بیگ بنگ/ ساگیتاریوس B2 یک سحابی مولکولی در فاصله ۱۰۰ سال نوری از ماست که در نزدیکی مرکز کهکشان راه شیری واقع شده است. این سحابی ویژگی های عجیبی دارد چرا که حاوی غلظت نسبتا زیادی از مولکول های آلی است. دانشمندان آن را یک آزمایشگاه شیمی کهکشانی تصور می کنند. اگر می توانستید آب بینی تان را در فضا بالا بکشید، احتمالا این مکان مشمئز کننده ترین بو را در کهکشان راه شیری تولید می کرد.
مواد شیمیایی نظیر اتیلن گلیکول، نگهدارنده سمی و شربت مانند در ضد یخ و استیک اسید با طعم سرکه در زمره گازهای زننده و نامطبوع قرار دارند. سولفید هیدروژن از همه بدتر است، چرا که بوی مشمئز کننده تخم مرغ فاسد شده را می دهد. با این حال، تمامی بوها وحشتناک نیستند. دانشمندان فرمات اتیل را نیز کشف کرده‌اند که بوی میوه ای و لیمویی دارد. شاید کهکشان با نوعی فعالیت کیهانی درصدد خوشبو سازی هواست.
اگر گذرتان به ساگیتاریوس B2 می افتاد، قطعا راه بینی تان را می گرفتید تا آن بوها را احساس نکنید، اما دانشمندان آمینو استونیتریل را نیز کشف کرده‌اند، یکی از خویشاوندان نزدیک ساده ترین آمینو اسید یعنی گلیسین. کشف اولین مولکول میان ستاره ای با یک ستون کربنی همراه با سایر موارد نشان می دهد که شاید آمینو اسیدهای پیچیده ای قابلیت رشد در فضا دارند.
آرنود بلوچی، محقق موسسه ماکس پلانک در شهر بُن آلمان گفت: ما تقریبا ۲۰۰ مولکول را در فضای میان ستاره ای مورد شناسایی قرار داده ایم. سر در آوردن از عملکرد پیچیده ساختارهای شیمیایی در فضا، موضوع بسیار جالب توجهی است. حتی احتمال دارد سحابی هایی نظیر ساگیتاریوس B2 بتوانند خاستگاه حیات را در کهکشان به ما نشان دهند، کارخانه های شیمیایی که برخی از کنده ساخت های اساسی حیات را تولید می کنند. جزئیات بیشتر را در newscientist.com بخوانید.
