پیام مهم حضرت آیتالله خامنهای بهمناسبت هفتهی وحدت در سال 1360
بسم الله الرحمن الرحیم
در روزهاى حساس و سازندهاى که در آن از یکطرف دستهایى آلوده به خیانت سعى در تجزیه و تقسیم مسلمین میکنند و از سوى دیگر، دلهایى مشتاق آشنایى و برادرى در راه یکپارچگى مسلمانان به تلاشى بزرگ همت میگمارند، برگزارى مراسم هفتهى وحدت از اعتبار و اهمیت خاصى برخوردار بوده و داراى معناى ویژهاى است. این مراسم از جهت اقتران با سالگرد میلاد با سعادت حضرت ختمى مرتبت رسولالله محمد مصطفىصلیاللهعلیهوآله که پرچمدار کلمهى توحید و توحیدِ کلمه است نیز رنگ و جلاى خاصى میگیرد.
پیشنهاد و برگزارى این مراسم گام ارزندهاى است در راه تقویت بنیان اخوت اسلامى و حرکتى است بهسوى تجلى و آرزو و خواست همهى مؤمنان به اسلام، یعنى اجراى احکام قرآن و سنت و تشکیل امّت واحدهى اسلامى. امروز هر تلاش و کوششى در این راه، عمل صالحى است که تأییدات الهى و حمایت تودهى عظیم مسلمانان جهان را بههمراه خواهد داشت.
بیشک امروز بسیارند کسانى در سراسر کشورهاى اسلامى که از جدایى و تفرقههاى نژادى قومى زبانى و جغرافیایى بیزار و مشتاق برادرى و یگانگى با دیگر افراد مسلمان میباشند، و اگر به آنان اجازه داده میشد، به گمان زیاد، مراسم مشابهى را در کشورهاى خود برگزار میکردند؛ و ما که اکنون در این جوّ آزاد به این مقصود دست یافتهایم، یاد آنان را گرامى داشته و آنان را در کنار خود میشماریم. جمهورى اسلامى ایران با اعلام مراسم وحدت دو مقصود را دنبال میکند:
اول، بیان سیاست اسلامى خود که همان سیاست وحدت میان مسلمانان است. این سیاست بر این باور استوار است که بدون یکپارچگى و یکآهنگى همهى مسلمانان دست یافتن به آرمانهاى بزرگ قرآن کارى بس دشوار است؛ و قدرتها و سلطههاى متجاوز جهانى با تکیه بر تفرقه و تشتت مسلمانان و قرار دادن آنان در مقابل یکدیگر، به مهمترین مقاصد تجاوز کارانهى خود بهسهولت دست مىیابند. و فقط با قبول این وحدت بزرگ از سوى مسلمانان است که میتوان دستهاى جنایتکار آنان را قطع و مقاصد خائنانهشان را خنثى کرد.
دوم، قبول تعهد آغازگرى این اقدام بزرگ. به گمان ما فقط از محیط حاکمیت اسلام که امروز جمهورى اسلامى ایران بدان سرافراز است، میتوان قدم در جادهى وحدت نهاد؛ زیرا وحدت یک آموزش الهى و قرآنى است، همچنانکه تفرقه و اختلاف تلقین و وسوسهى شیطانى. ما رسالت شروع وحدت بزرگ اسلامى را بردوش خود میدانیم و به همین دلیل است که از نخستین روزهاى پیروزى انقلاب، همهجا و همهوقت شعار وحدت را در شمار اصلىترین شعارهاى خود بهحساب آوردهایم. شاید توطئهى عظیمى که امروز از سوى آمریکاى جنایتکار و دستیارانش برضد ما، همهجا به چشم میخورد تا حد زیادى معلول همین وحدتخواهى و وحدتجویى ماست.
جمهورى اسلامى ایران دعوت به اتحاد و یگانگى مسلمانان و تشکیل جبههى متحد اسلامى را تنها زمینهاى میداند که در آن میتوان با بلندپروازیهاى خائنانهى اسرائیل و همدستان پنهان و آشکارش مقابله کرد. اگر کشورهاى منطقه راست میگویند که در خط مبارزه با اسرائیل قرار دارند و اگر تصرف بلندیهاى جولان و دیگر سرزمینهاى غصب شده بهراستى شرافت و غیرت اسلامى آنان را خدشهدار میکند و اگر این کشورها موافقند که در کنار جمهورى سوریه در برابر اسرائیل صفآرایى کنند، هیچ تدبیرى از ایجاد این جبههى متحد فورىتر و ضرورىتر نیست.
طبیعى است که دشمن به چندین بهانه بخواهد از ایجاد این جبههى متحد جلوگیرى کند: بهانههاى قومى، بهانههاى نژادى و زبانى، بهانههاى مذهبى و فرقهاى. لکن این نیز طبیعى است که مسلمان هوشیار، ترفند و حیلهى دشمن را با سلاح وحدت زیر سایهى کلم? توحید خنثى سازد.
ما معتقدیم که محور وحدت کشورهاى منطقه باید اسلام باشد و نه قومیتها و زبانها و نژادها؛ زیرا اسلام متعلق به همهى مسلمانان است و اسلام عزیزترین و ارجمندترین آرمان مشترک این ملتهاست و خداى بزرگ از مسلمانان اعتصام دستهجمعى به ریسمان خداى را طلب کرده است. «واعتصموا بحبل الله جمیعا» یعنى این اجتماع باید بر محور اعتصام به حبل الله شکل گیرد، همچنانکه اعتصام به حبل الله باید عملى جمعى باشد.
از خداى متعال توفیق همهى دولتها و ملتهاى مسلمان را در راه تحقق این آرزو خواستارم.
سید على خامنهاى
رئیس جمهورى اسلامى ایران
1360/10/18
منبع:
کتاب «پیام»، مجموعه پیامهای جناب آقای سید علی خامنهای ریاست جمهوری اسلامی ایران، صفحات 41 تا 43
