کاوشگر اروپایی رزتا که به دلیل تاخیر در پرتاب نتوانست به هدف اولیه خود
برسد، دیروز توانست با سیارک لوتهتیا ملاقات کند و پرده از اسرار این
سیارک شگفتانگیز بردارد. دریافت 4هزار تصویر ارسالی رزتا تا چند روز دیگر
ادامه خواهد داشت.
ابوالفضل کریمی: کاوشگر فضایی رزتا متعلق به
آژانس فضایی اروپا از نزدیکی سیارک لوتهتیا عبور کرد و مجموعهای از
اطلاعات را برای تحلیل و بررسی بیشتر به زمین فرستاد.
به گزارش بیبیسی، این سنگ که بلندترین طولش به 120
کیلومتر میرسد، بزرگترین سیارکی است که یک ماهواره به ملاقات آن رفته
است. ملاقات رزتا با این سیارک در فاصله 454 میلیون کیلومتری از زمین و بر
فراز مدار مریخ اتفاق افتاد.
تصاویر نشان میدهد لوتهتیا از لحاظ ظاهری بسیار غیر عادی است. در سطح
این سیاره چند دهانه آتشفشانی و حتی چند شکاف سحرآمیز دیده میشود!
هلگر سیرکس از محققان سیستم دوربین اوزیریس که تصویرهای عرضه شده در این
صفحه را تهیه کرده است، در این باره گفت: «رزتا دنیای جدیدی را کشف کرده
که برای سالها دانشمندان را به خود سرگرم نگاه خواهد داشت».
پروفسور دیوید سوثوود، مدیر آژانس فضایی اروپا نیز در این باره گفت:
«تصاویر گرفته شده بسیار باشکوهند و نفسها را در سینه حبس میکنند. این یک
روز تاریخی است که باز هم ثابت میکند اروپا میتواند قدمهای بزرگی در
اکتشاف و شناسایی منظومه شمسی بردارد. همه چیز بسیار خوب و طبق برنامه صورت
گرفت».
دانشمندان امیدوارند این تصاویر به آنها کمک کند طبیعت اصلی لوتهتیا
را مشخص کنند. تلسکوپهای سطح زمین در شناسایی و دستهبندی این سنگ آسمانی
مشکلات زیادی دارند.
برخی محققان ادعا کردهاند که این سنگ بسیار ابتدایی است و از زمان
تشکیلش، تغییرات کمی در آن اتفاق افتاده و همین موجب میشود که در گروه
سیارکهای نوع C قرار گیرد. اما بعضی تحقیقات دیگر دانشمندان را به
وجود فلزهایی در سطح سیاره مشکوک کرده که نشان میدهد این سیاره با درجاتی
از تکامل روبه رو بوده و باید در گروه سیارک نوع M قرار گیرد. البته برخی
دیگر معتقدند که لوتهتیا حتی میتواند تکههای باقیمانده از یک سیارک
بزرگتر باشد که طی انفجاری بزرگ از آن جدا شده است.
تقریبا همه ابزارهای ماموریت روزتا برای چند ساعت و در زمانی که این
کاوشگر نزدیکترین فاصله را با سیارک داشت، روشن بودند.
دوربینهای چندطیفی، طیفسنجها، آزمایشهای پلاسما و میدان مغناطیسی،
ابزارهای سنجش گرد و غبار، یک آزمایش علمی رادیویی، همه به طور همزمان
فعال بودند تا بتوان حداکثر اطلاعات را از این سیارک به دست آورد.
دکتر ریتا شولز یکی از دانشمندان پروژه روزتا در این باره گفت: «این
سیارک سطح جالبی دارد و بیشتر شبیه یک سیارک نوع C است. اما ما هنوز
نمیتواند به طور قطع چیزی بگوییم. ما باید منتظر اطلاعات فروسرخ باشیم. به
نظر من این اطلاعات کلیدی است که به ما در شناخت بهتر سیارک کمک میکند».
در حین این عبور نزدیک به 4هزار تصویر تهیه شده است. نزدیک به 10 دقیقه
طول میکشد تا هر تصویر به زمین برسد و بنابراین دریافت همه این اطلاعات
چند روز زمان خواهد برد.
توضیح عکس: شیارهای روی سطح سیارک که در تصاویر نمای نزدیک با وضوح
60 متر در هر پیکسل مشخص شده است.
دانشمندان امیدوارند در کنفرانس یوروپلانت در رم، یافتههای اولیه خود
را در اختیار عموم قرار دهند. این کنفرانس قرار است در اواخر ماه سپتامبر /
اوایل مهر برگزار شود.
قبل از این عملیات، بزرگترین سیارکی که توسط یک فضاپیما از نزدیک رصد
شده بود، سیارک ماتیلد به طول تقریبا 50 کیلومتر بود. ملاقات با این سیارک
توسط کاوشگر نییر-شومیکر ناسا و در سال 1997 / 1376 اتفاق افتاد.
بعد از این ماموریت، رزتا به سمت دنباله دار چوریوموف-گراسیمنکو خواهد
رفت و انتظار میرود تا می 2014 / اردیبهشت 1393 به آن برسد. این کاوشگر در
مداری به دور این توپ تشکیلشده از یخ و گردوغبار خواهد چرخید و حتی قرار
است یک سطحنشین به نام فیلای بر روی سطح آن بنشاند و از نزدیک، ترکیبات
آلی موجود در سطح آن را بررسی کند.