در برخي از روايات از «صاحب الدار» به عنوان لقب حضرت مهديعليه السلام ياد شده است. مقصود از «دار» (خانه) خانه پدري و جد آن حضرت است که در آنجا غايب شده است. از آنجايي که ذکر نام آن حضرت در آن روزگار جايز نبود، از انواع کنايهها استفاده ميکردند که از جمله آنها «صاحب الدار» است.
از اسحاق بن يعقوب نقل شده است: از محمدبن عثمان عمري خواستم تا نامهاي که در آن پرسشهاي سختي را مطرح کرده بودم، به حضرت مهديعليه السلام برساند. پس توقيعي به خط مولايمان «صاحب الدار» صادر شد...». [1] .
ممکناستاينلقب مانندبرخيديگر از القاب آن حضرت، در موارد تقيّه و ترس از دشمنان به کار ميرفته است.
پی نوشت ها:
[1] کتاب الغيبة، ص 290؛ ص 362؛ بحارالانوار، ج 51، ص 349.
