در كتاب امالي شيخ صدوق آمده است ابن عباس گويد چون سى سال از عمر عيسى گذشت خدا او را به بنى اسرائيل مبعوث كرد. ابليس در گردنه بيت المقدس به نام افيق او را ديد و به او گفت: اى عيسى توئى كه از عظمت رُبوبيّت خود بدون پدر به وجود آمدى؟
حضرت عیسی علیه السلام فرمود: عظمت براي كسي ست كه مرا آفريد و آدم و حواء را چنين آفريد.
ابليس گفت: توئى كه از عظمت ربوبيت خود در گهواره به حال كودكى سخن گفتى؟
حضرت عیسی علیه السلام فرمود: عظمت براي كسي ست كه مرا در خردى به سخن آورد و اگر ميخواست مرا لال ميكرد.
ابليس گفت: توئى كه از عظمت ربوبيت خود از گِل شكل پرنده سازى و به پرواز آيد.
حضرت عیسی علیه السلام فرمود: عظمت براي كسي ست كه مرا آفريد و آنچه مُسخّر من كرده آفريده است.
ابليس گفت: توئى كه از عظمت ربوبيت خود بيماران را شفابخشى.
حضرت عیسی علیه السلام فرمود: عظمت براي كسي ست كه به اذن او آنها را شفا دهم و اگر خواهد مرا هم بيمار گرداند.
ابليس گفت: توئى كه از عظمت ربوبيت خود مردهها را زنده كنى.
حضرت عیسی علیه السلام فرمود: عظمت براي كسي ست كه به اذن او آنها را زنده كنم و گريزي نيست از اينكه او بميراند آنكه را من زنده كنم و مرا هم بميراند.
ابليس گفت: توئى كه از عظمت ربوبيت خود از دريا بگذرى و دو پايت تر نشود و در آب فرو نرود.
حضرت عیسی علیه السلام فرمود: عظمت براي كسي ست كه آن را برايم رام كرده و اگر ميخواست غرقم ميكرد.
ابليس گفت: توئى كه از عظمت ربوبیتت روزی بر تو آید که همه آسمانها و زمين و هر كه در آنها است فروتر از تو است و تو برتر از اين همه تدبير كار كنى و تقسيم روزى نمائى.
عيسى علیه السلام اين گفتار ابليس كافر لعين را [كفر وشِركي]عظيم شمرد و فرمود : سُبْحَانَ اللَّهِ مِلْءَ سَمَاوَاتِهِ وَ أَرْضِهِ وَ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ وَ زِنَةَ عَرْشِهِ وَ رِضَى نَفْسِهِ. سبحان الله به اندازه ي آسمانها و زمينش و كشش كلماتش و به وزن عرشش و رضاى خودش.
(أمالي الصدوق ص 204 ، ترجمه كمرهاى ص 203 )