اساطير آسمان (نجوم باستان)
اساطير آسمان (نجوم باستان) |
|
|
زن برزنجير يا اِمرَاةالمُسَلسَله يا مِرآةالمسلسله نام يکي از پيکرهاي آسماني در آسمان نيمکره شمالي است که بزرگترين کهکشان همسايه به راه کاهکشان در آن ديده ميشود. معمولاً در کتابها آن کهکشان را نيز به همين نام مينامند.
قدر ظاهري سرةالفرس پرنورترين ستاره اين صورت فلکي، 2/1 است. در دسته بندي ستارگان باير (آلفا) – امراة المسلسله ناميده شده است آنچه در اين قسمت آسمان شايان توجه بسيار است شيئ است که نام علمي آن NGC224 است و در نزديکي (نو)- امراة المسلسله جاي دارد. به چشم برهنه به صورت ستاره ابر مانندي از قدر پنجم ميآيد به سرشت واقعي آن فقط با کمک تلسکوپي نيرومند ميتوان پي برد. M31 کهکشاني است کاملاً شبيه به کهکشان ما اين کهکشان از ميلياردها ستاره تشکيل شده و اندکي از کهکشان ما بزرگتر است دورترين شيي است در فضا که با چشم برهنه ميتوان ديد. نوري که کهکشان بزرگ زن در زنجير را ترک کند پس از سفري 2،000،000 ساله در فضا به ما ميرسد.
اساطير
نام اروپايي اين پيکر آسماني يعني آندرومدا، در اساطير يوناني نام زني بوده است که پرساوش (پرسئوس) پهلوان عاشق وي بوده است و در بند اژدهايي در در ساحلي در حبشه با زنجير زنداني بود. پرساوش با کشتن اژدهاي مزبور وي را آزاد ميکند و آن دو ازدواج ميکنند. از ايشان فرزنداني پديد ميآيد از جمله پرسس. بنابراين افسانهها پرسس نياي پارسيان (ايرانيان) است.
آندرومدا دختر زيباي سِفِئوس (قيفاووس) و کاسيوپيه «(ذاتالکرسي) پريان را از خودخواهي بيش از اندازه اش به خشم آورد. نپتون، براي تنبيه وي، او را به صخرهاي در کناره دريا زنجير کرد تا شکار اژدهايي دريايي شود که در آن هنگام ساحل دريا را عرصه تاخت و تاز خود کرده بود درست در همان لحظهاي که اژدها به اندرومدا حمله آورده بود، پرسهئوس (برساووش) با جادو غول را به سنگ بدل کرد و آندرومدا را نجات داد.
صور ت فلکي شير در ايران باستان
شايد هر کدام از شما اين نقش رو ببينيد فکر کنيد که اين تصوير نزاع بين شير و گاو را نشان مي دهد
اما هيچ نزاعي در کار نيست !
شايد اينجوري براي شما بيشتر ثابت بشود که پادشاهان زمان هخامنشي انسان هاي صلح جويي بودن که حتي نميخواستن در آثاري که از خودشان به جا مي گذارند نشاني از خشونت ديده شود .
اين صلح دوستي قبلا هم با منشور ازادي کورش که همه دنيا با آن آشنا هستند ، ثابت شده بود .
اگر در اين تصوير دقت زيادي بکنيد يا زماني که به تخت جمشيد رفتيد ، از نزديک نگاه کنيد مي بينيد که هيچ اثري از چنگال هاي شير نيست ؛ يعني اينکه شير اصلا قصد حمله به گاو را ندارد مگر شير بدون چنگال هم حمله مي کند ؟؟
بلکه اين تصوير بيانگر رفتن برج گاو و آمدن برج اسد مي باشد و اين زمان با اوايل بهار و فروردين ماه در ايران مصادف مي باشد به همين دليل برج اسد نشانه بهار و نوروز در ايران باستان بوده و اين نقش نيز در پارسه مربوط به آمدن صورت فلکي شير در اوايل فروردين مي باشد
|
وقتی احساس غربت می کنید یادتان باشد که خدا همین نزدیکی است .
******
سه شنبه 14 تیر 1390 12:48 AM
تشکرات از این پست