پاسخ به:مقالات روانشناسی
5 : روانشناسي تحولي (روانشناسان ايراني) بهار 1390; 7(27):255-267. |
|
تاثير روشهاي پيشگيري از سوء مصرف مواد در هيجان طلبي، امنيت رواني و بازخورد نسبت به سوء مصرف مواد مخدر در نوجوانان |
|
جلالي داريوش*,منشئي غلام رضا,مظاهري محمدمهدي |
|
* دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات ايران- اصفهان |
|
هدف اين پژوهش، مقايسه اثربخشي سه روش پيشگيري از سوء مصرف مواد: الف) شناختي- رفتاري اجتماعي، ب) سخنراني و پ) ارسال پيامک در هيجان طلبي، امنيت رواني و بازخورد نسبت به سوء مصرف مواد مخدر بود. 192 دانش آموز دختر و پسر دبيرستاني در چهار گروه (سه گروه آزمايشي و يک گروه کنترل) به طور تصادفي قرار داده شدند. شرکت کنندگان مقياس هيجان طلبي (زاکرمن، 1969)، سياهه امنيت روني (مزلو، 1952) و سياهه بازخورد نسبت به سوء مصرف مواد مخدر (قرباني، 1380) را طي سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري تکميل کردند. به گروه اول، 10 جلسه گروهي 2 ساعته روش شناختي- رفتاري اجتماعي آموزش داده شد، براي گروه دوم، 10 جلسه 2 ساعته سخنراني برگزار گرديد و به گروه سوم، 75 روز، پيامکهاي پيشگيري داده شد. نتايج تحليل کوواريانس چند متغيري نشان داد که هر سه روش پيشگيري در هيجان طلبي، امنيت رواني و بازخورد نسبت به سوء مصرف مواد مخدر تاثير معنادار دارند؛ همچنين، روش شناختي- رفتاري اجتماعي از دو روش ديگر، موثرتر است. نتايج پيگيري 100 روزه نشان داد که اثربخشي روشهاي پيشگيري، پايدار بوده است.
|
|
كليد واژه: روشهاي پيشگيري، الگوي شناختي- رفتاري اجتماعي، سخنراني، ارسال پيامک، سوء مصرف دارو، بازخورد نسبت به مصرف مواد، هيجان طلبي، امنيت رواني |
|
|
نسخه قابل چاپ
|
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 9:19 PM
تشکرات از این پست