 در شهر تهران به دنيا آمد او بسيار مؤمن و اهل تقوا، کم حرف و طرفدار امام بود. کارهاي عبادي ايشان بيشتر در خفا و پنهاني بود و به برادرشان که دو سال بزرگ‌تر از ايشان بودند و دو سال هم زودتر شهيد شدند، (1361) علاقه‌ي وافري داشت و هميشه از ايشان به خوبي ياد مي‌کرد و مي‌خواست که رهرو او باشد.
او در رشته‌ي معدن دانشکده‌ي فني دانشگاه تهران پذيرفته شد. مدتي بعد به قصد قربت و کمال ديني ازدواج کرد و اين‌گونه دينش را تکميل نمود.
غلام‌رضا نامدارمحمدي در اسفندماه سال 1363 به قصد شرکت در عمليات خيبر، به جبهه عزيمت کرد و در تاريخ 23/12/1363 در منطقه‌ي جزيره‌ي مجنون در سنّ 22 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب از ستاره تا خورشيد صفحه 266

در سال 1336 در خانواده‌اي مذهبي اشتهارد به دنيا آمد و بعد از گذراندن تحصيلات ابتدايي و راهنمايي به علت مشکلات مالي نتوانست ادامه تحصيل بدهد و سرانجام مجبور ترک تحصيل شد در دوران انقلاب اسلامي نقش مهمي داشت و در سال 1358 به عنوان خدمتگزار جذب آموزش و پرورش شد چندمرتبه به جبهه‌هاي حق عليه باطل رفت و سرانجام در تاريخ 1/6/1367 در سن 31 سالگي به درجة رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب يادياران

در سال 1345 در منطقه رهنان شهرستان اصفهان کودکي به نام محمد باقر به دنيا آمد، دوران کودکي را با نشاطي کودکان در جوار پدر و مادر سپري نمود و در سن هفت سالگي جهت آموختن علم و دانش راهي مدرسه گشت و تحصيلات خود را تا مقطع ابتدايي ادامه داد. او ضمن آموختن در کار حرفه رادياتورسازي به کسب تجربه سازي پرداخت.
با اوج‌گيري مبارزات انقلابي مردم بر عليه رژيم پهلوي او نيز در صفوف سربازان روح‌الله قرار گرفت و با حضور در راهپيمائي‌ها و تظاهرات خواستار برکناري نظام طاغوت شد. با پيروزي انقلاب شکوهمند اسلامي و آغاز جنگ تحميلي با وجود اينکه به تحصيل علاقه فراوان داشت و همواره مي‌گفت آرزويم اين است که تحصيلات خود را ادامه دهم تا از مفاهيم ديني و قرآني را بهتر بفهمم و طلبه شوم ترجيح داد در جبهه‌هاي نبرد حضور داشته باشد تا از مرز و بوم ايران اسلامي دفاع کند ،سپس عازم کردستان شد وآموزشهاي نظامي را فرا گرفت .پس از چند ماه حضور و خدمت صادقانه سرانجام در عمليات والفجر2 درتاريخ 2/5/1362 در سن 17 سالگي بر اثر سوختگي بدن در پيرانشهر به درجه رفيع شهادت نائل آمد. مزار اين شهيد گرامي در گلزار شهداي رهنان قرار دارد، روحش شاد و يادش گرامي باد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان ج1

حسين نامور در سال 1339 در خانواده مذهبي متولد شد، و تحصيلات خود را با موفقيت به پايان رسانيد و در آموزش و پرورش مشغول خدمت شد.حسن با اوج‌گيري مبارزات مردم عليه رژيم پهلوي در صف تظاهرکنندگان قرار گرفت. پس از پيروزي انقلاب و آغاز جنگ تحميلي به جبهه‌هاي نبرد شتافت و سرانجام در تاريخ 21/1/1362 در سن 23 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب يادياران

عليرضا روز اول اسفند ماه 1339 در محله نارمك تهران چشم به جهان گشود. دوران ابتدايي را در دبستان ملي «دانش‌پرور» گذراند و پس از ادامه تحصيل در مدرسه راهنمايي فجر و دبيرستان خوارزمي ‌در خرداد سال 1359 موفق به اخذ مدرک ديپلم در رشته رياضي فيزيك شد. در روزهاي خون و آتش سال 57 عليرضا همراه دوستانش در تظاهراتها و پخش اعلاميه‌ها شركت مي‌‌كرد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي او در مسجد ابا عبدالله الحسين (ع) به فعاليت پرداخت و سپس براي مقابله با توطئه شوم دشمنان انقلاب به كردستان رفت. سپس فرماندهي تيپ ذوالفقار را عهده‌دار شد. در طول 29 ماه خدمت در جبهه فقط 3 بار به مرخصي آمد و سرانجام در عمليات والفجر مقدماتي در 30 بهمن ماه سال 61 به ديدار معبودش شتافت. روحش شاد و يادش گرامي‌‌باد.

منبع:پرونده اماني از لشگر 27

روز اول آذرماه سال 1341 خداوند هديه‌اي زيبا به خانواده نانازاده عطا فرمود. محمود اين عطيه الهي در دستان خسته و پينه بسته پدر جاي گرفت؛ از همان آغاز طفوليت با رنج و سختي آشنا شد. هفت ساله بود که به مدرسه رفت تا بياموزد و با مطالعه کتب اسلامي نگرش وسيع‌تري به اسلام و تشيع داشته باشد، هر چند که عشق به خاندان طه در جانش ريشه داشت اما جنگ تحميلي داستان ديگري براي غيور مردان اين سرزمين خاکي رقم زد. محمود براي مدتي ضمن فعاليت در ستاد امور جنگ زدگان، در منطقه حميديه در امور تدارکاتي فعاليت داشت. تا اينکه براي انجام خدمت سربازي فراخوانده شد. دوره‌ي آموزشي را که به پايان رساند در مناطق بستان و کرخه نور به دفاع در مقابل دشمنان ايستاد؛ گويي کلام اميرمؤمنان با روحش عجين شده بود: «سرباز بايد رشيد و فداکار باشد و به هنگام حمله از کوههاي آتش و درياهاي مواج باک نداشته باشد.» و بالاخره اين سرباز فداکار سپاه روح‌الله (ره) در دومين روز فروردين ماه سال 1361 در عمليات فتح‌المبين به ميهماني خدا رفت و در کرخه نور در سن 20 سالگي آسماني شد.

منبع:كتاب شهداي دزفول

ابوالفضل نايب در دهم دي‌ماه سال 1331 در خانواده‌اي مذهبي و متوسط در شهرستان نيشابور ديده به جهان گشود.
دوران ابتدايي را تا پايان ششم ابتدايي گذراند اما به دليل مشكلات اقتصاد خانواده درس را رها كرد و به كارهاي مختلفي پرداخت. او كارهاي گوناگوني چون جوشكاري،‌ درب و پنجره سازي، اسكلت‌بندي و تانكر سازي انجام داد.
با اوج‌گيري انقلاب شكوهمند اسلامي، همراه ديگر اقشار مردم به صف انقلابيون پيوست و در تظاهرات و راهپيمايي‌ها فعالانه شركت نمود. پس از پيروزي انقلاب وارد سپاه پاسداران شد و چندين بار از طريق سپاه به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شتافت سپس به دليل علاقه‌ي وافري كه به خدمت به مردم و محرومين جامعه داشت، وارد جهادسازندگي شد و سپس از طريق جهاد عازم مناطق عملياتي گرديد.
سرانجام در تاريخ 20/8/1366 در منطقه‌ي جزيره‌ي مجنون بر اثر اصابت تركش خمپاره در سنّ 35 سالگي به درجه‌ي عظيم شهادت نايل آمد. مزار پاكش در گلزار شهداي نيشابور قرار دارد.
از او 1 فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس   -  صفحه: 467

حسن در روز بيست و نهم مهر ماه سال 1322 در زنجان متولد شد. کودکي مهربان و دوست داشتني بود و در سايه زحمات خانواده به مدرسه رفت و تا اخذ مدرک ديپلم تحصيل نمود . سپس به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به شغل معلمي و تدريس براي نونهالان اين ديار پاک و آسماني مشغول گشت. وي با آغاز جنگ تحميلي در جرگه‌ي ياران و ياوران امام (ره) قرار گرفت و راهي ميدان جنگ شد. ناودل سرانجام در عمليات کربلاي 5 در تاريخ 4/12/1365 در سن 43 سالگي در پاسگاه زيد به شهادت رسيد و نامش جادانه تاريخ گشت.

منبع:كتاب ميان مدرسه و عشق صفحه 33