کلبـــه عاشقــان جمکـــــران

ازفکرگناه پاک بودن عشق است
ازهجرتوسینه چاک بودن عشق است
 

آن لحظه که راه می روی آقاجان
زیرقدم تو خاک بودن عشق است

اون که عهداشو شکسته , منم آقا

اون که قلبت رو شکسته , منم آقا

اون که جمعه ها نیومده, منم آقا

اون که منه نامردو خریده , تویی آقا

اون که گناهاش زیاده , منم آقا

اون که تنهات گذاشته , منم آقا

اون که غیبت کبراست , منم آقا

اون که همیشه بخشیده , تویی آقا

اون که ارزوی تو رو داره , منم آقا

اون که شرمنده شده , منم آقا

اون که بی تو ممیره , منم آقا

اون که چشماش پره اشکه , تویی آقا

اون که مشکل میسازه , منم آقا

اون که بهانه میاره , منم آقا

اون که کم کاری کرده , منم آقا

اون که یوسف زهراست , تویی آقا

من گنه کارم ، همیشه ، هرکجا ، جان شما
پای من هر دفعه دادی حیفه احسان شما

بر سلامم گر جوابی میرسد لطف شماست
عادت دیرینه ای دارد سر خوان شما

سر من گرم شما ، پشت و پناهم حتی
دست من گرم است یک عمری به دامان شما

کار من گریه و کار تو ترحم به گدا
چشم امید فقیر است به  دستان شما

از حسین منی پیغمبر قرآن شدیم
ما مسلمان شده آیات قرآن شما

پدرومادر من با پدر و مادر خلق
همگی باشند قربانی طفلان شما

حال خوبت را بده دارو ندارم را بگیر
از سرم هم بیشتر باشد همین نان شما

نام تو بردن فقط مخصوص آل احمد است
حال ما خوش میشود حتی ز عنوان "شما"

بندگی خوب است اما بر خدای آسمان
سالیانی است که هستم پی یزدان شما

جز او به هیچ واقعه ای دل نبسته ایم / موعود جمعه، جمعه موعود می رسد

جمعه یعنی یک غروب وعده دار / وعده ترمیم قلب یاس زار

یکی ازجمعه ها جان خواهد آمد / به درد عشق درمان خواهد آمد

غبار از خانه های دل بگیرید /که بر این خانه مهمان خواهد آمد . . .

(اللهم عجل لولیک الفرج)

عمری است که در سوز غم فاطمه هستی

دلسوخته ی عمر کم فاطمه هستی

من مطمئنم روز ظهورت اول

در فکر بنای حرم فاطمه هستی

میرسد روزی که بی چون و چرا می بینمت

میرسد روزی که ای شاه وفا می بینمت

عامل وصل من و تو ذوق بارانی بود

میرسد روزی که با حال بکا می بینمت

میرسد روزی که تکیه میدهی بر کعبه و

در کنار خانه ی امن خدا می بینمت

ماه دوازده آمدو اما!!!  

اللهم عجل الولیکالفرج

آید آن روز كه خاك سركویش باشم           ترك جان كرده و آشفته رویش باشم

یوسفم گـرنزند بـر سـر بالینم سـر          همچو یعقوب دل آشفته بویش باشـم

آقا اجازه خسته ام از این همه فریب /  از های و هوی مردم این شهر نا نجیب

آقا اجازه پنجره ها سنگ گشته اند / دیوارهای سنگی از کوچه بی نصیب

آقا اجازه باز به من طعنه می زنند / عاشق ندیده های پر از نفرت رقیب

«شیرین»ی وجود مرا «تلخ» می کنند / «فرهاد»های کینه پرست پر از فریب . . .

.

دوست دارم که یک شب جمعه/ صبح گردد به رسم خوش عهدی

ناگهان بشنوم زسمت حجاز/ نغمه ی دلخوش انا المهدی

مرا با عشق خود درگیر کردی / به پایم با غمت زنجیر کردی

بدان دنیای بی تو هیچ باشد / دلم را از زمانه سیر کردی

تو با رفتن به پشت ابر ایّام / غروب جمعه را دلگیر کردی

یا اباصالح ادرکنی . . .