برترین‌ها: اگر فکر می‌کنید همه‌چیز را درباره منظومه شمسی می‌دانید، بهتر است در مورد آن تجدید‌نظر کنید. بعضی از این حقایق کاملاً ورای این جهان و تصور ما هستند.
شما نمی‌توانید روی اورانوس بایستید
ابر‌های اورانوس از سولفید هیدورژن تشکیل شده اند، یعنی بویی شبیه تخم‌مرغ گندیده می‌دهند، تهوع‌آور
اگر روزی بتوانیم به سیارات گازی منظومه شمسی سفر کنیم، ممکن است پای‌تان را که از سفینه بیرون بگذارید، کمی جا بخورید. چون سیاره‌های مشتری، زحل، اورانوس، نپتون سطح جامد ندارند. آن‌ها هسته جامد و سنگی دارند، اما توپ‌های بزرگی هستند که بخش اصلی آن‌ها از گاز‌های هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است.
سیاره مریخ مثل قطب جنوب سرد است
این تصویری از فلاته نیم‌روز است، دشتی در سطح کره مریخ
هر وقت به سرتان زد به مریخ سفر کنید، لباس گرم را فراموش نکنید. دمای متوسط مریخ حدود ۶۰ــ درجه سانتیگراد است، دمایی حدود دمای قطب جنوب (البته بدون حضور پنگوئن‌ها).
بعضی از پژوهشگران به امید اینکه بتوانند این سیاره را قابل‌سکونت کنند پیشنهاد‌ها و راه‌هایی برای گرم کردن مریخ ارائه داده‌اند. یکی از این پیشنهادات قرار دادن آینه‌های غول‌پیکری بر سطح این سیاره است که اشعه خورشید را بازتاباند و باعث شروع سریع گرمایش فلاته نیم‌روز مریخ شود.
۹۰درصد حلقه‌های سیاره زحل آب هستند
اگر دوستش دارید باید برایش حلقه بگیرید
زحل صاحب افسانه‌ای‌ترین سرزمین یخ‌زده منظومه شمسی است. با فاصله زیادی که با خورشید دارد، آب موجود در حلقه‌های آن به یخ تبدیل می‌شود. این سیاره یکی از چهار سیاره‌ای است که حلقه‌هایی در اطرافش دارد و سیارات گازی دیگر هم همینطورند.
هرچند باقی این سیارات تا دهه ۱۹۷۰ میلادی کشف نشده بودند و در همین سال‌ها کاوشگر‌هایی برای کشف آن‌ها فرستاده شد. حلقه‌های زحل اولین حلقه‌هایی بود که با تلسکوپ از روی زمین دیده شدند.
بزرگ‌ترین قمر سیاره مشتری اقیانوسی نمکی دارد که آب آن از آب‌های موجود بر کره زمین بیشتر است
مشتری ۵۳ قمر نام‌گذاری‌شده و ۱۴ قمر نام‌گذاری‌نشده دارد.
این تصویری از مشتری و بزرگ‌ترین قمر آن گانیمد است.
تعطیلات در ساحل مدیترانه را فراموش کنید. اگر می‌خواهید مناظر اقیانوس بیکران را ببینید، گانیمد، بزرگ‌ترین قمر سیاره مشتری بهترین جا برای آن است. این قمر مشتری بزرگ‌تر از عطارد است و اگر به جای گردش به دور مشتری گرد خورشید می‌چرخید می‌شد آن را سیاره به حساب آورد.
سیاره عطارد حدود سه ماه زمینی طول می‌کشد تا به دور خورشید بگردد
این تصویری هنری از سیاره عطارد است. مدار عطارد ۸۸ روزه است و ۵۹ روز طول می‌کشد تا به دور خودش بگردد
در مدت سه‌ماه می‌توانید کتابی بنویسید یا برای امتحان رانندگی آماده و قبول شوید یا دوره مقدماتی آموزش گیتار را بگذرانید. این همان مدت زمانی است که عطارد به دور خورشید می‌گردد. این کوتاه‌ترین مدار منظومه شمسی است، چون عطارد نزدیک‌ترین سیاره به خورشید است. پس اگر این بار کسی از شما پرسید کی کاری را که قول دادید انجام می‌دهید بگویید حدود یک سال عطاردی دیگر.
سفر به دور خورشید ۱۰۰ بار بیشتر از سفر به دور زمین طول می‌کشد
خورشید منشاء ۹۹.۸ درصد جرم موجود در کل منظومه شمسی است
سفر هوایی دور دنیا ممکن است خسته‌کننده باشد، اما قابل مقایسه با سفر به دور خورشید نیست. برای این سفر باید خودتان را آماده سفری ۲۰۶ روزه کنید. به این امید که در بین راه جا‌هایی برای توقف و سوخت‌گیری باشد.
یک روز طولانی‌تر از یک سال در سیاره ناهید
تصویری هنری از سیاره زهره
زهره و زمین هم‌اندازه هستند، اما زهره قابل سکونت نیست و دمای سطح آن ۴۶۵ درجه سانتیگراد است، آنقدر داغ که می‌تواند سرب را ذوب کند.
این یکی ممکن است به نظرتان بی‌ربط بیاید، اما کمی طاقت بیاورید. یک روز زمانی است که سیاره یک دور کامل به دور خودش می‌گردد و یک سال زمانی است که سیاره به دور خورشید می‌گردد. زهره یکی از دو سیاره‌ای است که در جهت حرکت عقربه‌های ساعت می‌گردد و از سیاره‌های دیگر منظومه شمسی آهسته‌تر می‌گردد. بعضی فکر می‌کنند بر اثر اصابت به سیاره‌ای دیگر جهت حرکت آن تغییر کرده است یا به تدریج سرعت گردش آن کند و نزدیک به توقف شده است و در جهت دیگری شروع به گردش کرده است.
گردش سیاره زهره به دور خودش ۲۴۳ روز زمینی و گردش آن به دور خورشید ۲۲۵ روز زمینی طول می‌کشد. می‌بینید که یک روز در سیاره زهره طولانی‌تر از یک سال است.
پلوتون تنها سیاره کوتوله منظومه شمسی نیست، ما شش سیاره کوتوله داریم
این تصویری هنری از پنج سیارهٔ کوتوله است. بعضی از آن‌ها قمر‌هایی هم دارند
اولین باری که نام «سیاره‌های کوتوله» به گوشتان خورده است باید وقتی باشد که پلوتون در سال ۲۰۰۶ به این مقام تنزل پیدا کرد. ما در منظومه شمسی شش سیاره کوتوله داریم. پلوتون، سِرِس، ماکی‌ماکی، هائومیا و اِریس پنج سیاره کوتوله‌ای بودند که تا همین اواخر می‌شناختیم.
سِرِس در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری قرار دارد و اولین سیاره کوتوله‌ای است که در سال ۲۰۱۵ فضا‌پیما آن را مشاهده کرد. به تازگی هم سیاره کوتوله دیگری کشف شده است که به طور رسمی ۳۸۷تی‌جی ۲۰۱۵ نامیده می‌شود، اما به آن نام «گابلین» داده‌اند.
منظومه شمسی حدود ۴.۵میلیارد سال عمر دارد
همه سیارات دیگر منظومه شمسی می‌توانند درون سیاره مشتری جا بگیرند
منظومه شمسی کهنسال است. برای اینکه تصوری از سن آن داشته باشید فکر کنید که اگر سن منظومه شمسی را یک سال در نظر بگیریم، انسان‌ها فقط چند دقیقه پیش از آغاز سال نو بر روی زمین ظاهر شده‌اند.
سیاره پلوتون آخر منظومه شمسی نیست
این تصویری از تیته، سیاره‌ای فرضی است که سه برابر سیاره مشتری است و بعضی دانشمندان فکر می‌کردند باید در ابر اورت باشد. ناسا در آن زمان اعلام کرد که چنین سیاره‌ای وجود ندارد.
ابر اورت سرزمین ناشناخته منظومه شمسی است. ابر کروی‌شکل فرضی است که از خرده‌سیاره‌های یخی فرّار تشکیل شده است و دانشمندان پیش‌بینی می‌کنند دورترین بخش منظومه شمسی باشد که به طرزی باور‌نکردنی ناشناخته مانده است.
اگر فرض کنیم که فاصله زمین تا خورشید یک سانتی‌متر باشد فاصله ابر اورت تا خورشید ۵۰۰ متر است. هرچند بخش‌هایی از دورترین نقاط منظومه شمسی هست که ما می‌شناسیم مانند کمربند کویپر.
