جستجوی سیاره‌های قابل سکونت با کمک ردپای فتوسنتز

دانشمندان قصد دارند با محاسبه میزان امکانپذیر بودن فرایند فتوسنتز در اطراف کهکشان راه شیری، راه حلی جدید را برای کشف سیاره‌های شبه زمینی ارائه کنند. محققان زمانی که در پی یافتن مکانی برای شکل گیری حیات هستند، معمولا بر روی منطقه قابل سکونت در نزدیکی ستاره ها، جایی که حرارت ناشی از ستاره ها برای حضور آب مایع بر روی سیاره مناسب است به مطالعه و بررسی می پردازند زیرا در صورتی که بر روی سیاره آب وجود داشته باشد، احتمال وجود یا شکل گیری حیات نیز وجود خواهد داشت.استراتژی دیگر برای یافتن چنین سیاره ای که از سوی دانشمندان در موسسه مطالعات تاثیرات اقلیمی "پستدم" در آلمان پیشنهاد شده است، تمرکز بر روی مناطقی در اطراف ستاره ها است که امکان فتوسنتز در آن وجود داشته باشد زیرا تقریبا تمامی گونه های حیات بر روی زمین به این فرایند بستگی دارد.اگرچه حیات نخستین بدون وجود فتوسنتز نیز می تواند وجود داشته باشد محققان تاکید دارند این فرایند برای پیدایش ارگانیزمهای چند سلولی پیچیده تر حیاتی است. این به آن خاطر است که منبع اصلی اکسیژن بر روی زمین از فتوسنتز است و اکسیژن نیز عامل حیاتی پیدایش حیات چند سلولی است.محققان برای یافتن چنین مناطق قابل سکونت با قابلیت فتوسنتزی در اطراف ستارگان، پیشنهاد می دهند باید بر مناطقی که میانگین حرارت کلی سطح در آنها میان نقطه انجماد و نقطه جوش آب قرار دارد، تمرکز کرد. همچنین بررسی سیاره هایی که سطوح قابل توجهی دی اکسید کربن، عاملی که طی فرایند فتوسنتز مصرف شده و به اکسیژن تبدیل می شود، در اتمسفر آنها وجود دارد نیز می تواند در یافتن چنین مناطقی کارساز باشد.

در هنگام بررسی سیاره های مختلف برای کشف احتمال پشتیبانی آنها از فتوسنتز، توجه به ستاره های آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ستاره ها همزمان با افزایش سن تابناکتر می شوند و این افزایش درخشش در حالی که برخی از مناطق قابل سکونت را تخریب می کند، شرایط مناسبی را در دیگر سیاره ها به وجود می آورد.برای مثال زمانی که ستاره های کوچک یا متوسط تمامی سوخت هیدروژنی خود را مصرف می کنند، به غولهای سرخ رنگی تبدیل می شوند که میزان تابناکی آنها هزار تا 10 هزار برابر خواهد شد. این حرارت می تواند برای شکل گیری هر نوع حیاتی در مناطق قابل حیات بسیار زیاد باشد. اما در عین حال می تواند برای سیاره هایی که در فواصل دورتری قرار گرفته اند شرایط مناسب حرارتی را برای شکل گیری فتوسنتز فراهم آورد. چنین مناطق قابل سکونت جدیدی تا قبل از انفجار نهایی ستاره در حدود یک میلیارد سال فرصت حیات خواهند داشت.بر اساس گزارش ان بی سی، با توجه به این فرضیات محققان تخمین می زنند کهکشان راه شیری می تواند میزبان 2.5 میلیون سیاره مختلف برای شکل گیری حیات فتوسنتزی چند سلولی باشد. به علاوه امکان وجود 690 سیاره که بتواند میزبانی حیاتهای تک سلولی مبتنی بر فتوسنتز را به عهده بگیرند نیز بسیار قوی است.




http://marandfizik.blogfa.com