درحالی كه تئوری‌های فعلی بر رد امكان وجود ستارگان غول‌پیكر تأكید می‌كنند، دانشمندان موفق به شناسایی چهار ستاره‌ای شدند كه این قوانین را بطور كلی نقض كرده‌اند. در سال 2010 میلادی محققان ناسا موفق به كشف چهار ستاره غول پیكر در ابعاد 300 برابر خورشید شدند.
پیش از این محققان با رصد كهكشان راه شیری و سایر كهكشان ها، حد نهایی اندازه ستارگان را حداكثر 150 برابر جرم خورشید پیش بینی كرده بودند، اما این ستارگان جرمی دو برابر جرم مطرح شده در تئوری‌های علم نجوم دارند. تحقیقات جدید در دانشگاه بن آلمان نشان می‌دهد، این ستارگان كه در سحابی رطیل قرار دارند، بخشی از خوشه عظیم ستاره‌ای R136 در "ابر ماژلانی بزرگ" (LMC) هستند كه در فاصله 160 هزار سال نوری با زمین قرار گرفته اند.
ابر ماژلانی بزرگ (LMC) سومین كهكشان نزدیك به كهكشان راه شیری محسوب می شود. محققان این دانشگاه یك مدل شبیه سازی رایانه ای از فعل و انفعالات بین ستاره ای شبیه خوشه ستاره ای R136 تهیه كردند كه در آن 170 هزار ستاره با جرم طبیعی در كنار یكدیگر چیده شدند. برای محاسبه تغییرات این سیستم عظیم ستاره ای در طول زمان، بیش از 510 هزار محاسبه در خصوص اثرات جاذبه، واكنش های هسته ای بین ستاره ای و انرژی آزاد شده از هر ستاره در زمان برخورد دو ستاره با یكدیگر انجام شد.
پروفسور "پاول كروپا" از نویسندگان این تحقیق تأكید می‌كند: فرایند زایش و شكل‌گیری ستارگان صرف نظر از زادگاه ستاره‌ای آنها یك پدیده كلی است و این چهار ستاره فوق درخشان و بسیار عظیم در خوشه R136 پایان محدودیت ابعاد ستارگان را نشان می‌دهند.
منبع : کنجکاو
