مبحث 96 طرح صالحین: «بیکاری و اشتغال جوانان»

بسمه تعالی

"با کلیک بر روی اینفوگرافی فوق، می توانید آن را در سایز اصلی ببینید."

مبحث 96 طرح صالحین: «بیکاری و اشتغال جوانان»

«کار» ابتدایی­ ترین حقّ طبیعی هر شهروندی است. چرا که نوع بشر در پاسخ به نیازهای خود ناگزیر از انجام آنست و مهمترین و مبرم ترین و ضروری ترین حق است، چرا که درصورت نبود شرایط کار، شرایط زیستی بشر به شدت به خطر می افتد.

موضوع بیکاری از جمله موضوعاتی است که علاوه بر دلایل کلی و عمومی در اقتصادِ هر کشور و رابطه آن با سایر اقتصادهای دنیا، در ایران از شرایط ویژه ای برخوردار است.

"بیکار" در اقتصاد به فردی گفته می‌شود که در سن کار (۱۵ تا ۶۵ سال) و جویای کار باشد اما شغل یا منبع درآمدی پیدا نکند.

از عوامل مهم بیکاری عدم برنامه ریزی درست دولت میباشد که دلیل اصلی بیکاری در کشور ما همین موضوع است. از دیگر عوامل بیکاری میتوان به  افزایش جمعیت و کمبود تقاضای نیروی کار، اتوماسیون(سیستم های کامپیوتری) اشاره کرد.

مرکز آمار ایران، میزان بیکاری جوانان را 23 درصد اعلام کرده که تقریباً دو برابر نرخ متوسط بیکاری در جهان است. نرخ بی‌کاری در استان‌های مرزنشین و محروم از دیگر نقاط ایران بالاتر است.

با توجه به توضیحات بالا این هفته با مبحث نقش بیکاری و معضلات آن در زندگی جوانان در خدمت شما دوستان هستیم.

 همراهان عزیز صالحین ضمن پاسخگویی به سؤالات زیر می توانید نظرات شخصی خود را در زمینه های گوناگون این مبحث بیان نمایید.

1: نظر شخصی و تعریف شما از بیکاری و اشتغال چیست؟

2: از نظر شما بیکاری در زندگی جوانان چه اثراتی را میتواند به دنبال داشته باشد؟

3: آیا استخدام خانم ها در ادارات(دولتی – خصوصی) و سایر بخش ها به ضرر جامعه است یا به نفع جامعه؟

4: نظر شما درباره سهمیه های استخدامی برای یک قشر از جامعه چیست؟ (با ذکر دلیل)

5: شما با سیاست های کنونی حکومت در بحث اشتغال جوانان در همه زمینه ها موافقید یا مخالف؟

6: استخدام های دولتی: آری یا خیر؟

امید هست مثل همیشه همراه ما باشید تا یک نقد و بررسی از این معضل که گریبان اکثر جوانان را گرفته است داشته باشیم.

مدیر مبحث هیچ گونه مسئولیتی در قبال نظرات ارائه شده کاربران نخواهد داشت.

بنام خدا

سلام

با تشکر از اینکه یکی دیگر از مباحثی که از بحث های روز جامعه هست را مطرح نموده اید، قبل از اینکه وارد بحث شویم با توجه به تفاوتی که در موضوع آمار بیکاران در افکار عمومی و آمارها وجود دارد ضروریست چند خطی در این مورد توضیح بدهم و سپس به سوالات پاسخ بدهم.

تعریف شاغل از نظر سازمان های بین اللمللی که مبناء آمار گیری می باشد عبارتست از : طبق تعریف سازمان جهانی کار، هر فردی که در هفته مورد بررسی (آمار گیری) یک ساعت هم کار داشته باشد حتی اگر برای آن کار حقوقی دریافت نکند، او شاغل است و از گروه بیکاران خارج می شود.

نظر شخصی و تعریف شما از بیکاری و اشتغال چیست؟

اما از نظر ما و جامعه : شاغل کسی است که بتواند از طریق انجام کار معیشت خود و خانواده اش را تامین کند، در غیر اینصورت فرد دارای اشتغال کامل نیست و باید در حرفه خود بازنگری کند.در این صورت به آن فرد بیکار می گوئیم.

شاغل و بیکار؛ دو واژه ای که تعاریف متفاوتی را در بین مردم و مراکز تخصصی آمار دارد و آنچه مردم آن را شغل می دانند با دیدگاه های آمارگیری متفاوت است. این تفاوت ها تا جایی وجود دارد که اساسا مردم گزارشات مربوط به وضعیت بیکاری و اشتغال جامعه را نمی پذیرند و آنها را غیرواقعی می دانند.

مرکز آمار ایران می گوید در آمارگیری و ارائه گزارشات بیکاری از یک استاندارد جهانی پیروی می کند و از این رو باید به مراکز بین المللی پاسخگو باشد و همینگونه نمی توان تعاریف را به دلخواه تغییر داد. اما مردم معتقدند تعاریف ارائه شده درباره بیکاری و اشتغال باید در جامعه قابل لمس باشد.

بنام خدا

سوال اول : نظر شخصی و تعریف شما از بیکاری و اشتغال چیست؟

بنده فردی را شاغل می دانم که بتواند هزینه های ماهیانه خود و یا خانواده خود را تامین کند و چشم انداز آینده شغلی وی نیز به صورت نسبی روشن باشد؛ به عبارتی فرد بتواند با تکیه بر حرفه ای که در آن فعالیت می کند معیشت خود را تامین نماید.

همچنین از نظر بنده فردی بیکار است(نامیده می شود) که شرایط یادشده را نداشته باشد و آمادگی ورود به بازار کار را داشته باشد.

سلام

لطفا منظورتونو از این جمله که «کار» ابتدایی­ ترین حقّ طبیعی هر شهروند است! بیشتر توضیح بدید.

بنظرم قبل از کار، حقوق طبیعی دیگه ای که ابتدایی تر هم باشه داره و گفتن اینکه کار ابتدایی ترین حقه خیلی درست نباشه.

شخصی که وارد سن قانونی میشود باید بتواند حداقل هزینه های روزانه و ماهانه خود را با ایجاد فعالیت وشغلی تمام وقت یا پاره وقت رسمی یا غیر رسمی حتی مجازی ،تامین کند .و حتی در دوران بیکاری نیز از شرایط خود ناراضی باشد و حداکثر تلاش خود را برای کسب درآمد مشروع به کار ببرد.

با سلام

بیکاری و اشتغال همانگونه که از اسمشون پیداست، بیکاری یعنی فرد هیچ شغل یا منبع درآمدی نداشته باشد

اشتغال هم یعنی فرد دارای شغلی بوده و از اون راه منبع درآمدی نیز بدست می آورد

اما دو مورد از ده ها مورد آثار بسیار زیاد بیکاری :

به نظرم در اثر بیکاری فرد مشکلات اجتماعی زیادی بوجود خواهد آمد از جمله سرقت ها، اعتیاد، خودکشی و ...

مشکلات ازدواج: مورد دیگری که بیکاری می تونه تاثیرگذار باشه ازدواج جوانان هست، فردی که بیکار هست منبع درآمدی ندارد و نمی تواند ازدواج کند پس سن ازدواج در جامعه بالا می رود و این خود مشکلات زیادی به بار می آورد

با استخدام های دولتی موافقم ولی در شرایط کنونی کشور نمی توان اینهمه بیکار را در دولت استخدام کرد

کارهای خوبی هم در زمینه اشتغال جوانان صورت نمی پذیرد و نیاز دارد به صورت ریشه ای به این مسئله پرداخته شود

موفق باشید

سلام دوست عزیز

لطفا در جمله آخر خود یک بازنگری بفرمائید. «حتی در دوران بیکاری نیز از شرایط خود ناراضی باشد و حداکثر تلاش خود را برای کسب درآمد مشروع به کار ببرد.» احتمالا این دوکلمه ناراضی نباشد بوده که اشتباها ناراضی باشد تایپ شده است.

بنام خدا

پاسخ به سوال دوم :از نظر شما بیکاری در زندگی جوانان چه اثراتی را میتواند به دنبال داشته باشد؟

همانگونه که دوست عزیز mehdi0014در پست قبلی بیان کردند ، افزایش سن ازدواج در میان جوانان از جمله پیامدهای بیکاری در میان جوانان است که خود می تواند زمینه ای برای افزایش آسیب های اجتماعی در کشور باشد. چرا که پایه تشکیل زندگی شغل و درآمد و تامین مسکن و هزینه های زندگی از سوی مرد است و اگر فرصت های شغلی برای جوانان به ویژه مردان ایجاد نشود، انگیزه های ازدواج و تشکیل خانواده در میان آنها از بین خواهد رفت. و پیامدهای اجتماعی دیگری که برای بیکاری جوانان می توان گفت :« سرخوردگی، افسردگی جوانان تحصیل کرده، افزایش آمار اعتیاد، کاهش آمار ازدواج و موالید، بالا رفتن سن ازدواج، ضد ارزش شدن تحصیل برای دانش آموزان و عدم انگیزه برای ادامه تحصیل آنها از جمله پیامدهای بیکاری در میان نسل جوان کشور است.»

ضمنا برخی از کارشناسان اجتماعی معتقدند افزایش بیکاری چه در میان مردان و چه در میان زنان از موانع اصلی فرزندآوری است.

بنام خدا

سوال :از نظر شما بیکاری در زندگی جوانان چه اثراتی را میتواند به دنبال داشته باشد؟

در ادامه پست قبلی و درپاسخ به این سوال میتوان موارد دیگری را هم که پیامدهای اجتماعی بیکاری  بوده و خواهد بود بیان کرد، همانگونه که همه میدانیم بیکاری نه تنها باعث سرقت و به اصطلاح جرم ها و جنایات و آسیب های اجتماعی می شود بلکه بطور کلی عدم ایجاد فرصت های شغلی و افزایش بیکاری، پیامدهای خیلی خطرناک دیگری هم دارد.

 یکی از مهم ترین پیامدهای اجتماعی بیکاری، گسترش فقر و ایجاد نابرابری و ایجاد شکاف طبقاتی است. و طبق گزارش منتشر شده، نشریه تحقیقات اقتصادی خاور میانه (میس) ، مهم‌ترین نتیجه اجتماعی و اقتصادی بیکاری در ایران را فقر اعلام کرد و در واقع ریشه فقر ایرانیان را  در بیکاری دانست . کارشناس این نشریه معتقد است در ایران همانند دیگر کشورها، بیکاری گسترده یک جاده مستقیم به سمت فقر است و مطابق آخرین آمارهای ارائه شده  از سوی سازمان رفاه 12‌درصد از جمعیت این  کشور که 9‌میلیون نفر را شامل می‌شود، زیر خط فقر زندگی می‌کنند و 17‌درصد یعنی 11‌میلیون نفر نیز فقیر هستند و این در حالی است که برخی از کارشناسان معتقدند که بر اساس آمارهای واقعی 40‌ درصد جمعیت ایران زیر خط فقر مطلق و نسبی زندگی می‌کنند و نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که بیکاری مهم‌ترین عامل این میزان فقر در ایران است.

البته باید بدانیم که موضوع بیکاری فقط مختص ایران نبوده و  نه تنها گریبان جوانان ایرانی را گرفته، بلکه با تدوام بحران اقتصاد جهانی در سطح جهان، روز به روز بر شمار جوانان بیکار افزوده می‌شود. آمار بیکاری جوانان در برخی کشورهای اروپایی، چنان بالا رفته است که از نسل‌های سوخته سخن به میان می‌آید.

درود سید عزیز

بیکاری از اسمش مشخص است یعنی نداشتن کاری برای انجام دادن که یا انجام این کار برای درآمد زایی است وتهیه معاش زندگی یا برای وقت گذرانی ....
که در حالت دوم وبرای وقت گذرانی در هر حال اهمیتش نسبت به مورد اول اهمیت کمتری دارد ومی شود فکری برای آن کرد

ولی در مورد اول جوان یا به خاطر تهیه معاش خانواده اش کار میکند یا برای پس انداز برای تشکیل خانواده درآینده

که با توجه به وضعیت حال جامعه وبالا بودن نرخ بیکاری با معضل بیکاری در جامعه روبرو هستیم...متاسفانه
واین باعث ایجاد مشکلات بسیاری برای فرد وجامعه می شود....
اکثر جوانان ما که بیکار هستند تحصیل کرده هستند وبیکار بودن وعدم توانایی برای پیدا کردن شغل مناسب باعث سرخوردگی جوان میشود چون بیکاری زمینه ساز این میشود که جوان به خاطر بیکاری مجبور است یا دست به هر کاری بزند برای کار که میتواند باعث رو آوردن به شغلهای کاذب ومنفی شود یا زمینه ساز رو آوردن جوان به اعتیاد وچیزهای دیگر شود که در هردوصورت به جوان واجتماع صدمه وارد میشود ...
وبیشترین مسئولیت برعهده مسئولین کشور است که فکری به حال مغضل بیکاری جامعه بکنند با این منابعی که کشور عزیزمان دارد نباید این گونه باشد
به امید اینکه روز به روز وضعیت اقتصادی مملکت بهتر شود تا به واسطه آن معضل بیکاری هم کم کم حل شود ان شاالله ....

جوانان بیکار، تحصیل کرده‌های بیکار، کارگران بیکار، نوسان نرخ تورم و فشار اقتصادی، کلمات آشنایی برای جامعه امروز است. کلماتی که با وجود وعده‌های ایجاد 5. 2میلیون شغل و کنترل نرخ تورم، همچنان به قوت خود باقی هستند و به نظر می‌رسد واژه بیکار، در فرهنگ لغت ایرانی به واژه‌ای پر کاربرد تبدیل شده است و پچ پچ گلایه‌های بیکاری همچنان به گوش می‌رسد.

حتی وعده های دولت برای ایجاد اشتغال و ایجاد 2.5 میلیون شغل در سال نیز نتوانسته است مشکلات بیکاری در کشور را حل کند هر چند که دولتی ها همواره بر این آمار تاکید داشته اند و اعلام کرده اند که شاید نه 2.5 میلیون شغل اما 1.6 میلیون شغل در سال را ایجاد کرده اند.

اما افزایش دوباره تعداد بیکاران و عبور آمار از مرز 3 میلیون نفر در نیمه اول امسال می‌گوید که معادلات سیاست‌گذاران اشتغالی کشور بر روی کاغذ با نیازهای واقعی بازار کار، فاصله معناداری دارد.

بررسی روند بیکاری نیروی جویای کار در کشور نشان می‌دهد که در چند سال اخیر همواره تعداد بیکاران کشور بین 2 میلیون و 400 هزار نفر تا 3 میلیون و 200 هزار نفر در نوسان بوده است.
 

 

به صورت کلی بیشترین تعداد بیکاران کشور نیز در گروه سنی 15 تا 29 سال قرار دارند که جدی‌ترین و اصلی‌ترین گروه متقاضیان کار در کشور را تشکیل می‌دهند.

در چند سال اخیر دولت برنامه‌ها و سیاست‌های مشابهی را درباره حل معضل بیکاری جوانان در بازار کار کشور اجرا کرده است که مهمترین آنها، طرح ایجاد و گسترش بنگاههای کوچک زودبازده است. همچنین می‌توان به تلاش برای توسعه مشاغل خانگی به عنوان دومین طرح بزرگ دولتی در بازار کار کشور، یاد کرد که با این روند عملا بی تاثیر بوده اند.

روند افزایش تعداد بیکاران به بیش از 3 میلیون نفر در سال 89 در حال تکرار شدن در سال جاری است به نحوی که طبق گزارش مرکز آمار ایران تعداد بیکاران کشور در بهار امسال 3 میلیون و 146 هزار نفر بوده است که این تعداد در تابستان به 3 میلیون و 23 هزار و 574 نفر رسید.

کاهش ناچیز 122 هزار و 426 نفری بیکاران در فاصله بهار تا تابستان امسال در برابر وجود بیش از 3 میلیون نفر بیکار در کشور؛ نشان دهنده کندی اجرای برنامه های موثر اشتغال زایی و لزوم تغییر سیاست گذاری ها در این بخش است.

تکرار دو آمار بیکاری بالای 3 میلیون نفر در فصول بهار و تابستان امسال می تواند بیانگر این موضوع باشد که سیاست ها و برنامه های دولت در حوزه بازار کار با کندی مواجه شده و احتمال باقی ماندن تعداد بیکاران کشور بیش از 3 میلیون نفر را در فصول پاییز و زمستان امسال را تقویت کند.

درود دوست عزیز
به نظر من کار کردن از حقوق طبیعی واولیه هر فرد است در اجتماع مخصوصا جوانی که به امید تشکیل زندگی ورفاه چندین سال از عمرش را صرف تحصیل میکند به امید اینکه بعداز اتمامش به سرکار رود ولی متاسفانه اینگونه نیست واین کمترین انتظار یک جوان تحصیلکرده از اجتماع است ......
من خودم زیاد بیکاری را تجربه کردم دست به هر کاری هم زدم بعد از دانشگاه واومدن از خدمت مقدس سربازی خیلی دنبال کار گشتم ولی چون کسی را نداشتیم از ما حمایت کند منظورم پارتی است ویا پول اینکه خود دست به کاری بزنم ومجبور شدم برای تهیه معاش اولیه زندگی دست به سخت ترین کارها بزنم که فقط زندگی روز مره واجاره خونه وووووو را از راه حلال بدست بیاورم که حاصلش برای من بعد از 34 سال سن فقط کمردرد وپادر در جوانی بود ...
چند شرکتی که رفتم یا کار مقطعی بود که در شهر غریب بود یا حق وحقوقم را به من ندادند وشرکت معتبر هم سرکار رفتم که تا قرار دادش تمام شد خیلی راحت عذر مارا خواستند وچند جا هم برای مصاحبه رفتم که در نهایت به خاطر نداشتن پارتی بازهم بیکار ماندم واین که میگویم پارتی زبونی نیست چون همه میگن منم بگم نه اصلا چون خودم تجربه کردم وکسی که باهم مصاحبه قبول شدیم وداییش معاون شرکت بود رفت سرکار و علیرغم شکایت به دیوان عدالت اداری ودوندگی در آخرباز نتیجه نگرفتم و چون من کسی را نداشتم شدم بیکار البته خیلی از جوانهای ما شرایطی مثل من را تجربه کردند که بخاطر نداشتن پشتوانه مالی مجبور به انجام سخت ترین کارها برای گذراندن زندگی درآوردن روزی حلال هستند .
.یعنی حق جوان نیست این کمترین انتظار را از جامعه داشته باشد ؟!؟؟

همه انسان ها برای گذراندن زندگی خود نیاز به تلاش و فعالیت دارند، نیازهای فردی و اجتماعی افراد در گروی کار و تلاش است و جامعه نیز برای گرداندن چرخ تولید در تمامی عرصه ها به نیروی کار نیاز دارد. در واقع بدنه اجتماع از وجود هرگونه نقص در هر گوشه ای از این پیکر، آسیب می بیند.
بیکاری، یکی از بزرگ ترین معضلاتی است که توازن و تعادل جامعه را به هم می ریزد و باعث ایجاد بحران های متعدد در عرصه های اجتماعی، اقتصادی، روانی و سیاسی می شود.
بیکاری در واقع شاهراه اصلی معضلات و ناهنجاری های اجتماعی است و حل آن، بسیاری از مشکلات اجتماعی، روانی، اقتصادی جامعه را برطرف می کند.
تاثیرات سوء بیکاری را می توان از دیدگاه جامعه شناسی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و روانی بررسی و هر یک را طی مقالات مفصلی تشریح کرد؛ اما در این مطلب تلاش می کنیم با نگاهی گذرا آسیب های بیکاری را از جنبه های فردی، خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی مورد بررسی قرار دهیم.
در اسلام و کلام بزرگان دین تاکید زیادی بر نقش کار و تلاش شده است.
بیکاری تمامی ابعاد زندگی فردی و اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد
فرد بیکار، به علت این که تولید کار نمی کند، احساس بی ارزشی می کند. ارزش هر انسانی به کاری است که عهده دار انجام آن است. به همین دلیل است که وقتی یک روز کار مفیدی انجام نمی دهیم، احساس بی ارزشی و بی فایده بودن می کنیم.