کاوشگر اروپايي رزتا که به دليل تاخير در پرتاب نتوانست به هدف اوليه خود برسد، توانست با سيارک لوته‌تيا ملاقات کند و پرده از اسرار اين سيارک شگفت‌انگيز بردارد.
اين سنگ که بلندترين طولش به 120 کيلومتر مي‌رسد، بزرگ‌ترين سيارکي است که يک ماهواره به ملاقات آن رفته است. ملاقات رزتا با اين سيارک در فاصله 454 ميليون کيلومتري از زمين و بر فراز مدار مريخ اتفاق افتاد.
تصاوير نشان مي‌دهد لوته‌تيا از لحاظ ظاهري بسيار غير عادي است. در سطح اين سياره چند دهانه آتشفشاني و حتي چند شکاف سحرآميز ديده مي‌شود!
هلگر سيرکس از محققان سيستم دوربين اوزيريس که تصويرهاي عرضه شده در اين صفحه را تهيه کرده است، در اين باره گفت: «کاوشگر رزتا دنياي جديدي را کشف کرده است که براي سال‌ها دانشمندان را به خود سرگرم نگاه خواهد داشت».
پروفسور ديويد سوث‌وود، مدير آژانس فضايي اروپا نيز در اين باره گفت: «تصاوير گرفته شده بسيار باشکوهند و نفس‌ها را در سينه حبس مي‌کنند. اين يک روز تاريخي است که باز هم ثابت مي‌کند اروپا مي‌تواند قدم‌هاي بزرگي در اکتشاف و شناسايي منظومه شمسي بردارد. همه چيز بسيار خوب و طبق برنامه صورت گرفت».
دانشمندان اميدوارند اين تصاوير به آن‌ها کمک کند طبيعت اصلي لوته‌تيا را مشخص کنند. تلسکوپ‌هاي سطح زمين در شناسايي و دسته‌بندي اين سنگ آسماني مشکلات زيادي دارند.
برخي محققان ادعا کرده‌اند که اين سنگ بسيار ابتدايي است و از زمان تشکيلش، تغييرات کمي در آن اتفاق افتاده و همين موجب مي‌شود که در گروه سيارک‌هاي نوع C قرار گيرد. اما بعضي تحقيقات ديگر دانشمندان را به وجود فلزهايي در سطح سياره مشکوک کرده که نشان مي‌دهد اين سياره با درجاتي از تکامل روبه رو بوده و بايد در گروه سيارک نوع M قرار گيرد. البته برخي ديگر معتقدند که لوته‌تيا حتي مي‌تواند تکه‌هاي باقي‌‌مانده از يک سيارک بزرگ‌تر باشد که طي انفجاري بزرگ از آن جدا شده است.
تقريبا همه ابزارهاي ماموريت رزتا براي چند ساعت و در زماني که اين کاوشگر نزديک‌ترين فاصله را با سيارک داشت، روشن بودند. دوربين‌هاي چندطيفي، طيف‌سنج‌ها، آزمايش‌هاي پلاسما و ميدان مغناطيسي، ابزارهاي سنجش گرد و غبار، يک آزمايش علمي راديويي، همه به طور هم‌زمان فعال بودند تا بتوان حداکثر اطلاعات را از اين سيارک به دست آورد.
دکتر ريتا شولز يکي از دانشمندان پروژه رزتا در اين باره گفت: «اين سيارک سطح جالبي دارد و بيش‌تر شبيه يک سيارک نوع C است. اما ما هنوز نمي‌تواند به طور قطع چيزي بگوييم. ما بايد منتظر اطلاعات فروسرخ باشيم. به نظر من اين اطلاعات کليدي است که به ما در شناخت بهتر سيارک کمک مي‌کند».
در حين اين عبور نزديک به 4هزار تصوير تهيه شده است. نزديک به 10 دقيقه طول مي‌کشد تا هر تصوير به زمين برسد و بنابراين دريافت همه اين اطلاعات چند روز زمان خواهد برد.
دانشمندان اميدوارند در کنفرانس يوروپلانت در رم، يافته‌هاي اوليه خود را در اختيار عموم قرار دهند. اين کنفرانس قرار است در اواخر ماه سپتامبر / اوايل مهر برگزار شود.
قبل از اين عمليات، بزرگ‌ترين سيارکي که توسط يک فضاپيما از نزديک رصد شده بود، سيارک ماتيلد به طول تقريبا 50 کيلومتر بود. ملاقات با اين سيارک توسط کاوشگر ني‌ير-شوميکر ناسا و در سال 1997 / 1376 اتفاق افتاد.
بعد از اين ماموريت، رزتا به سمت دنباله دار چوريوموف-گراسيمنکو خواهد رفت و انتظار مي‌رود تا مي 2014 / ارديبهشت 1393 به آن برسد. اين کاوشگر در مداري به دور اين توپ تشکيل‌شده از يخ و گردوغبار خواهد چرخيد و حتي قرار است يک سطح‌نشين به نام فيلاي بر روي سطح آن بنشاند و از نزديک، ترکيبات آلي موجود در سطح آن را بررسي کند.
