ليست شهداي دفاع مقدس (ن)

ميرزاآقا در سال 1350 در شهرستان هريس در ميان خانواده‌اي پارسا و زحمتکش ديده به جهان گشود و در مکتب خانواده، وجودش به عطر باورهاي سبز آغشته گشت و در ميان روستاييان ساده و فداکار درس آزادگي و مردانگي آموخت و هنوز قد نکشيده کمک حال پدر و مادر در کار کشاورزي و کارهاي خانه شد. کنجکاو بود و شيفته‌ي آموختن و همين شور و نشاط زايدالوصف او را واداشت تا با عشق و علاقه درس بخواند و در تربيت معلم شهيد قاسم هريس مشغول به تحصيل گردد. خوب درس مي‌خواند و هميشه با نمرات عالي قبول مي‌شد و از اينکه در مرکز تربيت معلم مشغول تحصيل بود راضي و خوشحال مي‌نمود.
درس خواندن، مطالعه کردن و کمک به پدر و مادر او را از فعاليت‌هاي سياسي _ مذهبي دور نکرده بود. او که عاشق ولايت بود و انقلاب در فعاليت‌هاي پايگاهي که پدر بزرگوارش مسئول آن بود با تمام توان همکاري مي‌کرد. در تمام کارها به خدا توکل مي‌کرد و به ائمه اطهار توسل مي‌جست، امر به معروف و نهي از منکر مي‌کرد و آرزو داشت بتواند با شغل معلمي در مناطق محروم به مردم خدمت کند و رسالت خويش را در راستاي روشنگري اذهان نونهالان جامعه به خوبي به پايان رساند. با اينکه هنگام اعزام به جبهه بيشتر از شانزده سال نداشت اما راه شهادت را با بينش و آگاهي عميق انتخاب کرده بود. وي بعد از شروع جنگ نگران بچه‌هاي بسيجي بود و مشتاق حضور در کنار آن‌ها تا همين شوق رفتن و رسيدن به نور او را واداشت تا از طرف سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به عنوان امدادگر به لشکر حق بپيوندد و بعد از مدت‌ها مبارزه در منطقه قوجار بر اثر اصابت ترکش خمپاره از ناحيه سر به قافله زائران کوي دوست بپيوندد.

منبع:كتاب آموزگاران شهادت جلد 2   -  صفحه: 394

فريدون نعمتي در سال هزار و سيصد و چهل و يک در دامان خانواده‌اي منقش از نقوش طبيعت زيباي سلاله‌‌گان عشق و عبوديت (ع) در شهرستان قروه چون ياسمني پاک در مرغزار کاشانه‌اي مصفا شکفته گرديد و علاوه بر رايحه‌ي دل انگيز خويش پاکي و صداقت را نيز تقديم داشت. نعمتي پس از سپري نمودن اوان طفوليت راهي مدرسه شد و با استعداد و ذوق سرشاري که داشت توانست مقاطع ابتدايي و راهنمايي را با اخذ نمرات مطلوب به پايان رسانيده و به مقطع متوسطه راه يابد. فريدون سه سال از اين مقطع را نيز خاتمه داد و در سال چهارم تحصيل را رها نموده و در حرفه‌ي عکاسي مشغول به فعاليت گرديد. وي پس از چندي از طريق ارتش جمهوري اسلامي به خدمت مقدس سربازي اعزام و در لشگر 58 به دفاع از کيان ميهن اسلامي و مبارزه با ايادي خود فروخته‌ي استکبار پرداخت. تا اينکه در بيست و هفتمين روز از فروردين ماه سال هزار و سيصد و شصت و دو طي عمليات والفجر 1 که در منطقه‌ي شمال فکه انجام يافت بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 21 سالگي به ناحيه‌ي سر روح افلاکي او از تن خاکي پرواز گرفت و به آشيانه‌ي سبزي در فراسوي مرزهاي خوشنامي و جاودانگي فرود آمد.

منبع:كتاب روايت لاله هاي بهار  

سال 1336 بود، مادر نگران و اميدوار کودکش را در آغوش گرفت و نام مرتضي را بر او نهاد، مرتضي دوران کودکي را در زادگاهش تهران در ميان دوستان کوچکش سپري کرد و دوران نوجواني با تعليمات دين مبين اسلام آشنا شد، در سال 1354 پس از اخذ مدرک ديپلم در رشته «مهندسي مکانيک» به تحصيل پرداخت و اولين شماره روزنامه «رسالت اسلام» را در سطح دانشگاه منتشر کرد.زمانيکه با نهضت پرشور امام خميني (ره) آشنا شد، به پخش اعلاميه‌ها و نوارهاي امام امت روي آورد و در اکثر راهپيمايي‌ها شرکت نمود.با پيروزي انقلاب اسلامي و شنيدن فرمان تاريخي امام مبني بر تشکيل جهادسازندگي همراه برادرش مصطفي در بخش پژوهشهاي علمي فرهنگي جهاد به کار پرداخت.آنگاه مسئوليت تبليغات جهاد استان تهران را پذيرفت و به همراه برادرش اولين کارنامه جهاد را با آمار علمي به ملت ارائه داد.بعد از مدتي در دفتر مرکزي جهاد مسئوليت تهيه اولين شناسنامه روستايي جمهوري اسلامي ايران را به او سپردند.و او توانست آمار دقيقي جهت اجراي برنامه‌ريزي و بازسازي روستا به دولت بدهد، نعمتي‌جم با سمت مسئول کل تبليغات جهاد درمدت 12 روز نمايشگاه بزرگ جهاد را در نمايشگاه بين‌المللي به راه انداخت. درصورتيکه حداقل زمان مورد نياز 3 ماه بود. جنگ تحميلي برگ زرين ديگري از رشادت‌هاي مرتضي به شمار مي‌رفت او در عمليات «ثامن‌الائمه» و «طريق‌القدس» امور تبليغاتي و فرهنگي عمليات را بر عهده گرفت و با تهيه فيلم، عکس و گزارش واقعيت صحنه‌هاي رزم را براي مردم ايران به نمايش گذاشت، در عمليات فتح‌المبين به همراه برادرش شرکت کرد.و در دشت رقابيه با مزدوران بعثي جنگيد، روز چهارم بهمن ماه سال 1361 مرتضي پس از نبردي طولاني و تهيه عکس و گزارش وسائلش را در ماشين گذاشت و به همراه مصطفي به راه افتاد.اما در همين لحظه گلوله آرپي‌جي به ماشين اصابت کرد و هر دو برادر بال در بال ملائک به آسمان پر گشودند، مرتضي در سن 25 سالگي جانش را به اسلام و ايران تقديم نمود تا خون پاکش حصاري براي ايران اسلامي شود.

منبع:ره يافتگان وصال

عبدالرسول در مردادماه سال 1341 در روستاي آهنگري از توابع شهر ممسني ديده به جهان هستي گشود
روزهاي كودكي را با شادي و نشاط سپري كرد و مثل همه‌ي كودكان به مدرسه رفت تا توشه‌اي از علم روز بردارد. آموختن علم را تا پايان دوره‌ي راهنمايي ادامه داد سپس به شيراز مهاجرت كرد و درس و مدرسه را رها نمود تا بتواند بخشي از هزينه‌ي معاش خود را تأمين كند.
با اوج‌گيري انقلاب، در صف تظاهركنندگان قرار گرفت. سال 1360 در پادگان ابوذر – سر پل ذهاب – پس از پيمودن 6 ماه آموزش نظامي به عنوان پاسدار رسمي وارد تيپ نبي‌اكرم (ص) در محور غرب قصرشيرين شد.
تا سال 1363 دلاورانه در عرصه‌هاي ايثار حاضر گشت. وقتي كربلاي 8 آغاز گرديد، در سمت فرمانده‌ي گروهان به قلب دشمن تاخت و به سختي مجروح گشت. اما با وجود منع پزشكان و اصرار آنان بر مراقبت بيشتر دو باره راهي جبهه شد و همراه گردان امام حسين (ع) از لشكر 19 فجر در عمليات والفجر 10 شركت كرد.
سرانجام در سحرگاه يك روز سرد زمستاني در تاريخ 27/12/1366 در منطقه‌ي خرمال در سنّ‌25 سالگي بر اثر انفجار نارنجك تن و بدنش سوخت. تركش كنار قلبش ماند و قلب بي طپش با پيكر پاكش بر خاك افتاد و روحش به آسمان پر كشيد.

منبع:كتاب ستاره هاي زميني   -  صفحه: 307

علي در روز نهم تيرماه سال 1341 در خانواده‌اي مذهبي در محله‌ي "ترپه‌اي" از توابع شهر لامرد ديده به جهان گشود. در 3 سالگي پدرش بيمار شد و به کشور قطر رفت و مادرش به مدت 9 سال هزينه‌ي زندگي خانواده را با خياطي دستي تأمين کرد. علي در سن 6 سالگي قدم به عرصه‌ي علم و دانش نهاد و دوره‌ي ابتدايي را طي سه سال به پايان رساند. در سال 1350 خانواده‌ي شهيد نعيمي به "تراکمه سفلي" مهاجرت کرد و علي در مدرسه‌ي راهنمايي خرد لامرد مشغول به تحصيل شد.
پس از پايان تحصيلات راهنمايي در سال 1353 براي ادامه‌ي تحصيل روانه‌ي شيراز شد و در دبيرستان حر به فراگيري علم و دانش پرداخت. يک سال و نيم بعد به خاطر فشار مالي، تحصيل را رها کرد و به زادگاهش بازگشت. اين زمان مصادف با شکل‌گيري انقلاب اسلامي بود. با شناختي که از روابط ظالمانه‌ي حاکم بر جامعه داشت، به صفوف مبارزان پيوست و با نوشتن شعار عليه رژيم طاغوت، دين خود را به انقلاب ادا کرد.
شخصيتي اجتماعي داشت و در حل مشکلات مردم و کمک به مستمندان پيشتاز بود. با شروع جنگ تحميلي، در سال 1359 همراه اولين گروه اعزامي از بسيج لامرد، تحت عنوان گروه بلال حبشي راهي جبهه‌ي سومار شد و سه ماه در گرماي سوزان منطقه از انقلاب دفاع کرد.
پس از بازگشت از سومار، براي دومين بار، در مهرماه سال 1360 همراه جمعي از دوستان صميمي‌اش عازم جبهه‌ي سر پل ذهاب گرديد و در تاريخ 25/9/1360 در عمليات مطلع‌الفجر شرکت کرد. سرانجام پس از نبردي سخت با دشمن، در قله‌هاي سر به فلک کشيده‌ي شياکوه، روح بلندش به ملکوت اعلا سفر کرد و در سن 19 سالگي به فيض عظماي شهادت نايل آمد. جسم پاکش نه ماه در عرصه‌هاي نبرد، شاهد سلحشوري سپاهيان اسلام بود تا آنکه پس از پيشروي رزمندگان، به لامرد منتقل گرديد و در ميان تشييع پر شور مردم در گلزار شهداي مرکزي به خاک سپرده شد.
يادش گرامي و راهش پر رهرو باد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 475

در سال 1350 در خانواده‌ي سيدقوام نعيمي در شهرستان صومعه‌سرا فرزندي ديده به جهان گشود
كه خانواده به جهت عشق و ارادت به خاندان ائمه‌ي معصومين (ع) او را " جواد "‌ ناميدند.
پيشه‌ي پدر دوچرخه‌سازي و مادر به كار خانه‌داري مشغول بود و وضعيت مالي خانواده متوسط بود. تديّن و مذهب‌شان آن‌چنان بالا بود كه در مراسمات مذهبي خصوصاً ايام شهادت سرور و سالار شهيدان حضرت اباعبدالله‌الحسين (ع) سيدجواد دست در دستان پرمهر پدر در مراسمات حضور مي‌يافت.
وي دوران ابتدايي را در دبستان سيدحسن مدرس با كسب نمرات عالي سپري نمود سپس دوره‌ي راهنمايي را در مدرسه‌ي آزادگان ( شهيد سيدمهدي نعيمي فعلي ) به پايان رسانيد.
سيدجواد در مدرسه علاوه بر درس خواندن به تئاتر، سرود و فوتبال علاقه‌ي فراواني نشان مي‌داد و اوقات بيكاري‌‌اش را به مطالعه و ورزش فوتبال و وزنه‌برداري سپري مي‌كرد البته گاهي اوقات به پدر در ساخت و تعمير دوچرخه كمك مي‌كرد و در كارهاي منزل علاوه بر كمك و احترام به پدر و مادر به مادربزرگ و همسايگان نيز ياري مي‌رسانيد.
سيدجواد نعيمي نوجواني خوش‌سيما، مودب و باوقار و در عين حال خجالتي بود اما با خوش‌رويي و خونگرمي به ديگران محبت مي‌كرد و در روابطش بين افراد سعي مي‌كرد با انسان‌هاي متديّن و مذهبي معاشرت نمايد و از كساني كه پرحرف و بي‌عمل در دين مبين اسلام هستند، فاصله بگيرد.
او كه در خانواده‌اي متديّن و انقلابي به سر مي‌برد، يك بار در راه مدرسه توسط منافقين ربوده شد كه با عنايت خداوند متعال و گروه گشت بسيج از دست دشمنان كوردل و معاند با نظام مقدس جمهوري اسلامي رهايي يافت.
با شروع جنگ تحميلي عراق عليه انقلاب اسلامي، سيد جواد نه سالگي‌اش را تجربه مي‌كرد كه پاي صحبت‌هاي برادران و افراد خانواده در خصوص دفاع و جبهه و جهاد مي‌نشست.
عاشقانه شور حضور در جبهه‌ها را در سر مي‌پرورانيد. وي با مطالعه‌ي آثار كتاب‌هاي مذهبي و به خصوص كتاب معاد آيت‌الله شهيد دستغيب در سنّ 14 سالگي با فاصله گرفتن از سنگر علم و دانش به عنوان يكي از بسيجيان عاشق مكتب خميني (ره) پس از گذراندن دوره‌هاي آموزش نظامي در منجيل در سال 1365 عازم منطقه‌ي كردستان شد و به عنوان بي سيم چي خط ارتباطي بين رزمندگان را به هم پيوند داد كه سرانجام پس از شش ماه حضور در سنگرهاي حق عليه باطل اين سيد جليل‌القدر از خاندان نبي مكرم اسلام در عمليات كربلاي 2 در منطقه‌ي عملياتي حاج عمران ابتدا از ناحيه‌ي دست مجروح و سپس با اصابت گلوله‌ي مستقيم كاتيوشا دشمن به ناحيه‌ي شكم در سنّ 15 سالگي به شهادت رسيد
و عاشقانه آن‌گونه كه در وصيت‌نامه‌اش نگاشته بود، به سمت عرش الهي پرواز كرد و شهيد شيرين شهادت را نوشيد و پس از تشييع با شكوه مردم شهيدپرور شهرستان صومعه‌سرا در مسجد جعفري به خاك سپرده شد.
روحش شاد و آسمان يادش ستاره باران

منبع:ماهنامه ستارگان درخشان   -  شماره مجله: 46-  صفحه: 4

حميد نفس‌الامري در سال 1341 در شهر مشهد در خانواده‌اي مذهبي متولّد شد. در سال 1360 به استخدام ارتش درآمد. او از دانشجويان گردان قدس يعني دوره‌ي سوم دانشگاه امام علي (ع) محسوب مي‌شد. فردي شوخ‌طبع و جسور بود. پس از فارغ‌التحصيلي به لشگر 28 کردستان اعزام و فرمانده گروهان شد. يک روز وقتي از نمازخانه قرارگاه اصلي لشگر بيرون مي‌آمد، شعري سرود که اينک نيز همرزمانش به ياد دارند.
به مسجـــــــــــد رفتم و کاري از بهر خدا کردم
دو کفش کهنه بر کندم، دو کفش نو به پا کردم
او بسيار به مذهب و انقلاب علاقمند بود و در مداحي و قرائت قرآن نيز تبحّر داشت. حميد آن‌قدر از معلومات مذهبي سرشار بود که وقتي دانشجويي سال دوم دانشگاه افسري بود، از ميان داوطلباني که در مدرسه عالي شهيد مطهري از کتب نشر شهيد مطهري آزمايش به عمل آوردند، ايشان مرتبه نخست را احراز کرد و مورد تشويق مسئولين و برگزارکنندگان آزمايش مذکور قرار گرفت و در صبحگاه دانشگاه افسري نيز از او تجليل شد. او فرماندهي شجاع و پدري دلسوز براي سربازان زيردست خود بود و در هنگام بحران و خطر، هراسي به دل نداشت.
سرانجام در عمليات بيت‌المقدس 5 اين فرمانده عارف وارسته، جوان و پاک در حالي که شجاعانه به دشمن حمله‌ور شده بود، مورد اصابت گلوله کاليبر کوچک دشمن قرار گرفت و در سال 1367 در سن 26 سالگي به سوي معبود خود شتافت.

منبع:مطالب ارسالي از سازمان ايثارگران نيروي زميني ارتش

ناصر در روز بيست و سوم دي‌ماه سال 1346 به دنيا آمد و در شهرستان ورامين بزرگ شد.
پدرش ابوالقاسم براي تربيت اسلامي او تلاش وافري انجام داد و ناصر در نزد او سيره اهل بيت (ع) را آموخت. کمي که بزرگتر شد شور حسيني را در کلام امام (ره) يافت و در جمع لشکريان توحيد به مصاف باطل شتافت. نعيمي مردانه جنگيد و سرانجام در روز بيست و سوم دي ماه سال 1365 هنگام عمليات کربلاي 5 در شلمچه به ديدار حضرت حق شتافت.
مزار پاک اين رعناقامت 19 ساله بسبيجي در امامزاده حسين رضا (ع) قرار دارد.

منبع:كتاب يادياران صفحه 227 ، مطالب ارسالي از طرف خانم آقاجاني

روز بيست و ششم دي ماه سال 1347 سوز سرما بيداد مي‌کرد. اما خانه‌ي ابوالقاسم گرم بود؛ چرا که حضور کودکي زيبا رونق تازه‌اي به خانه اش بخشيده بود.
منصور در شهرستان ورامين روزهاي کودکي را پشت سر نهاد و در جمع مردم مسلمان و شيعيان اميرمؤمنان (ع) شور حسيني را آموخت تا آن جا که با شنيدن نداي " هل من ناصر "‌ امام امت (ره) عاشقانه راهي ميدان جنگ شد.
او مردانه در فکه جنگيد و سرانجام در روز سيزدهم ارديبهشت ماه سال 1365 در سنّ 18 سالگي پر پرواز گشود و در امامزاده حسين رضا (ع) ورامين به خاک سپرده شد.

منبع:مطالب ارسالي ازطرف خانم آقاخاني

رحيم نقابي در سال 1335 در شهرستان ميانه به دنيا آمد. دوران طفوليت و تحصيلات ابتدايي را در اين شهر گذراند. در سن 13 سالگي همراه خانواده به شهر تهران منتقل شد. به علت مشکلات خانوادگی مجبور بود هم کار کند و هم درس بخواند. متأسفانه به علت مشغله‌ي زياد کاري، نتوانست ادامه تحصيل دهد. به ناچار کار کردن را ترجيح داد. او فردي مؤمن و تلاشگر بود و هميشه احساس مسئوليت مي‌کرد. در سن 18 سالگي ازدواج کرد و يک سال بعد به خدمت سربازي رفت. در سال 1356 خدمت سربازي را به پايان رسانيد. بعد از گذراندن اين دوران به استخدام شرکت مخابرات درآمد و با سمت توزيع در اداره کل سيستم هاي دور به فعاليت پرداخت.
در روزهاي پرشور انقلاب دست از پا نمي‌شناخت و در تمام راهپيمايي‌ها شرکت مي‌کرد. بعد از پيروزي انقلاب در بيشتر کارها از قبيل توزيع ارزاق و مواد نفتي که به دست نيروهاي مردمي انجام مي‌شد، شرکت مي‌کرد.
تا اين که در شهريور 1359 رژيم بعثي عراق به ايران حمله کرد؛ و اولين نيروها که به مناطق مرزي اعزام مي‌شدند سربازان منقضي سال 56 بود و نقابي هم جزو اين نيروها بود. پس از گذراندن آموزش کوتاهي به مناطق جنگي اعزام شد.
سرانجام نقابی روز 19 دي ماه 1359 در سن 24 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل گشت و در روز 29 دي ماه همان سال در گلزار شهداي بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب منظومه ي ملكوت جلد يك صفحه 382

مصطفي نعمتي جم در سال 1332 در شهر تهران پا به عرصه گيتي نهاد و مادر او را در سايه تعليمات اسلام پرورش داد به طوريکه در سن 10 سالگي در قيام 15 خردادماه سال 1342 همراه پدر فرياد برائت از ظلم سر داد. انجام فرائض ديني و قيام در برابر ظلم از او شخصيتي ايثارگر و متدين ساخت.وي پس از اخذ مدرک ديپلم در دانشکده فني باختران در رشته مهندسي فيزيک ادامه تحصيل داد. حضور شجاعانه او در گروه اسلامي دانشکده و فعاليتهاي علمي- تبليغي‌اش باعث شد توسط ساواک زنداني گردد. با رهايي از زندان فعاليتهاي خود را گسترش داد تا اينکه در سال 1356 براي بار دوم روانه زندان گشت او چند ماه بعد به خدمت سربازي رفت و در سال 1357 به جرم آگاهي دادن به افسران و سربازان به سه سال زندان محکوم گرديد اما همزمان با اوج‌گيري مبارزات مردم به ياري حق تعالي رهايي يافت و در قيام 22 بهمن شرکت کرد.در خردادماه سال 1358 به همراه برادر شهيدش مرتضي به عضويت جهادسازندگي درآمد و در بخش پژوهشهاي فرهنگي علمي جهاد استان تهران مشغول به خدمت گرديد و توانست چند کتاب و جزوه فقهي را به چاپ رساند.
در سال 1359 اولين کارنامه جهادسازندگي را تهيه نمود و در سال 1360 در دفتر مرکزي جهادسازندگي به ياري مرتضي اولين شناسنامه روستايي را تنظيم کرد. او براي مدت زيادي در واحد تبليغات جنگ جهاد انجام وظيفه نمود و بارها با تصويربرداري و تهيه گزارش از ميدانهاي نبرد خدمات ارزنده‌اي در اين زمينه انجام داد.با آنچه عمليات فتح‌المبين در تاريخ 4/1/1361 در جبهه رقابيه بعد از هدايت و راهنمايي گروههاي واحد تبليغات به علت فزوني اسراء و نياز به نيروهاي بسيجي به ياري رزمندگان اسلام شتافت و به سمت مقر کل فرماندهي ارتش بعثي حمله کردند.سرانجام مسئول تبليغات دفتر مرکزي در اثر اصابت گلوله آرپي‌جي به خودرو حامل وي در تاريخ 4/10/1361 به همراه برادرش مرتضي سفر به آسمان سرخ شهادت را در پيش گرفت و شاهد بزمگاه عشق الهي گشت.

منبع:كتاب ره‌يافتگان

سال 1329 شهر خرم آباد ميزبان قدوم کودکي شد که سالها بعد در زمره عاشقان روح‌الله قرار گرفت. شاهمراد در خانواده‌اي متدين و مذهبي به دنيا آمد.تحصيلات ابتدايي را با موفقيت به پايان رساند و براي ادامه تحصيل در رشته رياضي به تهران آمد. به علت علاقه وافري که به دفاع از ميهن داشت در مهرماه سال 1348 وارد دانشکده افسري شد دوران تحصيل هميشه از بهترين‌ها بود و فرماندهان دانشکده همواره به او توجه خاصي داشتند در مهرماه سال 1351 با اخذ ليسانس علوم و با به درجه ستوان دومي در رشته پياده فارغ‌التحصيل شد و جهت طي دوره مقدماتي به شيراز رفت و آنجا نيز به عنوان ارشد گروه انتخاب گرديد. شاهمراد عاشق مولاي متقيان علي (ع) بود و همواره جملاتي از آن حضرت را به زبان مي‌آورد و از آنجا که معتقد بود حرف و عمل انسان متعالي بايد يکي باشد، خود نيز همواره به آن عمل مي‌کرد. او ورزشکار بود و در رشته کاراته موفقيت‌هايي نيز کسب کرد. او با اقتدا به مولايش همواره با تمام افراد تحت امرش، بسيار مهربان بود، و حتي‌الامکان در جهت رفع مشکلات آنان اقدام مي‌کرد و هرگز انتظار جبران محبت‌هايش را نداشت. يک سال بعد از خدمت در شيراز به تهران منتقل شد و تا پيروزي انقلاب آنجا خدمت کرد، در سال 1358 به لشگر 84 خرم‌آباد منتقل و با درجه سرواني به عنوان فرمانده گروهان مشغول کار شد. در شهريور همان سال به علت ناامن شدن منطقه کردستان و فعاليت‌ گروهکهاي مختلف و ضدانقلاب، به صورت داوطلبانه به پاوه و نوسور رفت. در سرکوب آشوبگران رشادت‌هاي فراواني از خود نشان داد، با شروع جنگ تحميلي به مناطق جنوب اعزام شد، نقدي هميشه در مناطق عملياتي مأموريت‌هاي ويژه شناسايي از مواضع و خطوط دشمن را شخصاً بر عهده مي‌گرفت. در عمليات فتح‌المبين که فرماندهي گردان را بر عهده داشت،‌ و در همين عمليات از ناحيه سر و صورت زخمي شد و به بيمارستان دزفول منتقل گرديد ولي با وجود توصيه پزشکان مبني بر بستري شدن عاشقانه به جبهه‌‌هاي نبرد بازگشت.وي در ادامه عمليات در روز دوم فروردين سال 1361 به هنگام تعقيب دشمن در منطقه عين‌خوش و در جنگ تن به تن هدف تيربار موشک قرار گرفت و شربت شهادت را نوشيد.

منبع:كتاب ميان خون

علي‌اصغر در تاريخ 6/2/1348 در خانه‌اي آرام در زنجان، قدم به عرصه‌ي هستي نهاد و از عصاره‌ي حيات‌بخش دين مبين اسلام توسط خانواده سيراب گشت.
غواص نقدي در سال‌هاي پرشور انقلاب، به جمع راهيان امام (ره) پيوست و دوشادوش بسيجيان در سنگرهاي عشق جنگيد.
بيستم دي‌ماه سال 1365 بود که خاک شلمچه در عمليات کربلاي 5 دالاني شد براي عبور او از زمين به عرش الهي و رادمرد 17 ساله‌ي اين ديار را به ملکوت اعلي پيوند داد.
پيکر پاکش را در گلزار شهداي پايين در زنجان به خاک سپردند.

منبع:ويژه نامه يادواره غواصان دريادل اسفند 75

نقدي در سال 1342 در خانواده‌اي مذهبي در شهر اشتهارد چشم به جهان گشود از همان دوران کودکي علاقه وافري به قرآن کريم و ائمه‌اطهار داشت . تحصيلات را با موفقيت به پايان رساند و در آموزش و پرورش مشغول خدمت شد، وي چندين مرتبه به جبهه‌هاي جنوب رفت. سرانجام در تاريخ 23/1/1366 در ماووت در سن 24 سالگي به درجة رفيه شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب يادياران

عبدالحسين در روز دوم خردادماه سال 1344 در روستاي «لاورخشت» از توابع شهرستان لامرد فارس در خانواده‌اي مستضعف ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي را تا کلاس پنجم در دبستان امام موسي‌صدر که اکنون به نام وي نامگذاري شده است، گذراند. ده ساله بود که آفتاب انقلاب، آسمان ظلمت‌زده ايران را روشن ساخت.
پس از پيروزي انقلاب با وجود سن کم به تشکيل پايگاه مقاومت بسيج در محل اقدام کرد. در سال 1361 به عنوان بسيجي راهي کردستان شد و پس از پيکار با دشمن، پيروزمندانه به زادگاهش بازگشت.
مدتي بعد وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامي شد و با تمام توان براي دفع تجاوز دشمن تلاش کرد. سرانجام در عمليات خيبر از ناحيه‌ي چشم مجروح شد؛ ليکن پس از مداواي سطحي دوباره به عمليات بازگشت و در حالي که سراسر وجودش را عشق به اسلام پر کرده بود در تاريخ 28/12/1362 در سن 18 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.
روحش شاد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 477