شعری که شهیدرضایی‌نژاد برای آرمیتامیخواند
همسر شهید رضایی‌نژاد گفت: یکی از شعرهایی که همسرم مرتب برای آرمیتا می‌خواند شعر «بهارم دخترم» بود که الان هم هر وقت آرمیتا این شعر را می‌شنود یاد پدرش می‌افتد.
به گزارش شاخص به نقل از فارس، یکی از اتفاقات غیر منتظره در اردوی شعر بانوان انقلاب اسلامی حضور همسر شهید رضایی‌نژاد از شهدای هسته‌ای به همراه آرمیتا دختر کوچکش بود که با استقبال بی‌نظیر خانم‌های شاعر مواجه شد.
همسر شهید رضایی‌نژاد - که دوست یکی از شاعران کشورمان یعنی کبری موسوی قهفرخی است - به دوران دانشجویی اش اشاره کرد که با این شاعر جوان دوست بوده و گفت: من از حضور در هیچ جایی به اندازه حضور در جمع شعرا لذت نمی‌برم و خیلی افسوس می‌خورم که شعرخوانی دوستان را از دست دادم.
وی درباره علاقه شهید رضایی‌نژاد به شعر هم گفت: داریوش خیلی به شعر علاقه داشت و مرتب شعر می‌خواند منتها سلیقه شعری ما با هم متفاوت بود. او خیلی به شعرهای فریدون مشیری علاقه داشت.
خانم رضایی‌نژاد گفت: یکی از شعرهایی که همسرم مرتب برای آرمیتا می‌خواند شعر بهارم دخترم فریدون مشیری بود که الان هم هر وقت آرمیتا این شعر را می‌شنود یاد پدرش می‌افتد.
همسر شهید رضایی نژاد از بانوان شاعر خواست که کتاب‌های شعرشان را برای او بفرستند و در پایان برنامه وقتی که از آرمیتا خواسته شد شعری بخواند او شعر «به طاها به یاسین به معراج احمد» را خواند که مناجاتی است با امام زمان. جالب اینجا بود که آرمیتا تمام این شعر بلند را حفظ بود و عینا آن را با همان لحن مداح شعر می‌خواند.
شعر بهارم دخترم - فریدون مشیری
بهارم دخترم از خواب برخیز
شکرخندی بزن شوری برانگیز
گل اقبال من ای غنچه ناز
بهار آمد تو هم با او بیامیز
*****************************
بهارم دخترم آغوش واکن
که از هر گوشه گل آغوش واکرد
زمستان ملال انگیز بگذشت
بهاران خنده بر لب آشنا کرد
****************************
بهارم دخترم صحرا هیاهوست
چمن زیر پر و بال پرستوست
کبود آسمان همرنگ دریاست
کبود چشم تو زیباتر از اوست
*****************************
بهارم دخترم نوروز آمد
تبسم بر رخ مردم کند گل
تماشا کن تبسم های او را
تبسم کن که خود را گم کند گل
*****************************
بهارم دخترم دست طبیعت
اگر از ابرها گوهر ببارد
وگر از هر گلش جوشد بهاری
بهاری از تو زیباتر نیارد
****************************
بهارم دخترم چون خنده صبح
امیدی میدمد در خنده تو
به چشم خویشتن می بینم از دور
بهار دلکش آینده تو
