این ناحیه در روزگاران باستان وجود داشت و مركز حكومت آن ابز قباد، قباد فره و ارگان نام داشت.مقدسی در وصف آن مینویسد: ارجان، ولایتی است بس مهم، دشتی و كوهستانی و دریایی پر از درختان نخل، انجیر و زیتون، نعمتهای آن فراوان است.
یاقوت حموی درباره ارجان (بهبهان) مینویسد: نخستین كسی كه ارجان را احداث كرد، قباد ابن فیروز بود. زمانی كه با رومیان جنگید دستور داد شهری در مرز فارس و خوزستان احداث كنند و آن را ابز قباد نام نهاد.
در روزگار ساسانیان شهر ارجان كه در دوازده كیلومتری بهبهان بود بنا گردید بعد از ویرانی ارجان مردم به بهبهان فعلی نقل مكان كردند. در قرن چهارم میلادی شهر ارجان پر جمعیت و آباد بود. به قول مقدسی، ارگان خزانه فارس و عراق و بارانداز خوزستان و اصفهان بود. به قول حمدالله مستوفی ارجان در اوایل قرن هشتم، دیگر آبادی سابق را نداشت و در نیمه دوم قرن هشتم اثری از ارجان نمانده بود و طولی نكشید كه بهبهان كنونی بوجود آمد.
مراكز ديدنی
آبانبار مله پیر گل سرخ
قلعه ارجان
قلعه های گلاب
قلعه باسیف
محوطه باستانی ارجان
یرانه های شهربه گوار
پل امام رضا
پل کسری
پل دختر ارجان
پل بند بکان
كتیبه تنگ تكآب
رودخانه زهره
مسجد جامع بكان
