ليست شهداي دفاع مقدس (ن)

محمد نقوي‌مقدم در روز هشتم خرداد سال 1340 در شهرستان گناباد در خانواده‌اي متوسط و مذهبي ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي را در دبستان شهيد هاشمي‌نژاد و دوره‌ي راهنمايي را در مدرسه ابن سينا گذراند و سپس در هنرستان شهيد عباسپور در رشته‌ي اتومکانيک موفق به اخذ ديپلم گرديد.
ضمن تحصيل در مغازه‌ي جوشکاري پدرش کار مي‌کرد و با اين فن آشنا بود. همزمان با جريان انقلاب در پخش اعلاميه‌ها و اطلاعيه‌هاي امام کوشش مي‌کرد. پس از پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي به عضويت بسيج در شوراي محل درآمد و به عنوان فرمانده‌ي بسيج پايگاه مسجد جامع قديم فعاليت مي‌کرد. در سال 61 به خدمت مقدس سربازي اعزام و پس از پنج ماه به علت فوت پدر و کفالت مادر و دو برادرش معاف گرديد.
پس از مدتي اشتغال به کارهاي مختلف، عشق به خدمت به نظام و مردم محروم، وي را بسوي جهادسازندگي رهنمون ساخت و ايشان در سال 62 وارد جهادسازندگي گناباد شد و در کميته‌ي صنايع روستايي شروع به خدمت نمود. کار در جهان را افتخار مي‌دانست و در خدمت به روستاييان و اقشار محروم از پاي نمي‌نشست.
وي يک دوره‌ي تخصصي شش ماهه در رشته‌ي تراشکاري را در مشهد گذراند و در اين رشته به فعاليت مشغول بود و پس از تعطيل شدن بخش تراشکاري در قسمت مهندسي رزمي جهاد مشغول به کار شد.
در سال 63 ازدواج نمود و در اسفند ماه همان سال به ياري رزمندگان اسلام به جبهه شتافت. وي بعنوان غواص از جمله صف‌شکناني بود که در عمليات آبي خط مقدم حضوري فعال داشت.
پس از سه مرحله اعزام به جبهه در تاريخ 21/12/64 در عمليات والفجر هشت در جبهه جنوب، به هنگام پل‌سازي بر رودخانه‌ي اروند در اثر بمباران هوايي دشمن، ‌در سن 24 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد و پيکر پاکش پس از انتقال در شهرستان گناباد در بهشت قاسم اين شهر به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس   -  صفحه: 149

سال 1307در روستاي تل سياه، اولين فرزند خانواده‌ي نكيسا چشم به جهان هستي گشود.
پدر نامش را " علي " گذارد. سواد خواندن و نوشتن را در مكتب‌خانه‌ي روستا فرا گرفت؛ سپس به مدرسه رفت و تا كلاس پنجم ابتدايي درس خواند. آن‌گاه به شغل كشاورزي مشغول شد تا اين كه در سنين جواني همراه و همسفر خود را يافت.
سال 1351 در اداره‌ي كل منابع طبيعي بوشهر استخدام گشت. علي در زمان جنگ تحميلي به منظور دفاع از كيان ايران اسلامي قدم به ميدان رزم نهاد.
نكيسا در جبهه مردان رزميد و سرانجام در روز بيست و چهارم بهمن‌ماه سال 1360 در تنگه‌ي چزابه در سنّ 53 سالگي به بيكران آسمان بال گشود. مزار پاكش در گلزار شهداي تل اشكي قرار دارد.

منبع:كتاب ميوه ي غريب   -  صفحه: 108

منبع:ماهنامه عرشيان   -  شماره مجله: 13

عباس در روز سوم شهريورماه سال 1347 در روستاي "قلعه غلام عبدالله" از توابع شهرستان لامرد، متولد شد. در هفت سالگي قدم به محيط مدرسه نهاد و تا کلاس اول راهنمايي ادامه‌ي تحصيل داد. در ده سالگي انقلاب اسلامي را درک کرد و خاطراتي شيرين از آن دوران در نهانخانه‌ي ذهنش نقش بست.
با آغاز جنگ عراق عليه ايران، آموزش‌هاي عقيدتي و نظامي را در بسيج گذراند و اولين بار در تاريخ 6/2/61 راهي مناطق عملياتي شد. سه ماه در ميدان‌هاي نبرد به مبارزه با دشمن پرداخت.
در بازگشت از جبهه مدتي به کار و فعاليت مشغول شد و دوباره به ميعادگاه‌هاي عشق شتافت. سپس در حالي که هنوز به سن سربازي نرسيده بود، داوطلبانه به خدمت نظام رفت. يک ماه و نيم در جبهه‌ي فاو با دشمن جنگيد و آنگاه راهي جزيره‌ي مجنون شد. سرانجام بر اثر اصابت گلوله‌ي مستقيم توپ به سنگرش براثر اصابت ترکش از ناحيه‌ي سر آسيب ديد و در تاريخ 9/6/1365 در سن 18 سالگي به شهادت رسيد.
يادش گرامي باد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 477

مجتبي نکوناميان در سال 1343 در تهران متولد شد و دوران ابتدايي را در مدرسه خورشيد (نارمک) و دوران راهنمايي را در مدرسه جهان‌مهر گذراند و براي تحصيل در دوره‌ي دبيرستان وارد مدرسه دانشمند شد.
او در زمان انقلاب محصل کلاس دوم راهنمايي بود. با سن کم همراه دوستانش در تظاهرات شرکت مي‌جست و در روزي که در پادگان‌ها به دست ملت تسخير شدند او هم در اين حرکت مردمي حضوري فعال داشت.
پس از پيروزي انقلاب با اراده‌اي قوي و پولادين وارد سپاه پاسداران شد. او پيوسته در جلسات قرآن و کلاس‌هاي مذهبي _ سياسي و نظامي شرکت مي‌کرد و علاقمند به بحث و گفتگو و تبادل انديشه بود. او همچنين اهل نماز و مطالعه بود تا اينکه جنگ تحميلي آغاز شد. شوق حضور و شهادت‌طلبي او را واداشت تا در جبهه حضور داشته باشد. در پي اين هدف مقدس پس از گذراندن دوره سلاح‌هاي سبک و سنگين به پادگان امام حسين فرستاده شد و بعد از اتمام دوره‌ي يک‌ماهه به جبهه کردستان (بانه) اعزام شد و پس از 10 روز مبارزه و دفاع در روز سه شنبه 6 مرداد 60 در سن 17 سالگي به لقاالله پيوست.

منبع:يادنامه5600 شهيد دانش آموز و شهيد فهميده  

حسين نفيسي در سال 1341 در شهرستان اردبيل چشم به جهان گشود و در ميان خانواده‌اي مؤمن و متعهد دوران كودكي خود را سپري كرد. هنوز نوجواني بيش نبود كه با رنج و زحمت پدر آشنا شد و به خاطر كمك به او در امر معاش خانواده بعد از ساعت مدرسه شروع به كار مي‌كرد. با اوج‌گيري انقلاب اسلامي‌ به توزيع اعلاميه‌هاي امام (ره) پرداخت. حسين چندين مرتبه به دليل مبارزات گسترده عليه رژيم پهلوي دستگير شد. نفيسي پس از پيروزي انقلاب اسلامي‌ به عضويت بسيج درآمد و تمام سعي و تلاش خود را در جهت حفظ آرمانهاي مقدس روح الله خميني نمود. او بيشتر وقت خود را در پايگاه مي‌گذراند تا اينكه در سال 59 سربازان رژيم بعثي قداست سرزمينش را با گامهاي خود پايمال نمودند. نفيسي نيز همچون ديگر ايرانيان غيور براي دفاع از اسلام و حريم كشورش به جبهه‌هاي حق عليه باطل شتافت. سرانجام اين عاشق وارسته در حاليكه مسئوليت شناسايي لشگر 27 رسول‌الله را بر عهده داشت در 4 فروردين ماه سال 1367 در منطقه حلبچه قبل از عمليات والفجر 10 بر اثر استنشاق گازهاي شيميايي نداي حق را لبيك گفت و به لقاء الله پيوست.

منبع:كتاب روايت سيمرغ

سال 1319 عبدالرضا در يکي از روستاهاي اطراف شاهرود (سمنان) متولد شد.پدر مردي زحمتکش بود و او در سايه دستان خسته و پينه بسته پدر پرورش يافت. در سالهاي پرشکوه پيروزي انقلاب لبيک‌گوي خميني کبير گشت و اطلاعاتش را در زمينه قيام و مباني اسلام به مطالعه کتب شهيد مطهري افزايش داد. حضور در نماز جمعه و پايگاه بسيج از او فردي مقيد به اسلام و انقلاب ساخت. به طوريکه بارها با افراد ضد انقلاب در خصوص مسائل ايران بحث نمود. در سالهاي جنگ بعد از طي دوره آموزشي از طريق بسيج به جبهه رفت و مسئوليت تدارکات را پذيرفت. چندي بعد با سمت کمک آرپي‌جي‌زن در مقابل دشمن بعثي ايستاد تا اينکه در روز بيست و سوم اسفندماه سال 1363 در سن 44 سالگي نامش را در جرگه شاهدان عمليات بدر ‌ثبت نمود. پيکرش براي هميشه در شرق دجله باقي ماند.

منبع:پرونده شهيد در گروه تحقيقاتي فتح‌الفتوح

محمدحسين در سال 1339 به دنيا آمد. دوران جوانيش را به طور کامل در تهران سپري کرد ولي به خاطر اين‌که پدر و مادرش اهل يزد بودند به اين شهر مهاجرت کرد و به عضويت سپاه پاسداران درآمد. دوره‌ي آموزشي را که به پايان رساند به عنوان مربي آموزش بسيجيان مشغول خدمت شد. آن‌قدر تواضع داشت که نمي‌گذاشت ديگران متوجه شوند او متخصص فنون رزمي است.
محمدحسين در همان سال‌هاي آغازين انقلاب با لباس سپاه پاسداران بر سر سفره عقد حاضر شد ولي اين مسئله مانع حضور او در جبهه نگشت.
نکويي 6 ماه در جبهه جنگيد و هر بار قبل از بازگشت نقاط ضعف نيروها را از فرماندهان مي‌پرسيد تا در هنگام آموزش به اين مسايل توجه خاصي داشته باشد.
وي به ورزش نيز علاقه داشت و بارها در مسابقات رتبه اول را به دست آورد. سرانجام در تاريخ 29/4/1365 در سن 26 سالگي جان به جان آفرين تسليم کرد و به شهادت رسيد.

منبع:مجله الغديريان شماره 23 آبان 1384

کريم در سال 1339 چشم بر جهان هستي گشود. كودكي او در سايه پرمهر خانواده سپري گشت و تعليمات دين مبين اسلام را از آنان فراگرفت.
نگاري باسمنج خيلي زود درس ايثار و جوانمردي را از مكتب سرخ سيدالشهدا آموخت و دل‌بسته سيره اهل‌بيت (ع) گشت. وي با آغاز جنگ‌تحميلي در جرگه سربازان لشكر اسلام به مصاف با بعثيان پرداخت و سرانجام در سال 1364 در جزيره‌ي مجنون از شربت طهور بهشتي نوشيد و در سن 25 سالگي شهيد راه حق شد.

منبع:مجله‌ي اوج

جعفر در روز دهم اسفند ماه سال 1344 ديده به جهان گشود؛ مادر با شادي به تربيت و اصلاح فرزند همت گماشت؛ جعفر در جمع پرمهر خانواده و در کنار سه فرزند دختر خانواده پرورش يافت. او از همان کودکي علاقه خاصي به سيره اهل بيت (ع) داشت و فرامين دين مبين اسلام را عاشقانه انجام مي‌داد. به همين علت از همان زمان به مسجد علي بن ابي‌طالب (ع) رفت تا در خانه خدا ساعاتي از عمرش را متبرک کند. در سالهاي پرشور نوجواني زماني که خيل کثير جوانان اين ديار راهي مناطق جنوب شدند تا در مقابل بعثيان بايستند، جعفر نيز با اجازه پدر قدم به ميدان جهاد نهاد و مردانه جنگيد تا اينکه در تاريخ 12/12/1362 در سن 18 سالگي جزيره مجنون را ميعادگاه وصال خويش قرار و در عمليات خيبر آسماني شد؛ گرچه سخت بود. اما مادر پيکر گل‌آلود و جاي اصابت ترکش به پشت سرش را به چشم ديد و از خداوند صبر خواست تا اين مصيبت عظيم را تحمل نمايد.

منبع:پرونده شهيد در گروه تحقيقاتي فتح‌الفتوح

سيد مهدي در تاريخ 20/1/1344 در شهرستان رشت، از توابع استان گيلان به دنيا آمد. دوران کودکي را در زادگاهش سپري کرد،‌ او تحصيلاتش را تا پايان سال سوم دبيرستان به پايان رساند، و با آغاز جنگ تحميلي راهي جبهه‌هاي حق عليه باطل شد، دوازدهم اسفندماه سال 1360 اولين حضور مهدي به عنوان بسيجي در جبهه بود. سال چهارم دبيرستان را همانجا در جبهه خواند. و توانست مدرک ديپلم خود را اخذ نمايد. نقيبي در آزمون ورودي دانشگاه در رشته زيست‌شناسي پذيرفته شد، اما به علت حضور در عرصه‌هاي نبرد از ادامه تحصيل انصراف داد، در سال 1362 به عضويت سپاه پاسداران درآمد، و در واحد اطلاعات و عمليات لشکر 25 کربلا، کارش را آغاز کرد. با تأسيس لشگر16 قدس سيد فرماندهي گردان يا رسول‌الله(ص) را بر عهده گرفت، صداقت و توانمندي مهدي باعث شد، خيلي زود در لشگر کربلا به عنوان بهترين فرمانده در ميان بچه‌ها معرفي شود، و او به خاطر فرار از اين شهرت براي مدتي به قرارگاه نصر رفت. سرانجام سيد مهدي نقيبي راد در تاريخ 4/12/1365 در سن 21 سالگي در شلمچه به آرزوي خود رسيد او پس از چهل و هشت ماه جهاد در راه خدا براي نجات همرزمانش نارنجک را بر روي سينه‌اش گذاشت و با انفجار نارنجک به آسمان پر کشيد.

منبع:ماهنامه ستارگان درخشان  

روز هفتم مهرماه سال 1337 بود، نسيم ملايم پائيزي وبرگ خزان جلوه‌اي ديگر به شهر تهران داده بود که محسن چشم به جهان گشود. دوران کودکي را در دامان پر مهر مادر سپري کرد و فرامين دين مبين اسلام را فرا گرفت. تحصيلاتش را با تلاش بسيار تا اخذ مدرک ديپلم در رشته برق ادامه داد تا اينکه قيام مردم بر عليه رژيم پهلوي به اوج خود رسيد .نوبخت نيز به خیل خروشان مبارزان پيوست و در روز 17 شهريور، 13 آبان، 19 تا 22 بهمن همراه مردم فرياد عدالتخواهي سر داد .از جمله علاقمنديهاي او خطاطي و ديوارنويسي بود، محسن پس از پيروزي انقلاب فنون نظامي را فرا گرفت و در سال 1359 براي مدت 3 الي 4 ماه به سوريه و لبنان و فلسطين سفر کرد .پس از بازگشت به ايران مسئوليت کميته امداد يکي از شهرستانها را بر عهده گرفت و بعد از حمله رژيم بعثي به خرمشهر ،پايگاه مقاومت در مسجد سلمان فارسي را به راه انداخت و تا آخرين لحظات در حاليکه بهترين دوستانش را از دست داده بود ،بدون فشنگ ايستاد وبا سنگ به جنگ با بعثيان پرداخت و تا رسيدن نيروهاي کمکي سنگرها را رها نکرد .بعد از اينکه به تهران بازگشت ،مسئوليت رسيدگي به مهاجرين جنگ تحميلي را بر عهده گرفت و سرپرستي خانواده شهدا را پذيرفت و در تاريخ 30/3/1360 به عضويت سپاه پاسداران درآمد و 6 ماه از بيت امام (ره) محافظت نمود و براي برادران پاسدار حاضر در جماران ،کلاس اصول عقايد داير کرد تا اينکه عازم سفر به جبهه هاي نبرد شد و در عمليات والفجر مقدماتي مسئوليت پرسنلي تيپ سلمان را بر عهده گرفت و چندي بعد مسئوليت ارزيابي تيپ را بر عهده گرفت. او در عمليات منطقه ميمک سومار و عمليات مسلم بن عقيل حماسه آفريد. فرمانده دلاور گردان فجر، بعد از 22 ماه نبرد بي امان با دشمن بعثي در عمليات والفجر مقدماتي در تاريخ 22/11/1362 به علت اصابت ترکش خمپاره 60 به گردن در حاليکه سوار بر موتور بود، در منطقه فکه در سن 22 سالگي به عرش اعلي پر گشود .پيکر پاکش را در بهشت‌زهرا (س) به خاک سپردند.

منبع:پرونده شهيد در لشگر27 محمدرسول‌الله

احمد در آغازين روز سال 1341 در روستاي «قلعه‌ي علي‌بابا» از توابع شهرستان لامرد در خانواده‌اي فقير و عاشق ولايت، چشم به جهان گشود. سال‌هاي شيرين کودکي را در محيط سالم زادگاهش گذراند و تلاوت آيات روح‌بخش قرآن‌کريم و مفاتيح و نهج‌البلاغه را در مکتب‌خانه فرا گرفت. تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در مدارس «ترمان» و «چاه حاج ابول» با موفقيت پشت سر نهاد و سپس به ياري پدر شتافت و در دامداري و کشاورزي به وي کمک کرد. در روزهاي اوج‌گيري انقلاب، همدوش امت مسلمان ايران فرياد اسلام‌خواهي سر داد و با پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام خميني (ره) در شناساندن انقلاب به مردم نقش مهمي ايفا نمود. پس از پيروزي انقلاب با تشکيل جلسات مذهبي و برگزاري دعاهاي کميل و توسل و همچنين ايجاد گروه مقاومت در چند روستا، دامنه‌ي فعاليت‌هاي انقلابي خود را وسعت بخشيد. آن سالک راه خدا در حالي که جوانان هم‌سن و سالش براي درآمد بيشتر راهي کشورهاي خليج فارس بودند، با تشکيل سپاه پاسداران در لامرد، به عضويت سپاه پاسداران درآمد و پس از گذراندن دوره‌هاي آموزشي در جهرم و شيراز، راهي ميعادگاه‌هاي عشق و ايثار شد. اولين اعزام او به شوش بود. سپس در عمليات رمضان پيشاپيش نيروهاي تحت امرش، دژهاي مثلثي دشمن را يکي پس از ديگري فتح کرد. سرانجام در اثر برخورد با مين، ققنوس‌وار در خرمني از آتش و دود فاني في‌الله شد و سرمست از باده‌ي عشق در تاريخ 7/5/1361 در سن 20 سالگي رهسپار بهشت برين گرديد. و حالا از او دختري به يادگار مانده که ياد پدر را در قلب خود جاودانه کرده است.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 479

مختار نهبنداني در تاريخ 1/6/41 در روستاي صفرقلعه از توابع شهرستان درگز به دنيا آمد. پدر و مادرش او را مختار ناميدند. تا چهارم ابتدايي در زادگاهش به تحصيل پرداخت و پس از آن براي ادامه تحصيل به شهرستان درگز نقل مکان کرد.
در سال 1359 که جنگ تحميلي آغاز شد مختار که در حال تحصيل و اخذ ديپلم اقتصاد بود بنابر وظايف ملي و ميهني و عشق به کشور درس و تحصيل را رهاکرد و همراه ارتشيان عازم جبهه‌ها شد.
علاقه و ارادتي خاص به حضرت امام (ره) داشت و هميشه به ديگران گوشزد مي‌کرد که بايد پيرو راه امام باشيم.
در پاسخي به برخي منتقدينش که او را از رفتن به جبهه نهي مي‌کردند‌ و تحصيل را مهم‌تر مي‌دانستند، مي‌گفت: «اگر جوانان ما به جبهه نروند، پس چه کسي بايد از کشور دفاع کند. انشاالله بعد از بيرون راندن دشمن تحصيلات خود را ادامه مي‌دهم».
سرانجام مختار نهبنداني در تاريخ 7/12/60 در منطقه تنگه چزابه در اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 19 سالگي به سوي معبود شتافت و شهد شهادت نوشيد. مزار پاکش در گلزار شهداي درگز قرار دارد.

منبع:كتاب گلواژه هاي شهادت جلد 10   -  صفحه: 101

استوار دوم حسين نهبنداني در سال 1332 در شهر زاهدان به دنيا آمد. تحصيلات خود را تا کلاس ششم نظام قديم ادامه داد و پس از آن وارد ارتش شد. با اوجگيري انقلاب از پادگان فرار کرد و دوشادوش مردم در راهپيمايي‌ها حضور فعال داشت. در نامه‌هايي که به خانواده مي‌فرستاد آن‌ها را به صبر و بردباري دعوت مي‌کرد.
توصيه‌اش اين بود که دنباله‌‌رو امام خميني و پشتيبان انقلاب باشند. حسين با نزديکان و دوستان خود بسيار مهربان بود و در رفتارش نيتي خالص داشت. همه‌ي همتش اداي وظيفه ديني و ميهني و مقابله با دشمن بعثي بود. او جمعي لشکر 21 حمزه بود و در تاريخ 2/1/1361 در سن 29 سالگي بر اثر ترکش خمپاره به ناحيه قفسه سينه و شکم به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 5   -  صفحه: 150

قادر در سال 1339 در روستاي بلاسي شهرستان تالش به دنيا آمد. پدرش کشاورز بود و با رزق حلال به تربيت فرزند همت گماشت. او دوران تحصيل ابتدايي و راهنمايي را در روستا به پايان رساند و در اوقات فراغت پدر را در تأمين معاش خانواده ياري رساند.
با ورود به دبيرستان رشته علوم تجربي را براي ادامه تحصيل انتخاب کرد و با اوج‌گيري انقلاب در صف جهادگران راه اسلام قرار گرفت.
وي سپس در انجمن اسلامي فعاليت خود را گسترش داد، آن‌گاه به سپاه پاسداران پيوست و در سال 1360 داوطلبانه در لشکر صاحب‌‌الزمان (عج) به فعاليت پرداخت و در جريان درگيري عليه منافقين در آمل حضور يافت و چندين بار به مناطق عملياتي اعزام و بارها مجروح گشت.
نوبخت سرانجام پس از 5 سال حضور خستگي‌ناپذير سرانجام در قصر شيرين به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت و به شهادت رسيد.
از او 3 فرزند به يادگار ماند.

منبع:ماهنامه ستارگان درخشان سال سوم شماره 21 و 22