اخبار مربوط به مريخ

سازمان فضایی آمریکا (ناسا) و شرکت نرم افزاری مایکروسافت وب سایتی را راه اندازی کرده اند که کاربران اینترنت می توانند با استفاده از آن مریخ را کاوش کنند.

وب سایت "یک مریخی باش" از عموم مردم دعوت می کند تا در انجام کارهای تحقیقاتی مانند بهبود نقشه های سیاره سرخ به دانشمندان کمک کنند.

"دونگ مک کوییسشن" مدیر برنامه اکتشاف مریخ ناسا گفت: در نقطه ای از تاریخ قرار داریم به خاطر اطلاعات و داده های زیادی که از ماموریت های مریخ به زمین می رسد همه می تواند یک کاوشگر باشند.

بعنوان مثال کاربران می توانند دهانه های آتشفشان بر روی مریخ را بشمارند کاری که به گفته متخصصان ناسا در گذشته به خاطر آنکه تعداد زیادی از افراد در این پروژه حضور داشتند چالشی را خصوص این سیاره ایجاد کرده بودند.

مردم با شمارش دهانه آتشفشان ها می توانند سن نسبی مناطق کوچکی بر روی مریخ را مشخص کنند.

همچنین از طریق این وب سایت متخصصان مریخ می توانند به سووالات مردم در مورد این سیاره پاسخ دهند.مهندسان مایکروسافت نیز نرم افزاری را طراحی کرده اند که می توان با استفاده از آن به تصاویر مریخ برای استفاده های آن لاین، کلاس درس و همچنین کارهای تحقیقاتی گروهی دسترسی داشت.

"مارک مرکوری" مدیر یکی ازبخش های مایکروسافت می گوید: جذابیت راه اندازی این وب سایت اینترنتی در این است که نه تنها از این طریق مردم در مورد مریخ آموزش می بینند و با کارهایی که ناسا بر روی این سیاره انجام می دهد آشنا می شوند، بلکه این کار، گروه بزرگی از مردم را در چالش های واقعی درگیر می کند که کامپیوترها نمی توانند آن را حل کنند.

خبرگزارى جمهورى اسلامي (ايرنا) (www.irna.ir)                          

خرس‌های آبی مخلوقات ریز میكروسكوپی هستند كه به نام Tradigrades هم شناخته می‌شوند. این موجودات با بدنی كوتاه جزو بی‌مهرگان بوده و قرار است با دیگر اشكال حیات به قمر مریخی فوبوس فرستاده شوند.

این آزمایش به این منظور انجام می‌شود تا محققان بدانند آیا ارگانیسم‌هایی از این قبیل می‌توانند مدتی طولانی خارج از فضای منظومه شمسی زنده بمانند یا خیر.

این ماموریت كه آزمایش مهاجرت بین‌سیاره‌ای حیات نام گرفته است، قرار بود در ماه اكتبر ۲۰۰۹ انجام شود، اما به دلایل فنی و امنیتی به تاخیر افتاد.

دانشمندان امیدوارند بتوانند نمونه‌هایی از موجودات زنده را با استفاده از فضاپیمای روسی Grunt Phobos در سال ۲۰۱۱ و زمانی كه مدارهای زمین و مریخ اجازه این پرواز را بدهد، به فضا پرتاب كنند.

این آزمایش توسط جامعه نجوم انجام می‌شود.این موسسه اكنون دارای ۱۲۵ كشور عضو است.

قرار است دانشمندان ۱۰نوع ارگانیسم و از هر كدام ۳ نمونه را كه جمعا ۳۰ ارگانیسم هستند، طی ماموریتی ۳ ساله به بزرگترین قمر مریخ در فضا بفرستند.

این ارگانیسم‌ها از هر سه قلمرو حیات یعنی باكتری‌ها، یوكاریوت‌ها و آغازیان همراه با بعضی نمونه‌های خاكی محلی است.

به گفته پژوهشگران، این آزمایش قسمتی از تئوری Transpermia را بررسی خواهد كرد.

بویژه توانایی جابه‌جایی حیات بین ۲سیاره را بررسی می‌كند. در آزمایشی كه پیش از این در سال ۲۰۰۷ انجام شد، خرس‌های آبی با فضاپیما پرواز كرده و سختی‌هایی همچون تشعشع و خلا را پشت سر گذاشته بودند.

سال ۲۰۱۱ این اشكال حیات در بسته‌ای به شكل گوی كه BioModule نام دارد و وزن آن ۱۰۰ گرم است، بسته‌بندی می‌شوند، این بسته مانند شهاب سنگی است كه حامل اشكال نخستین حیات بین ۲ سیاره خواهد بود.

پس از یك سفر ۱۰ ماهه به فوبوس، این گونه‌ها تحت فشار g ۰۰۰۴ سطح ماه قرار خواهند گرفت و چند هفته را به این شكل در داخل بسته سپری می‌كنند. سپس با یك فضا پیما در قزاقستان به زمین خواهند نشست.

پژوهشگران پس از باز كردن بسته بررسی می‌كنند كه چه موجوداتی هنوز زنده‌اند. چنانچه بعضی ارگانیسم‌ها در برگشت از این سفر زنده باشند، می‌توان نتیجه گرفت براستی برخی اشكال حیات نمی‌توانند در یك سفر بین‌سیاره‌ای طولانی مدت زنده بمانند.

این آزمایش می‌تواند بیشترین زمانی را كه نمونه‌های زیستی (میكروبی) در خارج از منظومه شمسی سپری می‌كنند، نشان دهد. به منظور آماده‌سازی جهت پرتاب آتی، پژوهشگران باید چند چالش جدی را پشت سر بگذارند و شرایطی را كه بسته زیستی قرار است در این سفر پشت سر گذارد، در محیط زمین شبیه‌سازی كنند.

تاکنون ماموریت های گوناگونی برای تست لایه های سطحی مریخ ، با امید به وجود حیات در خاک مریخ و یا فراهم آوردن شرایطی برای حیات درآن به این سیاره فرستاده شده است. این سوال که آیا زندگی در فرم باکتری ها (و یا حتی اشکال عجیب و غریب و ناشناخته تر) در مریخ وجود دارد و یا خیر به شدت مورد بحث بوده و هنوز به جواب قطعی بله یا خیر نیازمند است!
آزمایشات انجام شده در زمین که بر مبنای شبیه سازی شرایط مریخ و اثرات آن بر باکتری های زمینی می باشد، نشان داده است که حیات برای گونه های خاصی از باکتری ها در مریخ کاملاً امکان پذیر بوده و آنها قادر می باشند تا در محیط خشن و شرایط سخت مریخ به حیات خود ادامه دهند.

تیمی به رهبری جوزپه گالتا از گروه ستاره شناسی دانشگاه پادووا ، شرایط فعلی مریخ را شبیه سازی نموده و پس از آن چندین نمونه از باکتری های گوناگون را در این شبیه سازی قرارداده تا حیات آنها را مورد برسی قرار دهند.

شبیه ساز که (Laboratorio Italiano Simulazione Ambienti) LISA نامیده شده است ، شرایطی معادل به مریخ با درجه حرارت بین 23 تا منفی 80 درجه سانتی گراد و اتمسفری با 95% CO2 و فشار بسیار پایین 6-9 میلی بار و تابش بسیار قوی اشعه ماورا بنفش را ایجاد نمود. نتایج بسیار شگفت انگیز بدست آمده نشان داد که گونه هایی از باکتری ها حتی تا 28 ساعت قادر به ادامه حیات در این شرایط هستند ، و این در حالیست که هیچ نقطه ای در زمین دارای چنین شرایط محیطی و جوی با چنین حد بالایی از تابش اشعه ماورائ بنفش نیست.

Bacillus pumilus ، گونه خاصی از باکتری ها که قادر است بر سطح مریخ زندگی کند

با توجه به تمام این داده ها و همچنین داده های بدست آمده از مریخ نورد فونیکس در سال گذشته، بخصوص کشف پرکلراتها، ادامه جستجو برای حیات در مریخ هنوز امری لازم و مثبت به نظر می رسد.
اگرچه این کشف تایید قطعی بر زندگی در مریخ و وجود حیات در آن نیست، با این حال نشان می دهد که حتی اگر در ظاهر سیاره ای دارای شرایط بسیار سخت و نامناسب برای زندگی است، با این حال امید برای وجود حیات در آن وجود دارد.

سنگ هایی که توسط مریخ نورد روح مورد آزمایش قرار گرفته اند مدارکی دال بر محیطی مرطوب، غیراسیدی و مناسب برای حیات در گذشته مریخ را نشان می دهند. این موضوع پس از چهار سال تحقیق، آنالیز و تجزیه تحلیل سنگ ها و مواد معدنی مریخ توسط گروهی از دانشمندان تایید شد.

در اواخر سال 2005 ، در یکی از آزمایشات صورت گرفته توسط مریخ نورد روح، غلظت بالایی از کربنات نشان داده شد که ناشی از شرایط مرطوب و نزدیک به خنثی اما ترکیب شده با اسید بود. اما مطالعات و یافته های جدید نشان از آب خالص و غیراسیدی می دهند. پیش از این نیز مریخ نوردهای ناسا نشانه های دیگری از شرایط حیات و آب در مریخ را یافته بودند. ولی با این حال داده های بدست آمده از این تحقیقات شرایطی را نشان می داد که دال بر محیط هایی اسیدی بود. به بیان دیگر، شرایط حیات در مریخ در محیطی قطعاً اسیدی تصور میشد که از این رو مریخ سیاره ای با شرایط سخت و نادر برای حیات در نظر گرفته میشد.





مطالعات و آزمون های مختلف آزمایشگاهی شناسایی کربنات را تایید کرد. این کشف در 3 ژوئن در ژورنال علوم به چاپ رسید.

به گفته استیو اسکوایرز از دانشگاه کرنل در ایتاکا، این یکی از با ارزشترین یافته های علمی توسط مریخ نوردها بوده است. اسکوایرز محقق اصلی مریخ نوردهای روح و فرصت ، و از نویسندگان این گزارش جدید است. او ادامه می دهد : " برون زد میزان قابل توجهی از رسوب کربنات خود نشان دهنده و گویای شرایطی کاملاً مناسب برای حیات است که روزگاری در این سیاره وجود داشته است. "


بر اساس تحقیقات مریخ نورد روح بر روی سنگ های مریخی، و همچنین یکی از نمونه هایی که دانشمندان آنرا Comanche نامیدند ، در طی مسیر مریخ نورد از Husband Hill تا مجاورت Plate plateau ،میزان کربنات آهن منیزیم اندازه گیری شده در حدود 4/1 مواد بوده، که این مقدار 10 برابر بیشتر از تمام کربنات شناسی شده از مطالعات قبلی در سنگ های مریخ می باشد.

دیک موریس، مولف ارشد این گزارش و یکی از اعضای تیم تحقیقاتی مریخ نوردها در مرکز فضایی هیوستن میگوید: "ما برای تایید قطعی و رسیدن به این نتایج ازترکیب نتایج بدست آمده از 3 اسپکترومتر و کار بسیار حساس و دقیق تیم استفاده نمودیم. " او ادامه میدهد : "تجهیزات روش هایی ترکیبی بسیار خوب و چندگانه ای در تایید کربنات آهن منیزیم و تشخیص میزان آن در اختیار ما قرار می دهند. "

نشست کربنات در حجمی عظیم برای سالها در مریخ مورد جستجو قرار گرفته بود اما موفقیت چندانی در کشف این ماده کسب نشده بود. کانال های بیشماری که در اثر جریانات آب در سطح مریخ ایجاد شده است ، و با توجه به گرمای گلخانه ای ناشی از جوی ضخیم تر، نشان می دهد که سیاره در گذشته گرمتر بوده است. چنان حدس میزنیم که اتمسفر مریخ در گذشته دارای درصد بالا و غنی از دی اکسید کرین بوده چرا که این گاز تقریباً تمامی اتمسفر بسیار نازک و جدید مریخ را نیز تشکیل میدهد. (در حدود 95%).

کشف این موضوع که بیشتر دی اکسید کربن سیاره کجا رفته است موضوع بسیار مهمی به شمار می آید. برخی تئوری ها گویای این موضوع است که ممکن است به فضا رفته باشد. برخی دیگر بر این گمان هستند که دی اکسید کربن در شرایطی خاص با آب ترکیب شده که خود باعث ایجاد مواد معدنی فعلی شده و به این صورت از اتمسفر سیاره خارج شده است. (جهت مطالعه بیشتر در این باره به این مقاله مراجعه نمایید. )

تجهیزات طیف سنج اشعه ایکس ذره آلفا، متعلق به مریخ نورد روح، درصد بالایی از عناصرسبک، گروهی که شامل کربن و اکسیژن است را تشخیص داده که به تعیین کمیت محتوای کربنات کمک نمود.


مریخ نورد ها در ژانویه 2004 برای یک ماموریت 3 ماهه در مریخ فرود آمدند. ارتباط اسپیریت از 22 مارچ قطع شده و در وضعیت خواب زمستانی و کم توان ( low-power) قرار دارد. فرصت در حال پیشرفت پیوسته به سمت یک دهانه آتشفشانی عظیم است.

کشف منشاء شکل گیری قمر مریخ / اسفنجی که از تراکم سنگها ساخته شد ..

دانشمندان اعلام کردند موفق به کشف شواهد محکمی شده اند که نشان می دهند بزرگترین قمر مریخ - فوبوس - از صخره هایی که در اثر وقوع انفجاری عظیم از سطح مریخ جدا شده اند به وجود آمده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، منشاء دو قمر مریخی، فوبوس و دیموس از گذشته برای دانشمندان به معمایی تبدیل شده بود و نظریه هایی وجود داشتند که این دو جرم را اخترواره هایی معرفی می کردند که در کمربند اصلی اخترواره ها متولد شده و سپس توسط نیروی گرانش مریخ جذب شده اند.
اما مطالعات جدید داستانی متفاوت را بیان می کند که بر اساس آن فوبوس از متراکم شدن موادی که در اثر انفجار ناشی از برخورد شدید یک جرم کیهانی با سطح مریخ به وجود آمده، متولد شده است و یا اینکه فوبوس می تواند از بقایای قمری که به واسطه نیروی گرانش مریخ تخریب شده به وجود آمده باشد. با این همه منشاء این قمر از موادی است که از سطح مریخ به خارج پرتاب شده اند.
رصدهایی که در گذشته در طول موج فروسرخ و مرئی از این قمر انجام گرفته نشان از حضور کندریتهای کربنی دارند، ماده ای که در شهابسنگ هایی که با زمین برخورد کرده اند نیز یافت شده است.
این ماده سنگی و مملو از کربن که از فرایند تولد سامانه خورشیدی به جا مانده است، در میان اخترواره های کمربند اصلی اختر واره ای میان مریخ و مشتری وجود دارند. اما اکنون اطلاعات به دست آمده از فضاپیمای تحقیقاتی مریخی آژانس فضایی اروپا رویدادی متفاوت را نمایان کرده است.

بر اساس این اطلاعات میان سنگهای قمر فوبوس و هر نوع اخترواره کندریتی شناخته شده به واسطه تاریخچه زمین، شباهت کمی وجود دارد. این عدم شباهت می تواند مدل به هم پیوستگی دوباره که بر اساس آن سنگهای پراکنده شده از سطح مریخ طی گذشت زمان متراکم شده و قمر فوبوس را به وجود آورده اند را تقویت کند.
از دیگر نشانه هایی که احتمال وقوع چنین رویدادی را تشدید می کند یافتن سنگهای فیلوسیلیکاتی بر روی فوبوس است، سنگهایی که تنها در حضور آب شکل گرفته و در گذشته بر روی مریخ نیز دیده شده اند. همچنین مواد معدنی بسیاری بر روی فوبوس مشاهده شده اند که وجود آنها بر روی مریخ به اثبات رسیده است و از آن گذشته ساختار کلی فوبوس بیشتر از اینکه به اخترواره ای در کمربند اصلی شباهت داشته باشد، به خود مریخ شباهت دارد.
بر اساس گزارش بی بی سی، همچنین محاسبات نشان می دهند جرم فوبوس نسبت به جرم مواد سازنده اخترواره ها بسیار کمتر است زیرا فوبوس ساختاری اسفنجی شکل دارد که 25 تا 45 درصد از سطح آن از حفره ها پوشیده شده است که این جرم کم می تواند فرضیه جذب شدن فوبوس توسط نیروی گرانش مریخ را نیز رد کند زیرا چنین اخترواره متخلخلی پس از جذب شدن به واسطه نیروی گرانشی مریخ، از هم پاشیده می شد.