به نام خدا و سلام
سلامی که خود نام خداست، خدایی که اول است و آخر، هر چه با نام او آغاز نشود به فرمودۀ پیامبر(ص)، ابتر است و بی ثمر.
یک سؤال : اگر خدا در ازای گرفتن جان ما لحظه ای یا ساعتی زمان ظهور را جلو بیندازد، ما چه می کنیم؟
غافلیم از این که همین امروز با گناهان و خطاهای ما لحظه، لحظه ظهور به تأخیر می افتد. آری، درست است، بدون دادن جان و یا حتی زخم برداشتن می توان با گناه نکردن، تنها با گناه نکردن ظهور را به جلو انداخت، فقط باید سمت حرام نرویم.
نفرموده اند سمت حلال بلکه فقط حرام، یعنی یازده ماه سال هر چه می خواهی از حلال خدا بخور فقط یک ماه آن هم چند ساعت از روز به خاطر من امساک کن، از 24 ساعت شبانه روزت به اندازۀ 17 رکعت نماز برای منِ خدا و بقیه اش برای خودت.
خانم همۀ زیبایی هایت را برای همسرت، آن که ارزش واقعی و انسانی تو را می داند نگه دار و ای مرد همۀ نیازت را با همسرت برطرف کن در حریم خصوصی یعنی خانه.
کارمند، کارگر، بازاری به درآمد حلال راضی شو، منِ خدا به آن برکت می دهم، همۀ حلال های خدا برای شما و مسخر شما، فقط سمت حرام نروید.
دنیا بهشتی است که فقط یک درخت ممنوعه دارد، فقط یکی. شما که می دانید و عمل می کنید به خود نبالید که شما هم بدهکارید به کسانی که نمی دانستند و شما یاریشان نکردید.
آری ازآنچه خدا به شما ارزانی داشت به نام ایمان،حجاب، طعم شیرین روزی حلال و ...چگونه دفاع کردی و چگونه تبلیغش نمودی؟!!
همۀ ما مسؤولیم در برابر خداوند و امام زمان (عج) از این بابت که ما برای تعجیل در ظهور چه کرده ایم؟ هیچ کاری نتوانیم بکنیم، گناه که می توانیم نکنیم، ما کجای این میدان ایستاده ایم؟!!! جهان منتظر حرکت ماست ما چه می کنیم؟؟؟!!!
(استفاده از یکی از سخنرانی های استاد رائفی پور)
