8 خطر بالقوه براي نابودي زمين

زمين امن نيست!
8 خطر بالقوه براي نابودي زمين ...

جام جم آنلاين: تابشهاي کيهاني، برخوردهاي اخترواره ها با زمين، فعاليت ابرآتشفشانها و حتي سرماخوردگي خطرهايي هستند که مي توانند زمين را به سادگي و سرعت به ورطه نابودي بکشانند، باور کنيد زمين به اندازه اي که فکر مي کنيد امن نيست!





به گزارش مهر، توده هاي نفتي اقيانوسها را تهديد مي کنند و انفجارهاي ميدانهاي گازي اتمسفر و آب و هواي زمين را به مخاطره مي اندازد، پديده هايي که به اعتقاد بسياري از دانشمندان و آينده نگران براي زمين تهديدهاي بسيار کوچکي به شمار مي روند.
فاکس نيوز در ادامه هشت نمونه از خطرهايي که مي توانند زمين و هر آنچه در آن وجود دارد را با خطر نابودي مواجه کنند تشريح کرده است اين تهديدها توسط دانشمندان و نويسندگان داستانهاي علمي تخيلي که به نوعي آينده را نيز پيش بيني مي کنند معرفي شده اند.


انفجار گامايي: زماني که يک ابرنواختر منفجر مي شود پرتوهاي عظيم گامايي از خود ايجاد مي کند؛ خوشبختانه تمامي اين انفجارها به اندازه اي از زمين دور هستند که آسيبي به سياره انسانها وارد نياورند، اما اگر يکي از چنين انفجارهايي در نزديکي زمين صورت بگيرد چه خواهد شد؟ به گفته آني مک کوايد دانشمندي که در حال تکميل کتابي درباره فجايع زميني است در صورت وقوع چنين حادثه اي بخشي بزرگ از اتمسفر زمين نابود شده و در پي آن در طول يک ماه تمامي گونه هاي زيستي، حتي آنهايي که در اعماق زمين يا دريا سکونت دارند نابود خواهند شد با اين همه به دليل اينکه چنين انفجاري علاوه بر نزديکي بايد در مسير و جهت سياره زمين رخ دهد، مي توان اطمينان داشت که احتمال وقوع چنين فاجعه اي تقريبا صفر است زيرا در مسير زمين تنها چند ستاره عظيم وجود دارند که احتمال انفجار آنها مي رود.


ويروس فکر: بسياري از نويسندگان کتابهاي علمي تخيلي احتمال نابودي جهان را تحت تاثير ويروسي فراگير به نام ويروس فکر به هيچ وجه رد نمي کنند و حتي وقوع فجايعي مانند نسل کشي در رواندا را تحت تاثير چنين پديده اي مي دانند، ويروسهايي که در گذشته در ميان انسانها به وجود آمده، افکار آنها را تحت تاثير خود قرار داده و فجايعي را به بار آورده اند. سپس به صورت مخفيانه در ميان انسانها باقي مانده و هر لحظه احتمال بازگشت آنها وجود خواهد داشت. از نظر جان بارنس نويسنده کتاب Directive 51 اينترنت و سرعت فراگيري و توسعه ايده هاي مختلف در سطح جهان از طريق اين شبکه يکي از دلايل امکان پذير بودن نفوذ چنين ويروسهايي به مغز انسانها است. همچنين والتر جان ويليامز نويسنده کتاب Implied Spaces معتقد است در آينده نانو عناصري به وجود خواهند آمد که مي توانند براي ايجاد رفتارهاي پرخاشگرانه در مغز انسان نفوذ کنند.


جا به جايي قطبهاي زمين: قطبهاي ميدان مغناطيسي زمين هر چند صد هزار سال يکبار جا به جا مي شوند و در زمان جا به جايي قبل از اينکه در نقطه اي ثابت شوند، مدتي در نقاط مختلف زمين سرگردان خواهند بود مشکل اصلي جا به جايي قطبها نيست، مشکل اينجا است که قطبهاي مغناطيسي زمين پرتوهاي خورشيدي را به سوي خود جذب مي کنند و در صورتي که در هنگام جا به جايي، قطبها بر روي يکديگر قرار گيرند، فاجعه به بار خواهد آمد و بخشي از زمين خواهد سوخت با اين حال روند آرام پديده جا به جايي قطبها شکل گيري ناگهاني چنين شرايطي را کمي غير ممکن ساخته است.


وسعت يافتن جهان: ويليامز اين پديده را گرداب بزرگ مي خواند، در حال حاضر بر همه آشکار شده که انرژي تاريک باعث وسعت يافتن مداوم جهان مي شود و با سرعت گرفتن اين روند، فاصله ستاره ها از يکديگر زيادتر شده و جهان قابل ديد کوچکتر خواهد شد و به اين شکل ذرات اتمي که نتوانند يکديگر را ببينند نمي توانند با يکديگر تعامل برقرار کنند در چنين شرايطي هيچ يک از پروتونها و الکترونها در جهاني يکسان نخواهند بود و در اين صورت قادر به برقراري تعامل قوي با يکديگر نخواهند بود و اين به آن معني است که ذرات ماده از هم متلاشي خواهند شد. هوارد ديويدسن يکي از فيزيکدانان نامدار دانشگاه استنفورد معتقد است امکان وقوع چنين رويدادي وجود دارد اما قرنها زمان خواهد برد.


آزمايشهاي علمي مدرن: تجربيات تاريخي نشان داده اند معمولا بزرگترين خطر براي بشر، خود بشر است. به گفته متخصصان آزمايشهاي مدرني که در مراکزي مانند برخورد دهنده بزرگ هادرون انجام مي گيرند مي توانند منجر به وقوع پديده هاي غير عادي و خطرناک مانند انفجارهاي عظيم شوند. با وجود اينکه بسياري از دانشمندان وقوع چنين حوادثي را کاملا غير ممکن مي دانند، اما عده اي ديگر بر اين باورند احتمال بروز اشتباه در آنها وجود دارد و جدا از آن، اگر اشتباهي هم صورت نگيرد احتمال سوء استفاده انسان از نتايج اين آزمايشها در آينده به هيچ وجه غير ممکن نخواهد بود.


ابرآتشفشانها زمين را مي بلعند: در حدود 73 هزار سال پيش ابر آتشفشاني عظيم در جنوب شرق آسيا هندوستان را به خاکستر تبديل کرد. اين فصل آتشفشاني براي دو دهه ادامه پيدا کرد و در حدود 75 درصد از نژاد در حال شکل گيري انسانها را از بين برد. از ميان 6 ابرآتشفشاني که ممکن است در زمان حال فعال شوند، سه آتشفشان در آمريکا قرار دارند که يکي از آنها در زير پارک ملي "يلواستون" قرار گرفته است همچنين برخي از محققان زمين شناس باور دارند احتمال آتشفشاني شدن و تحريک صفحات تکتونيکي شديد بر روي زمين وجود دارد. متاسفانه دانشمندان هيچ نقشه اي براي مقابله با فعاليت ابرآتشفشانها ندارند و در صورتي که فعال شوند، هيچ چيز نمي تواند آنها را متوقف کند، تنها اين اميد وجود دارد که احتمال فعال شدن همزمان اين ابرآتشفشانها با هم بسيار بعيد است.


سلطه رايانه ها بر انسان: به نظر مي آيد اين تهديد در حال حاضر فعاليت خود را آغاز کرده باشد، تهديدي که به دست خود انسان ساخته شده است با پيشرفت بيشتر تکنولوژي، به تدريج ماشينهاي هوشمندي به وجود خواهند آمد که سازماندهي حياتي ترين بخشهاي زندگي انسان را به عهده خواهند گرفت و به تدريج ماشينها خود آگاه از توانايي خودسازي و توليد کردن نمونه هاي مشابهي از خود نيز برخوردار خواهند شد. جدي ترين تهديد براي انسان از جانب هوش مصنوعي خواهد بود زيرا بسياري از محققان باور دارند روزي قدرت هوش مصنوعي از هوش انسان فراتر خواهد رفت و فاجعه در اين بخش از تاريخ رخ خواهد داد زماني که ماشينهاي هوشمند تصميم بگيرند برنامه ريزي هاي روزانه را انجام دهند و نيازي به حضور انسان نبينند و يا حتي کنترل تسحيلات اتمي را به دست بگيرند.


سرايت جهاني آنفولانزا: يکي از بزرگترين تهديدها براي بشر ابتلاي جهاني به سرماخوردگي ساده است، آنفولانزاي مرگباري که مي تواند سرتاسر جهان را به خود آلوده کند N1H1 يکي از نمونه هاي جدي اما نه چندان مرگبار اين رويداد بود اما سرايت بيماري خطرناکتر اين نوع آنفولانزا مي تواند آسيبهاي جدي را به جوامع انساني وارد آورد. سرعت بالاي سرايت بيماري و اتکاي بيش از اندازه بيمارستانهاي مدرن به آنتي بيوتيکها و عدم توجه به ضد عفوني دقيق از ديگر مشکلاتي است که مي تواند تهديد چنين بيماري هايي را جدي تر کند. ساده ترين و مهم ترين راه حل براي برخورد با چنين پديده اي رعايت بهداشت فردي و استفاده از روشهاي ساده جلوگيري از سرايت بيماري ها به ديگر افراد جامعه است. همچنين توانايي دانشمندان در توليد سريع واکسنهاي کنترل کننده بيماري درصد احتمال ابتلاي جهاني به چنين بيماري هايي را کاهش مي دهد.