پاسخ آقا به دغدغه‌هاي دكتر روح الاميني

به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت‌الله العظمي خامنه‌اي، ديدار شب گذشته اساتيد دانشگاه‌ها با رهبر معظم انقلاب حاشيه‌هايي داشت كه به شرح زير است:

- "آن ميكروفون چرا روشن نيست!؟ " صداي تذكر آرام رهبر، آن‌هايي را كه هنوز ايستاده‌اند و شعار مي‌دهند، به خود مي‌آورد. ساعت 17 و 30 دقيقه است و آقا مهمانان خود را دعوت به نشستن مي‌كند تا قاري شروع به تلاوت قرآن كند اما ميكروفون جلوي او خاموش است...
- هنوز برخي استادان و چهره‌هاي سياسي از انتهاي حسينيه وارد جلسه مي‌شوند و به دنبال گوشه‌اي مي‌گردند براي نشستن. برخي مسؤولان هم پيش از آغاز جلسه خود را رسانده‌اند. رئيس دانشگاه آزاد رأس ساعت 17 عصر، در خودرو خود نشسته و منتظر بود آخرين گيت ماشين‌رو به سمت حسينيه را سواره طي كند اما ظاهراً از سوي مسؤولان برگزاري مراسم، اين اجازه داده نشد. شخصي درِ عقب خودرو را براي رئيسِ دانشگاه آزاد باز كرد و او مسير باقي‌مانده تا حسينيه‌ را پياده رفت... هم‌زمان تعدادي از نمايندگان مجلس- مانند آقاي كامران نماينده‌ي اصفهان- هم با آن‌كه در چنين ساعاتي علي‌القاعده بايد براي رأي اعتماد به كابينه‌ي دهم در صحن مجلس حضور داشته باشند، منتظر ورود به حسينيه بودند.
- دومين سخنران جلسه از ميان استادان، "دكتر عبدالحسين روح‌الأميني " رئيس انستيتو پاستور ايران است كه محسنش را در حوادث پس از انتخابات رياست‌جمهوري از دست داده. سخنان او در دو بخش تنظيم شده و با اين آيه از سوره‌ي مائده آغاز مي‌شود: "و لايجرمنّكم شنآن قوم ألاّ تعدلوا؛ إعدلوا هو أقرب لتقوي؛ واتقوا الله إن الله خبير بما تعملون. " بخش اول سخنان دكتر روح‌الأميني درباره‌ لزوم مهندسي و مديريت پروژه‌هاي كلان علمي و فناوري براي انجام كارهاي فاخر است. او در اين رابطه با گله از چندشغله بودن و كم‌كاري برخي مسؤولان، به خاطره‌اي از سال‌هاي دهه‌ شصت با آيت‌الله خامنه‌اي اشاره مي‌كند كه ايشان از قول سياست‌نامه‌ خواجه نظام‌الملك گفته بودند: "مردي و كاري، كاري و مردي! " و رهبر انقلاب، لبخند بر لب، بلافاصله گفته‌ او را اصلاح مي‌كنند: "هرگز مردي را دو كار مفرماى؛ مردى و كارى! " روح‌الأميني مي‌گويد: "حالا حافظه‌ من ديگر... (خنده و صلوات حضار) مضمون اين بود؛ هنوز هم در گوشم زنگ مي‌زند اين جمله! "
بخش دوم صحبت‌هاي دكتر روح‌الأميني، پيرامون سرمايه‌ اجتماعي است. او از همه مي‌خواهد به رفتار و گفتارشان توجه كنند تا باعث بي‌اعتمادي مردم و از بين رفتن اين سرمايه نشوند و البته از نبود فرهنگ عذرخواهي و استعفا در ميان مسؤولان و كارگزاران نظام گله مي‌كند و آن را سبب بي‌اعتمادي مردم مي‌داند. دكتر بعد از اين‌كه نظام را بزرگ‌ترين مظلوم فتنه‌ اخير معرفي مي‌كند، مي‌گويد: "بعضي‌ها فكر مي‌كنند ما كه از نظام دفاع مي‌كنيم، از حق‌مان هم مي‌گذريم. خون‌خواهي در رابطه با عزيز از دست‌رفته‌ ما- محسن ما- به عهده‌ نظام است. جواني بوده در اين جامعه كه نظام در خون‌خواهي او مقدم است. وقتي در آن آيه‌ شريفه مي‌فرمايد: "و لكم في‌القصاص حياة " آن فرد را نمي‌خواهد برگرداند؛ اين حيات جامعه است و تضمين اين حيات است. إن‌شاءالله اين پاسخ‌گويي، قبول مسؤوليت و عذرخواهي در رده‌هاي مختلف تعريف بشود تا ما برسيم به آن وجه كه شهيد مطهري در ابتداي پيروزي انقلاب فرمودند كه "أليوم يئس‌ الذين كفروا من دينكم. " كه إن‌شاء‌الله دشمنان ما بدانند آب در هاون مي‌كوبند.
ما يك خانواده‌ بزرگيم با همه‌ مصيبت‌ها و گرفتاري‌ها و با همه‌ خوبي‌ها و خوشي‌ها. در هم است اين شور و شيرين. خودمان اداره مي‌كنيم و احتياجي به دخالت آن‌ها نيست. البته اين نافي تكليف و وظيفه‌ي ما نيست... إن‌شاءالله دعا كنيد براي ما كه مشمول اين فراز زيارت امين‌الله باشيم كه "صابرة‌ علي نزول بلائك؛ شاكرة لفواضل نعمائك ". إن‌شاءالله ذخيره‌ي آخرت ما باشد و بتوانيم بر اين بليه‌اي كه بر ما آمد، صبر كنيم. اما به فرموده‌ والده‌ آن عزيز، محسن ما خونش رنگين‌تر از ديگران نيست. محسن ما رفت، محسن‌هاي مردم را دريابيد! " و از رهبري تشكر مي‌كند كه از 40 روز پيش و اولين ساعاتي كه در جريان حوادث قرار گرفتند- در حالي كه او امروز دارد شكايتش را مطرح مي‌كند- به‌طور ويژه پيگير ماجراي قتل مشكوك فرزندش و ديگر آسيب‌ديدگان حوادث اخير بوده‌اند، دستور تعطيلي آن بازداشتگاه را صادر كرده‌اند و مسؤولين هم به شدت پيگير آن بوده‌اند. روح‌الأميني در پايان صحبت‌هايش از رهبري مي‌خواهد: "رويه‌ها اصلاح شود تا اين ضايعات را كم‌تر داشته باشيم و اين مظلوميت مضاعف نظام را هم پيش رو نداشته باشيم؛ إن‌ شاء‌الله در حق ما و در حق همه‌ي جوانان كشور دعا بفرماييد كه عاقبت به خير شويم! "
سخنان روح‌الأميني كه تمام مي‌شود، آقا مي‌گويند: "اجازه بدهيد من چند جمله‌ عرض كنم به آقاي روح‌الإميني؛ اولاً طيب‌الله أنفاسكم. خيلي خوب صحبت كرديد. ثانياً اين نكته‌ لزوم پاسخ‌گويي كه آقاي روح‌الأميني اشاره كردند، كاملاً درست است؛ ما اين را تصديق مي‌كنيم. جزو اعتقادات بنده است از سابق. در طول اين سال‌ها گاهي اتفاق افتاده كه از كسي تخلفي سر زده؛ يك قول و يك نظر اين بوده كه به خاطر خدماتي كه اين شخص كرده، ‌از آن تخلف بگذريم! يك حرف ديگر اين بوده كه ما تخلف را در وزن خودش و اندازه‌ خودش محاسبه كنيم؛ به معناي واقعي كلمه؛ آثار تخلف را هم بر آن بار كنيم؛ به جاي خود از خدمات هم تقدير كنيم. بنده به اين نظر دوم هميشه معتقد بودم و الآن هم معتقدم.
اين را هم اين برادر عزيزمان و خانواده‌ محترمشان، هم همه‌ كساني كه در اين قضايا يك آسيبي بر آن‌ها وارد شده- به هر نوعي، از سوي هر كسي- بدانند كه بناي نظام و تصميم نظام بر مجامله كردن نيست. همان‌طور كه ما با كساني كه با نظام صريحاً معارضه مي‌كنند، بناي بر مجامله نداريم، معتقد به ايستادن در موضع قانون و موضع حق هستيم، عيناً همان‌طور، اگر چنانچه در مجموعه‌ منتسب به نظام، تخلفي انجام بگيرد، كار بدي انجام بگيرد، خداي نكرده جنايتي انجام بگيرد، باز هم اعتقاد من همين است. ما در موضع قانون، در موضع حق بايد بايستيم. خداي متعال كمك كند بتوانيم اين چيزي را كه مي‌خواهيم، انجام بدهيم. مسؤولين دارند تلاش مي‌كنند در اين زمينه؛ إن‌شاء‌الله كه همين خواهد شد.
حالا اين بخش قضيه، صورت قضيه است. قالب و جسم قضيه اين است. روح قضيه اين است كه هر حادثه‌اي در عالم اتفاق مي‌افتد، اين حادثه يك محاسبه‌اي پيش خداي متعال دارد. هيچ‌كدام از لذت‌ها و رنج‌هاي ما، از شادي‌ها و غم‌هاي ما در اين دنيا بدون ما به ‌ازا در محاسبه‌ الهي نيست؛ هيچ‌كدام. هر سختي‌اي كه ما اين‌جا تحمل كنيم- چه به شكل بيماري باشد، چه به شكل تهي‌دستي باشد، چه به شكل مظلوم واقع شدن باشد، چه به شكل فقدان‌هاي دردناك باشد- هرچه باشد، پيش خداي متعال يك ما به ‌ازاي نيك دارد. هرچه از اين كفه، كم بشود در آن كفه جبران خواهد شد؛ بدون ترديد. اين را بايد بدانيم. لذا همه‌ اين مصائبي كه بر ما در زندگي وارد مي‌شود، پيش خداي متعال اجر دارد. حتي حوادث بي‌اختيار. هيچ‌كس به اختيار خود بيمار نمي‌شود. اما در روايات دارد كه بيمار و دردمند به خاطر بيماري پيش خداي متعال مأجور است. يعني در حساب الهي، هيچ‌كدام از رنج‌هاي ما بدون پاسخ بدون ما به ازا باقي نخواهد ماند.
اين را فقط براي اين نگفته‌اند كه ما تسلي پيدا كنيم در مواجهه‌ با رنج‌هاي ‌جهاني، زورآزمايي نكنيم. نه، آن زورآزمايي هم به نوبه‌ خود مجاهدتي است كه هم لازم است و هم داراي اجر است. خطاست اين تهمتي كه در طول سال‌هاي متمادي از سوي گروه‌هايي به اسلام زده مي‌شود كه در اسلام مي‌گويند: صبر كنيد بر اين مصيبت‌ها به معناي اين‌كه تحمل كنيد، مقابله نكنيد تا آن كساني كه مصيبت‌ها را وارد مي‌كنند، راحت بتوانند خودشان را از سختي‌ها و پيگيري‌ها و انتقام‌ها رها كنند. نه، اين‌جور نيست قضيه. ايني كه اسلام به ما مي‌گويد اين مصيبت‌ پيش خدا اجر دارد، معنايش اين نيست كه ما براي جبران اين مصيبت، براي جلوگيري از مصائب مشابه، ‌براي كم كردن همين مصيبت تلاشي نكنيم. نه، اين تلاش هم لازم است. بنابراين اجر الهي هم هست.
اين را هم شما بدانيد ما از اولي كه اين قضايا براي چند نفري از قبيل شما اتفاق افتاد كه بعضي‌شان از دوستان خود من بودند، بيشترين دعاي من براي بازماندگان بوده. آن در گذشتگان كه درگذشته‌اند و رفته‌اند و سر و كارشان با خداست اما اين بازماندگان، دچار دردهايي هستند. بيشترين دعاي ما براي اين بوده كه خداي متعال آرامشي به اين‌ها بدهد. إن‌شاء‌الله موفق و مؤيد باشيد. خدا تأييدتان كند. "
- ظاهراً جلسه‌ علني مجلس پايان يافته كه چهره‌هاي ديگري چون دكتر حداد عادل و حجت‌الإسلام ابوترابي هم خود را به جلسه‌ ديدار استادان دانشگاه رسانده‌اند. مجري برنامه دارد نحوه‌ مديريت جلسه و تنظيم وقت را براي "طرح سؤالات " اساتيد مشخص مي‌كند كه رهبري يك‌بار ديگر با لبخند، نكته‌سنجي مي‌كند: "اين‌جور هم نيست كه فقط سؤال باشد! ما مي‌خواهيم نظرات را بشنويم و استفاده كنيم؛ چه سؤال باشد و چه... "
- وقتي صحبت‌هاي خانم دكتر زماني از دانشگاه علوم پزشكي همدان، در 8 بند كه بيشتر جنبه‌ اجرايي دارند، تمام مي‌شود، آقا به ايشان مي‌گويند: "شما يادداشت‌تان را لطف كنيد به من بدهيد! " و خانم دكتر هم "چشم " مي‌گويد و مي‌نشيند.
- سخنان دكتر محامدي از دانشگاه خواجه نصير در مورد بي‌توجهي برخي نخبگان سياسي به قانون و رهنمودهاي رهبري از سوي مدعيان قانون‌گرايي و پيروي از خط امام، با تكبير استادان همراه مي‌شود.
- وقتي مجري در ميانه‌ جلسه محدوديت وقت را به اساتيد يادآور مي‌شود و بار ديگر از رهبر انقلاب براي ادامه‌ جلسه اجازه مي‌گيرد. آقا مي‌گويند: "بله، بله صحبت كنند آقايان! حتماً! "
- آخرين سخنران رسمي جلسه، دكتر افروز روان‌شناس و چهره‌ تلويزيوني آشنا براي بسياري از حضار است. مجري برنامه ضمن معرفي و دعوت از او براي ايراد سخن مي‌گويد: "آقاي دكتر افروز مي‌گويد من 45 دقيقه صحبت دارم اما اين قابليت را دارم كه در 5 دقيقه آن را ارائه كنم! " و رهبري هم با حضار مي‌خندد!
- ساعت 10 دقيقه از 19 گذشته كه مجري مي‌گويد نوبت استفاده از رهنمودهاي رهبري رسيده اما آقا مي‌گويند: "خانم‌ها مثل اين‌كه گله دارند؛ (خنده‌ مهمانان!) يك‌نفر از خانم‌ها اگر در فهرستتان داريد، خوب است صحبت كنند... " و بلافاصله خانم دكتر اماني رئيس آزمايشگاه شيمي‌دارويي انستيتو پاستور پشت ميكروفون قرار مي‌گيرد. او ابتدا توضيح مي‌دهد كه چگونه اين ديدار قسمتش شده: "چند شب پيش از تلويزيون، برنامه‌ دانشجويان را مي‌ديدم. الآن كه مدت سي‌ سال است انقلاب شده، من فقط موفق شدم دوبار حضرت امام خميني را در قم ببينم اما شما را هرگز نتوانستم افتخار پيدا كنم. همين‌طوري توي دلم گفتم: خدايا مي‌شود من ايشان را ببينم و كمي هم دردِ دل‌هايم را بگويم؟ نمي‌دانم خدا چگونه اين دعاي من را قبول كرد. اي كاش طلب مغفرت گناهانم را كرده بودم كه به اين زودي به من جواب داد! " باز هم خنده‌اي بر لب رهبر و مهمانانش مي‌نشيند!
- حضور چهره‌هاي گوناگون علمي و سياسي در جلسه چشم‌گير و قابل توجه است، از دكتر احمد احمدي استاد و دكتر علي شريعت‌مداري اساتيد برجسته‌ي فلسفه‌ كشور تا دكتر ولايتي كه پاي تريبون نشسته و در اواخر صحبت‌هاي اساتيد، جاي خود را به دكتر زرگر پزشك معالج آيت‌الله خامنه‌اي در هنگام ترور سال 60 مي‌دهد؛ و البته تا چهره‌هايي چون نادر طالب‌زاده و حجت‌الإسلام شهاب مرادي!
اگر سري بچرخانيم، دكتر عارف معاون اول رئيس‌جمهور سابق، دكتر محمد خوش‌چهره، دكتر محسن پرويز، دكتر محمدعلي رامين، دكتر حسين كچوئيان، دكتر فرهاد رهبر، دكتر اميدوار رضايي، دكتر مصباحي مقدم و دكتر حسن غفوري فرد را هم مي‌توان لا‌به‌لاي جمعيت فشرده‌نشسته‌ استادان دانشگاه‌هاي كشور پيدا كرد. دكتر لنكراني و دكتر زاهدي هم كه آخرين روزه‌هاي حضور در دولت را تجربه مي‌كنند، در صف اول مهمانان مقابل رهبر انقلاب نشسته‌اند.
- بعد از صرف افطار بازار خوش‌ و بش‌ها و احوال‌پرسي‌ استادان گرم است. در انتهاي حسينيه، عباس سليمي نمين با دكتر پورحسين مجري مناظره‌هاي جنجالي نامزدهاي انتخابات دهم رياست‌جمهوري، گرم گرفته و... جمعيت آرام آرام حسينيه را ترك مي‌كند.
انتهاي پيام/ پ