بیتوته/ زمین با دوره تناوب یک سال به دور خورشید می گردد.در نتیجه این طور به نظر می رسد که خورشید خلاف ستارگان ثابت دیگر هر سال یک بار آسمان را دور می زند. مدار زمین اندکی بیضوی است و نمی توان آن را دایره ای در نظر گرفت پس فاصله ی خورشید تا زمین و تندی در مدارش در طول سال کمی تغییر می کند. بر اساس این واقعیت ستاره شناسان خورشید متوسط مجازی را تعریف کرده اند که با تدی یکنواخت حول کره ی سماوی حرکت می کند. گاهی اوقات خورشید حقیقی از خورشید متوسط عقب می ماند و در زمانی دیگر جلو می افتد.
برای ناظری که در نیمکره ی شمالی قرار دارد وقتی خورشید از نصف النهار ناظر به سمت جنوب عبور کند گفته می شود خورشید در عبور بالاست. به این زمان عبور ظهر محلی گفته می شود. در تنظیم سیستم زمان خورشیدی ستاره شناسان خورشید متوسط را برای این به کار می برند که طول تمامی روزها باربر در نظر گرفته شود.
بسته به اهمیت دانش دربانوردی ستاره شناسان زمان متوسط گرینویچ را بر اساس خورشید متوسطی که از نصف النهار گرینویچ- یا سیستم طول جغرافیایی زمینی صفر- دیده می شود تعریف می کنند. در زمان متوسط گرینویچ (GMT ۱۲h ۰۰m ۰۰s) دقیقا در لحظه ای تعریف شده است که خورشید متوسط از نصف النهار گرینویچ عبور می کند. زمان ۲۴h ۰۰m ۰۰s نیز قبل از عبور سپری می شود. علی رغم اینکه محل های جغرافیایی دیگر زمان محلی خود را دارا می باشند- معمولا یک عدد ساعت کامل به اضافه یا منهای زمان متوسط گرینویچ- از اهمیت ویژه ای برخوردار است به طوری که به عنوان زمان بین المللی (UT) به آن رجوع شود.
● زمان نجومی
سیستم زمانی ای که بر حرکت ظاهری خورشید استوار باشد برای استفاده ی زسمی سودمند است اما سیستم دیگری که با حرکت ظارهی روزانه ستارگان ثابت شده باشد نیز استفاده ی زیادی برای ستاره شناسان دارد. روز نجومی که با ۲۴h ۰۰m ۰۰s از زمان نجومی تعریف می شود بازه ی زمانی عبور هر ستاره از نصف النهار ناظر می باشد.
روز خورشیدی از روز نجومی کمی طولانی تر است زیرا زمین برای اینکه بعد از عبور یک ستاره ی مفروض را به نصف النهار ناظر برگرداند دققا یک مرتبه حول محورش می چرخد همچنین چون زمین در یک مسیر خمیده دور خورشید حرکت می کند کمی بیش از یک مرتبه به دور محورش می چرخد تا خورشید را برای عبور مجدد از نصف النهار ناظر ببرد.
بر حسب زمان خورشیدی زمان نجومی ۲۳h ۵۶m ۵۴s طول می کشد. زمان نجومی صفر دقیقا لحظه ای تعریف می شود که نقطه ی اعتدال بهاری در حال عبور بالا از نصف النهار ناظر باشد.