پاسخ به:مشاعره فجر آفرینان
دست سحر که پرده خورشید می گشود
دل در هوای روح خدا نغمه می سرود
با خط زر نوشت برین گنبد کبود
بار غمی که خاطر ما خسته کرده بود
خون ملت در رگش آمد به جوش گشت چون آتشفشان پر خروش
شُد جمهوری اسلامی به پا
که هم دین دهد هم دنیا به ما
از انقلاب ایران دِگر
کاخ ستم گشته زیر و زِبَر
روز خنده ی ما بود روز گریه ی دشمن روز خوب پیروزی بیست و دوم بهمن
نازم آن عزم دشمن شکار تو خشم تو قهر تو اقتدار تو بود شعار تو به راه حق قیام ز ما تو را درود ز ما تو را سلام
مثل غنچه بود آن روز
غنچه ای که روئیده
در هوای بهمن ماه
بر درخت خشکیده
هوا دلپذیر شد، گل از خاک بردمید پرستو به بازگشت زد نغمهی امید به جوش آمدهست خون، درون رگ گیاه بهار خجسته باز، خرامان رسد ز راه
همرزمان ، همرزمان ، ای امت مسلمان همرزمان ، همرزمان ، ای الگوی دلیران بر دشمنان بتازید ای پاسدار قرآن الله یاور ماست ، خمینی رهبر ماست
تیر بود و خون بود و ناله بود
قتلگاه پایتخت در ژاله بود
در دل بهمن سرد تاريخ لاله سر زد، ز خون شهيدان
ناگهان با لطف خلاق جلیل شد عیان سیمای زیبای خلیل
بت شکن آمد به دستانش تبر سر نگون بنمود بتها سر به سر
رسید موسم بهمن بهار باز آمد
جلال محفل ما،یار دل نواز آمد
به پاست خیمه آلاله های صحرایی
و ان یکاد بخوان موسم نیاز آمد
دشمن بداند ما موج خروشانیم زائیده بحریم فرزند طوفانیم