هدف پژوهش حاضر بررسي مقايسه اي شخصيت رانندگان تصادفي و غيرتصادفي بود. اين پژوهش با روش علي - مقايسه اي انجام شد. تعداد آزمودني ها 208 راننده غيرتصادفي و 201 راننده تصادفي بود که 34 نفر از آن ها بيش از 3 بار تصادف را تجربه کرده بودند و همه آن ها با روش تصادفي انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ويژگي هاي شخصيتي مربوط به رانندگي (IVPE) بود. داده ها با استفاده از آزمون t مقايسه شد. نتايج نشان داد که ميان رانندگان تصادفي که سابقه يک تصادف يا بيشتر را داشتند با رانندگان غيرتصادفي که بيش از 3 سال تصادف نکرده بودند در هيچ يک از خرده مقياس هاي شخصيت تفاوتي ملاحظه نشد. رانندگان تصادفي با سابقه چهار تصادف يا بيشتر، نسبت به رانندگان غيرتصادفي که بيش از 5 سال تصادف نکرده بودند از ثبات عاطفي بيشتر و خويشتن داري کمتري برخوردار بودند، اما از لحاظ هيجان خواهي و احساس مسووليت اجتماعي با اين گروه از رانندگان تفاوتي را نشان ندادند. شناخت متغيرهاي شخصيتي موثر در تصادفات رانندگي مسوولان ذيربط را در تشخيص و درمان رانندگان تصادفي مساعدت خواهد کرد.
