كار- زندگي يا هر دو انتخاب با شماست

كار- زندگي يا هر دو انتخاب با شماست
دوباره صبح شد، بايد صبحانه را خورده نخورده ول كني، كفشت را ور بكشي و بروي به محل كار. همه مي گويند تو با كارت ازدواج كرده اي. فقط خودت مي داني كه زندگي ات چقدر برايت مهم است؛ ولي انگار به چشم نمي آيد، يعني كاري نمي كني كه آنچه در قلبت مي گذرد، به چشم بيايد. شده اي سمبلي از يك قرباني عشق به كار. همه حرف هايت در مورد كار است. وقتي با همسرت مي نشيني، فقط از كار مي گويي.

حتي وقتي مي خواهي از كسي مشاوره بگيري، مي پرسي كه چطور مي تواني در كار پيشرفت كني. اصلا دوست داري وقف كارت شوي. مرخصي استحقاقي اصلا، مرخصي استعلاجي به هيچ وجه، مسافرت كه اسمش را نبر، رفتن به پارك و سينما و تئاتر را هم كه خيلي وقت است فراموش كرده اي. زندگي ات انگار دوسره شده است؛ راهي بي هيچ انحراف؛ رفتن به محل كار و برگشتن به خانه. در محل كار هميشه استرس داري. در خانه هم همين طور، يعني استرس فردا را كه بايد صبحانه را خورده نخورده بگذاري و دوباره كفشت را ور بكشي و بروي به محل كار.

امروز اعضاي خانواده ات مي خواهند بروند خريد؛ ولي تو آنقدر خسته اي كه نمي تواني بروي. مي گويي هزار كار نكرده داري. توجيه مي كني كه هيچ چيز تازه اي لازم نداري. قسم مي خوري كه از شلوغي خيابان ها كلافه اي. تاكيد مي كني كه دستگاه گوارش درستي نداري و نمي تواني شام رستوران را بخوري، ولي وقتي تلفن را قطع مي كني با خودت روراست مي شوي. درست است كه خسته اي، درست است كه تحمل شلوغي را نداري، درست است كه هيچ لباس و وسيله اي احتياج نداري، ولي واقعيت اين است كه اصلا كاري جز كار كردن بلد نيستي! انگار يادت رفته كه تو هم حق زندگي كردن داري. اگر هزار ساعت مرخصي هم داشته باشي، نمي داني چطور بايد خودت را سرگرم و خوشحال كني. يك كلام، اصلا نمي داني چطور بايد زندگي كني.

ولي تا زنده اي بايد زندگي كني. بايد از دقايقت لذت ببري. بايد بتواني خودت را خوشحال كني. بايد بتواني به همسرت، به پدر و مادرت و به همه آنهايي كه دوستشان داري، انرژي تزريق كني. رفتن به سينما و تئاتر، استفاده از وسايل شهر بازي، قهقهه زدن و با خانواده و دوستان بودن حق توست. اصلا حق داري بعضي وقت ها بي خيال امور جدي زندگي شوي و مال خودت بودن را تمرين كني.

اما مواظب باش! مبادا فقط مال زندگي ات شوي! نكند فقط خوش بگذراني و وقت تلف كني! زندگي فقط كشتن روزها و شب ها نيست. زندگي فرصتي است كه هم به تفريح و هم به پيشرفت برسي. اگر خوب نگاه كني، زندگي يك بام است كه نه بايد از اين طرفش بيفتي و نه از آن طرفش!