اولين سياره قابل سکونت شبيه به زمين
این سیاره‌ی تازه کشف شده Kepler 186f نام دارد و در فاصله‌ی ۵۰۰ سال نوری از ما قرار دارد. انداز‌ه‌ی این سیاره فقط ۱/۱ برابر زمین است اما در لبه‌ی بیرونی ناحیه‌ی سکونت‌پذیر قرار دارد به این معنی که شرایط آن بسیار نزدیک به یخ‌زدن آب مایع است. ستاره‌ی میزیان نیز از خورشید کوچک‌تر و سردتر است. همچنین این سیاره در محدوده‌ای نزدیک به ستاره‌ی مادر خود قرار دارد و هر ۱۳۰ روز یک‌بار یک دور کامل حول این کوتوله‌ی سرخ می‌زند.
از طرفی دیگر این سیاره جوّ بسیار ضخیمی دارد و عایق خوبی برای ذخیره‌ی گرما محسوب می‌شود. ستاره‌ی میزبان این سیاره٬ کوتوله‌ی سرخ است. کوتوله‌های سرخ معمولاً در طول موج نزدیک به فروسرخ می‌تابند. بنابراین با وجود این‌که این سیاره در ناحیه‌ی بیرونی کمربند حیات قرار دارد اما یخ و گاز مانند بخار آب ودی‌اکسید کربن این تابش‌ها را جذب می‌کنند و در خود به‌دام می‌اندازند و به این ترتیب مانع از یخ‌زدن سیاره می‌شوند. با این تفاسیر می‌توان این سیاره را همچنان مستعد وجود شرایط حیات تلقی کرد.
در ادامه توجه شما را به یک اینفوگرافیک در مورد این سیاره جلب می کنیم :
