منجمان به تازگی دو سیاره‌ی جدید کشف کرده‌ااند که به گفته‌ی خود آن‌ها این یافته‌ها مرزهای منظومه‌ی شمسی را وسیع‌تر کرده و ممکن است بزرگ‌ترین قدم در راه کشف حیات فرازمینی باشند.
محققان به تازگی موفق به کشف دو سیاره جدید یکی دقیقا در مرز منظومه شمسی و دیگر اندکی پس از آن، شده‌اند. برد تاکر، منجمی در رصدخانه‌ی مانت استرملو در کانبرای استرالیا که البته در کشف این دو سیاره نقشی نداشته، در این باره می‌گوید:
کشف این دو سیاره ممکن است بهترین شانس ما برای یافتن حیات فرازمینی باشد.
او همچنین می‌افزاید:
یکی از اهداف منجمان و فیزیکدانان در کشف سیاره‌های دیگر، کشف سیاره‌ای مانند زمین است. همچنین بخشی از این‌که می‌خواهیم سیاره‌ای مانند زمین بیابیم، کشف حیات فرازمینی است. این سوالی است که ذهن بسیاری افراد را درگیر خود کرده است.
حیات بیرون از منظومه شمسی
یکی از این سیاره‌ها با نام GJ 1132b در مرز منظومه شمسی قرار گرفته که از لحاظ ابعاد بسیار مشابه زمین بوده و از جنس خاک و صخره است. بنابر گفته‌ی منجمان این سیاره بیشترین شانس میزبانی حیات فرازمینی را دارا است. دریک درمینگ، منجم دانشگاه مریلند در مورد این کشف می‌گوید:
GJ 1132b به نظر من مهم‌ترین سیاره‌ی کشف شده در خارج منظومه‌ی شمسی است. دانشمندان با بررسی این سیاره به اطلاعات مهمی دست خواهند یافت.
این سیاره در حال چرخش به دور ستاره‌ای با اندازه‌‌ی یک پنجم خورشید ما بوده و قطر آن ۱۶ درصد بیشتر از کره‌ی زمین است. دمای سطح این سیاره نیز به ۲۶۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. به طور قطع در این دما وجود آب بر روی سطح این سیاره غیرممکن بوده و حیات با شکلی که ما تصورش را می‌کنیم بر روی سطح آن وجود نخواهد داشت. با این حال تاکر معتقد است این سیاره دمای مناسبی برای رشد برخی موجودات بنیادی دارد و ممکن است حتی باکتری‌ها در آن توان رشد را داشته باشند. او این گونه ادامه می‌دهد:
ما تا به امروز هیچ سیاره‌ای تا این حد شبیه به زمین نیافته‌ایم. این سیاره قابل سکونت‌تر بوده و به احتمال زیاد ممکن است در آن نشانه‌هایی از حیات را مشاهده کنیم.
به علاوه این سیاره در طی هر ۱.۶ روز یک دور چرخش به اطراف ستاره‌ی خود را به اتمام می‌رساند. این پدیده باعث می‌شود تا موقعیت بسیار زیادی برای بررسی و تحقیق در مورد این سیاره وجود داشته باشد. تاکر در این خصوص می‌گوید:
با یافتن شواهدی در مورد وجود چنین سیاره‌های کوچک و نزدیک به زمین، متوجه می‌شویم که ممکن است میلیاردها سیاره تنها در کهکشان ما وجود داشته باشند.
رشد منظومه شمسی
همچنین محققان با کشف سیاره‌ای کوچک در فاصله‌ای معادل با سه برابر فاصله‌ی پلوتون از خورشید، در واقع مرزهای منظومه شمسی را گسترش داده‌اند.
دانشمندان باور دارند که این سیاره با نام V774104 از جنس یخ بوده و در حدود ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر قطر دارد. البته تحقیقات بیشتری برای تعیین مدار این سیاره لازم است. اسکات شپرد، منجمی در موسسه علمی کارنی در واشنگتن، این کشف را در جلسه‌ی جامعه‌ی منجمان آمریکایی اعلام کرده است. او در این باره می‌گوید:
ما با توجه به اطلاعاتی که از منظومه‌ی شمسی داریم نمی‌توانیم مدار این سیارات را به طور کامل درک کنیم.
شپرد عضو گروه منجمان تلسکوپ سوبارو ژاپن بود. این تلسکوپ بر فراز قله‌ی مائونا که‌آ که آتشفشانی خاموش در هاوایی است، قرار دارد. محققان با استفاده از این تلسکوپ سیاره‌ی یخی که در فاصله‌ی ۱۵.۴ میلیارد کیلومتری از خورشید قرار دارد را کشف کرده‌اند.
این کشف جدید در واقع مرز منظومه‌ی شمسی را تعیین می‌کند چرا که جایی است که دانشمندان معتقد هستند که پس از آن نیروی جاذبه‌ی خورشید کاملا بی‌اثر می‌شود. به علاوه بنابر گفته‌ی این دانشمندان منظومه‌ی شمسی بسیار پیچیده‌تر آز آن چیزی است که در ابتدا تصور می‌شد. تاکر در این باره می‌گوید:
دلیل اصلی اهمیت بالای کشف جدید این است که ما در مورد چگونگی تشکیل منظومه شمسی اطلاعاتی نداریم. این اطلاعات در دل سیارات نهفته است. ما درک ضعیفی از منظومه شمسی داریم، چرا که به طور مداوم اجرام جدیدی کشف می‌کنیم و این سوال در ذهن ما پررنگ‌تر می‌شود که چه موادی برای ساخته شدن منظومه شمسی لازم است؟ و سوال مهم‌تر این که مرزهای منظومه شمسی ما تا کجا کشیده شده‌اند؟
