خواص آیات، سوره ها و اذکار

نور:

تفرقه اهل فتنه و شر :

هر کس با ایمان این آیه را در ظرفی با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بنویسد به آب و عسل و آن را به

آب بشوید و در موضعی بپاشد که در آن موضع اهل فتنه و فسوق و شر جمع می شوند تفرقه در آن جمع افتد

و متفرق الحال گردند

بخشی از آیه 33 سوره نور :

وَلَا تُكْرِهُوا فَتَيَاتِكُمْ عَلَى الْبِغَاء إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنًا لِّتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَن يُكْرِههُّنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِن بَعْدِ

إِكْرَاهِهِنَّ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

جهت دخول در بهشت :

ابن عباس روایت می کند : حضرت محمد صل الله علیه و آله فرمودند : هر کس با ایمان آیه شهد الله را منظور

آیه 18 سوره آل عمران :

شَهِدَ اللّهُ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَالْمَلاَئِكَةُ وَأُوْلُواْ الْعِلْمِ قَآئِمًَا بِالْقِسْطِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

بخواند و بعد از آن بگوید :

وَ أَنَا أَشْهَدُ بِمَا شَهِدَ اللَّهُ‏ بِهِ‏ وَ أَسْتَوْدِعُ‏ اللَّهَ هَذِهِ الْآيَةَ وَ هِيَ لِي عِنْدَ اللَّهِ وَدِيعَةٌ

پس از آن بگوید :

آیه 19 سوره آل عمران :

إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن

يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهِ سَرِيعُ الْحِسَابِ

روز قیامت حق سبحانه و تبارک و تعالی می فرماید : این بنده را نزد من عهدی است و من به عهد خود

وفا می کنم . بنده مرا به بهشت برید .

علامه مجلسى در اين مورد مى‏گويد: بعد از طلب خير از خدا قرآن را بگشاييد و آيه اول صفحه دست راست را ملاحظه كن اگر آيه معنى رحمت يا امر به خيرى باشد خوب است و اگر آيه معنى غضب يا نهى از شرى يا امر به شرى يا عقوبتى باشد بد است و اگر دو پهلو باشد ميانه است‏

منبع : مفاتيح الغيب علامه مجلسى صفحه 42 و 43

از امام صادق (عليه السلام) روايت شده است كه فرمود: هرگاه خواستى با قرآن مجيد استخاره و طلب خير نمايى بعد از گفتن: بسم الله الرحمن الرحيم مى‏ گويى

 إِنْ‏ كَانَ‏ فِي‏ قَضَائِكَ‏ وَ قَدَرِكَ أَنْ تَمُنَّ عَلَى شِيعَةِ آلِ مُحَمَّدٍ بِفَرَجِ وَلِيِّكَ وَ حُجَّتِكَ عَلَى خَلْقِكَ فَأَخْرِجْ إِلَيْنَا آيَةً مِنْ كِتَابِكَ نَسْتَدِلُّ بِهَا عَلَى ذَلِكَ

پروردگارا! اگر در قضا و قدر خود بر شيعيان آل محمد با فرج ولى و حجت خود منت گذارده‏اى به ما آيه‏اى از كتابت بنما تا به واسطه آن به راه خير راهنمايى شويم‏

منبع :  بحارالانوار جلد 91 صفحه 246

 ابـراهيم بن عبدالحميد از مردى حديث كند كه گويد: خدمت امام صادق عليه السلام رفتم و از درديكه داشتم بوى شكايت كردم (و براى رفع آن از آنحضرت عليه السلام چاره اى خـواسـتـم ) فـرمـود: بگو: ((بسم الله ))

و دست بر آن موضع درد بكش و بگو:

أَعـُوذُ بـِعـِزَّةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَلَالِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بـِعَظَمَةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِرَسُولِ

اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِأَسْمَاءِ اللَّهِ مِنْ شَرِّ مَا أَحْذَرُ وَ مـِنْ شـَرِّ مـَا أَخـَافُ عَلَى نَفْسِي

و آنرا هفت بار بگو، گويد: من اينكار را كردم و خداوند ببركت آن دعا درد را از من برد.

منبع : اصول کافی ج 4 ص 353

در روايت آمده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: روزى به خدمت پدر بزرگوارم وارد شدم كه در همان روز هشت هزار دينار به فقراى اهل مدينه صدقه داده و خانواده‏اى را كه به يازده برده مى‏رسيدند آزاد

فرموده بود، و اين كار مرا به شگفت آورد.حضرتش به من نگريست و فرمود: آيا مى‏خواهى كارى انجام دهى كه اگر آن را يك بار در تعقيب نمازهاى واجب انجام دهى، برتر از كارى كه من انجام دادم باشد، اگر چه من آن را در هر روز به اندازه عمر حضرت نوح عليه السّلام انجام دهم، حضرت فرمود: عرض كردم آن

چيست؟ پدرم فرمود: بعد از نماز بگو:

أَشْهَدُ أَنْ‏ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ وَحْدَهُ‏ لا شَرِيكَ لَهُ‏ ... لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ ... يُحْيِي وَ يُمِيتُ‏ وَ يُمِيتُ وَ يُحْيِي بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ وَ الْمَلَكُوتِ‏ سُبْحَانَ

ذِي الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ سُبْحَانَ ذِي الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ سُبْحَانَ‏ الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ‏ سُبْحَانَ رَبِّيَ الْأَعْلَى سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ كُلُّ هَذَا قَلِيلٌ يَا رَبِّ وَ عَدَدَ خَلْقِكَ وَ مِلْ‏ءَ عَرْشِكَ وَ رِضَى نَفْسِكَ وَ مَبْلَغَ

مَشِيَّتِكَ وَ عَدَدَ مَا أَحْصَى كِتَابُكَ وَ مِلْ‏ءَ مَا أَحْصَى كِتَابُكَ وَ زِنَةَ مَا أَحْصَى كِتَابُكَ وَ مِثْلَ ذَلِكَ أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً لَا يُحْصَى وَ مِنَ التَّحْمِيدِ وَ التَّعْظِيمِ وَ التَّقْدِيسِ وَ الثَّنَاءِ وَ الشُّكْرِ وَ الْخَيْرِ وَ الْمَدْحِ وَ الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ

ص وَ أَضْعَافَ ذَلِكَ وَ عَدَدَ مَا خَلَقْتَ وَ ذَرَأْتَ وَ بَرَأَتْ وَ عَدَدَ مَا أَنْتَ خَالِقُهُ مِنْ شَيْ‏ءٍ وَ مِلْ‏ءَ ذَلِكَ كُلِّهِ وَ أَضْعَافَ ذَلِكَ كُلِّهِ أَضْعَافاً لَوْ خَلَقْتَهُمْ فَنَطَقُوا بِذَلِكَ مُنْذُ قَطُّ إِلَى الْأَبَدِ لَا انْقِطَاعَ لَهُ يَقُولُونَ كَذَلِكَ‏ لا يَسْأَمُونَ‏ وَ لا يَفْتُرُونَ‏

أَسْرَعَ مِنْ لَحْظِ الْبَصَرِ وَ كَمَا يَنْبَغِي لَكَ وَ كَمَا أَنْتَ لَهُ أَهْلٌ وَ أَضْعَافَ مَا ذَكَرْتُ وَ زِنَةَ مَا ذَكَرْتُ وَ عَدَدَ مَا ذَكَرْتُ وَ مِثْلَ جَمِيعِ ذَلِكَ كُلُّ هَذَا قَلِيلٌ يَا إِلَهِي تَبَارَكْتَ وَ تَقَدَّسْتَ وَ تَعَالَيْتَ عُلُوّاً كَبِيراً يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ أَسْأَلُكَ

عَلَى أَثَرِ هَذَا الدُّعَاءِ بِأَسْمَائِكَ الْحُسْنَى وَ أَمْثَالِكَ الْعُلْيَا وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّاتِ أَنْ تُعَافِيَنِي فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ

گواهى مى‏دهم كه معبودى جز خداوند يگانه وجود ندارد و شريكى براى او نيست، و فرمانروايى تنها از آن توست، و ستايش مختصّ اوست، زنده مى‏گرداند و مى‏ميراند، و مى‏ميراند و زنده مى‏كند، خير و خوبى

تنها به دست [جمال‏] اوست، و او بر هر چيز تواناست، و هيچ دگرگونى و نيرويى نيست جز به خداوند بلند مرتبه بزرگ. پاك و منزّه است خداوند صاحب ملك و ملكوت، منزّه است خداوند صاحب عزّت و جبروت،

و منزّه است خداوند صاحب كبرياء و عظمت، منزّه است خداوند زنده‏اى كه هرگز نمى‏ميرد، منزّه است پروردگار برترم. همراه با حمد و ستايش، پروردگار بزرگم را به پاكى مى‏خوانم، همه اينها اندك است،

اى پروردگار من، بلكه به شماره مخلوقاتت و پرى عرشت و به اندازه خشنودى و مشيّتت و به شماره و پرى و وزن و مشابه آنچه كه كتابت به شمار در آورده، و چندين [و چند برابر آن كه به شماره در نمى‏آيد

، و به شماره و پرى و وزن مخلوقاتت، و مثل و چندين برابر آن كه به شماره در نمى‏آيد، و به شماره و مشابه و پرى، و وزن خلائقت و مثل و چندين برابر آن كه به شماره در نمى‏آيد، و به شماره و وزن و پرى

و مثل آنچه كه خود مى‏دانى و چندين‏] برابر آن كه به شماره در نمى‏آيد تو را مى‏ستايم، و از ستايش و تعظيم و تقديس و ثنا و سپاسگزارى و خير و مدح و درود بر پيامبر اكرم و اهل بيتش- كه درود خداوند

بر او و ايشان باد- [مثل آن‏] و چندين برابر آن، و به شماره آنچه آفريده و خلق فرموده و پديد آوردى، و به شماره اشيايى كه مى‏آفرينى، و به اندازه پرى همه اينها و چندين و چند برابر همه اگر بيافرينى

و زبان بگشايند و از ازل تا ابد، در حالى كه به اندازه كم‏تر از چشم بر هم زدن نه خسته شده و نه سستى كنند، چنين بگويند، و به همان صورتى كه شايسته و زيبنده آن هستى، و به اندازه چندين

برابر و وزن و شماره آنچه ياد آور شدم، و همانند همه اينها تو را مى‏ستايم، اى معبود من، همه اينها اندك است، تو بلند مرتبه و مقدّس و بسيار برترى. اى صاحب بزرگى و بزرگوارى، در پى اين دعا،

به حقّ نامها و كمالات نيكوتر و صفات والاتر، و كلمات كاملت از تو درخواست مى‏كنم كه در دنيا و آخرتبه من عافيت و تندرستى عنايت فرمايى.

راوى مى‏گويد: از امام باقر عليه السّلام شنيدم كه مى‏فرمود: «اين دعا، مستجاب است.

منبع : فلاح السائل ص 170 و 171

از تعقیبات مهمّ جهت برآورده شدن حوایج، آن است که وقتى از نماز فراغت پیدا کرد، بخواند دعایى راکه ادریس بن عبداللَّه مى‏گوید: از امام صادق (علیه السلام) شنیدم مى‏ فرمود: وقتى از نماز فراغت پیدا کردى

بگو:

أَللّهُمَّ، إِنّى أَدینُکَ بِطاعَتِکَ وَ وِلایَتِکَ وَ وِلایَةِ رَسُولَکِ وَ وِلایَةِ الاَْئِمَّةِ مِنْ أَوَّلِهِمْ وَ [یا: إِلى‏] آخِرِهِمْ. و همه ائمّه [(علیهم‏السلام)] را یکایک نام مى‏برى، سپس مى‏گویى:

أَللّهُمَّ، أَدینُکَ بِطَاعَتِهِمْ وَ وِلایَتِهِمْ وَ الرِّضا بِما فَضَّلْتَهِمْ بِهِ غَیْرَ مُتَکَبِّرٍ [یا: مُنْکِرٍ] وَ لا مُسْتَکْبِرٍ عَلى مَعْنى ما أَنْزَلْتَ فى کِتابِکَ عَلى حُدُودِ ما أَتانا فیهِ وَ مالَمْ یَأْتِنا، مُؤْمِنٌ مُعْتَرِفٌ مُسَلِّمٌ بِذلِکَ، راضٍ بِما رَضیتَ بِهِ،

یارَبِّ، أُریدُ بِهِ [وَجْهَکَ الْکَریمَ وَ] الدّارَ الْآخِرَةَ مَرْهُوباً وَ مَرْغُوباً إِلَیْکَ فیهِ، فَأَحْیِنى عَلى ذلِکَ وَ أَمِتْنى إِذا أَمَتَّنى عَلى ذلِکَ، وَ ابْعَثْنى عَلى ذلِکَ. وَ إِنْ کانَ مِنّى تَقْصیرٌ فیما مَضى، فَإِنّى أَتُوبُ إِلَیْکَ، وَأَرْغَبُ إِلَیْکَ

فیما عِنْدَکَ، وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَعْصِمَنى بِوِلایَتِکَ عَنْ مَعْصِیَتِکَ، وَ لا تَکِلْنى إِلى نَفْسى طَرْفَةَ عَیْنٍ أَبَداً وَ لا أَقَلَّ مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْثَرَ، إِنَّ النَّفْسَ لاََمّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلّا ما رَحِمْتَ، یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ، وَ أَسْأَلُکَ بِحُرْمَةِ وَجْهِکَ الْکَریمِ وَ

بِحُرْمَةِ اسْمِکَ الْعَظیمِ وَ بِحُرْمَةِ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله على و آله و سلم) وَ بِحُرْمَةِ أَهْلِ بَیْتِ رَسُولِکَ (علیهم‏السلام) و آن بزرگواران را [یک به یک‏] نام مى‏برى - أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْ تَفْعَلُ بى کَذا وَ کَذا.

خدایا، من به طاعت و ولایت و دوستى تو ولایت رسولت و ولایت امامان از اوّل تابه آخرشان، از تو اطاعت نموده و مى‏پرستمت. خداوندا، من به واسطه‏ ى اطاعت و ولایت و دوستى آنان، و خشنودى از آنچه که

ایشان را به آن برترى دادى، بدون اینکه تکبّر نموده [یا: انکار نموده‏] و یا گردنکشى نمایم، بر اساس آنچه که در کتابت فرو فرستادى، و بر اساس احکام و حدودى که در آن به ما رسیده و یا نرسیده، از تو اطاعت

نموده و مى‏پرستمت. و به آن ایمان آورده و معترف و تسلیم آن هستم، و به هرچه که تو بدان خشنودى،خرسندم، پروردگارا، مقصودم از این [روى و اسماء و صفات - گرامى‏ات و رضاى تو و ]دار آخرت مى‏باشد،

در حالى که در این باره هم از تو هراسانم و هم به سوى تمایل و رغبت دارم. پس مرا بر همین [اعتقاد] زنده‏ بدار، و هنگامى که مى‏میرانى بر همان بمیرانم، و بر همان [در قیامت‏] مبعوثم بدار، و اگر در گذشته

تقصیر و کوتاهى از من سرزده [از آن‏] به سوى تو توبه مى‏نمایم، و نسبت به آنچه در نزد توست میل و رغبت دارم، و از تو درخواست مى‏کنم که مرا به سرپرستى خود از نافرمانى‏ات نگاه دارى، و هیچگاه به اندازه‏ى

چشم برهم زدنى مرا به خود وامگذار، نه کمتر از این و نه بیشتر از آن، زیرا نفس بسیار بدفرماست،مگر اینکه تو رحم آرى. اى مهربانترین مهربانان، و از تو درخواست مى‏نمایم به حرمت روى [و اسماء وصفات

]گرامى‏ات، و به احترام اسم بزرگت، و به حرمت رسول خدا (صلى الله على و آله و سلم) و به احترام اهل بیت رسولت (علیهم‏السلام) - و ایشان را نام مى‏برى - اینکه بر محمّد و آل او درود فرستى، و به من چنین و چنان کنى.

به جاى این لفظ چنین و چنان کن حوایج خویش را ذکر مى‏کنى که إِنْ شاءَ اللَّه. برآورده مى‏شود.
 

منبع : فلاح السائل ص 169  و 170

كهف؛هیجدهمین سوره قرآن است كه مكی و 110 آیه دارد.در فضیلت این سوره از نبی مكرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده: هركس این سوره را در شب جمعه قرائت نماید بین او و خانه خدا و پس از آن نورانی خواهد شد.1

احمد بن هلال از عیسی بن عبدالله از پدرش از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت كرده كه فرمودند: «هیچ بنده ای نیست كه آیه (قل انّما انا بشر مثلكم... را تا آخر سوره كهف ) بخواند جز اینكه برای او نوری كشیده شود از خوابگاهش تا خانه كعبه و چنانچه خود از اهل حرم است برای او نوریست تا بیت المقدس.2

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند: «سوره كهف در تورات به نام حائله معروف است، زیرا میان قاری خود و آتش حائل و مانع می شود.»3

در روایت دیگری از ایشان وارد شده است:«آیا به شما خبر ندهم كه عظمت آن آسمان و زمین را پر كرده است و كسی كه این سوره را بنویسد نیز عظمتی این چنین دارد و هر كس این سوره رادر روز جمعه قرائت نماید خداوند گناهان او را تا جمعه آینده می آمرزد...»4

از امام صادق علیه السلام نقل شده: هر كس سوره كهف را در شب های جمعه قرائت نماید، به مرگ شهادت از دنیا خواهد رفت یا اینكه خداوند او را شهید مبعوث خواهد كرد و در روز قیامت در صف شهدا خواهد بود.5

در روایات متعددی از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم به قرائت 10 آیه آخر سوره كهف و حفظ كردن آنها سفارش شده است و فرموده اند: هر كس به این سفارش عمل كند از فتنه دجّال در امان خواهد ماند.6

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند: «سوره كهف در تورات به نام حائله معروف است، زیرا میان قاری خود و آتش حائل و مانع می شود»

آثار و بركات سوره كهف

1) جهت ادای قرض

جهت ادای قرض و رفع فقر این سوره را نوشته و در ظرف شیشه ای كه دهانه تنگ دارد قرار دهد و آن را در خانه اش بگذارد از بدهكاری و فقر راحتی می یابد.7

2) ترس از دزد و بی خوابی

در حاشیه منهاج سمنانی و تسهیل الدواء از امیرالمؤمنین علی علیه السلام روایت شده: كه چون كسی در خواب از بیم دزد بترسد و بی خوابی بر او مستولی گردد، آیات (11-12) سوره كهف را بخواند.8

3) درمان درد ساق پا

از امام صادق نقل شده: برای درمان درد ساق پا (آیه 27 سوره كهف) را 7 مرتبه بخوانید.9

4) بیدار شدن از خواب در ساعت معین

از امام صادق علیه السلام روایت شده: «هر بنده خدایی آخرین آیه سوره كهف را قرائت نماید در هر ساعتی كه بخواهد از خواب بیدار می شود.»10

5) ایمن شدن از عقرب گزیدگی

ثعلبی در تفسیر خود آورده كه هر كس درهر شبانه روز بر حضرت نوح علیه السلام به این وجه درود فرستد كه «السلام علی نوح فی العالمین» از عقرب در این دنیا و در آن دنیا ضرری به او نرسد.11

6) جهت برطرف شدن تب آیات

جهت برطرف شدن تب آیات(8-9) این سوره را بنویسد و در زیر سر نهد تبش برطرف شود.

امام صادق علیه السلام در روایتی فرمودند:

هر كس سوره حشر را بنویسد و با آب پاك بشوید و بیاشامد حافظه ای قوی و هوشی سزشار نصیب او خواهد شد.

منبع : تفسیرالبرهان، ج5، ص331

مداومت بر ذکر  یا جلیل در هر روز 73 مرتبه موجب تعظیم و هیبت است و به جهت راه یافتن به مناسب و ریاست اکسیر احمر است و هر کس یا جلیل را بسیار گوید هر کس او را ببیند تعظیم و احترام کرده و چون با مشک بنویسد و بخورد بزرگ قوم گردد و نزد ایشان عزیز خواهد شد .

امام رضا علیه السلام فرمود هر کس هفت روز و هر روز آن را به مشک و زعفران و شکر بر نان نویسد و بخورد و هر روز یک نان تصدق دهد به احترام کامل خواهد رسید .

منبع : ختوم و اذکار ص 101

هر کس در اولین ساعات روز 308 مرتبه بگوید : یا رَزّاقُ  روزی او فراوان شود و به تجربه رسیده از جایی که گمان ندارد روزیش خواهد رسید

منبع : منتخب التختوم ص 81

مرحوم سید بن طاووس می گیود : از ناحیه مقدسه وارد شده هر کس حاجتی دارد شب جمعه بعد از نصف شب غسل کرده و به جایگاه نماز خود رفته و دور کعت نماز بخواند . در رکعت اول در حمد 100 مرتبه ایاک نعبد و ایاک نستعین را تکرار کند سپس سوره را تمام کرده و بعد از آن سوره توحید را یک مرتبه بخواند بعد به رکوع و سجود رفته و در هر کدام هفت مرتبه ذکر آن ها را تکرار کند رکعت دوم را نیز به همین کیفیت عمل کند . بعد از نماز دعایی که ذکر می شود بخواند خدای تعالی به طور قطع حاجتش را برآورد مگر آنکه قطع صله رحم باشد و اما دعا :

اللَّهُمَّ إِنْ أَطَعْتُكَ فَالْمَحْمَدَةُ لَكَ وَ إِنْ‏ عَصَيْتُكَ‏ فَالْحُجَّةُ لَكَ‏ مِنْكَ الرَّوْحُ وَ مِنْكَ الْفَرَجُ سُبْحَانَ مَنْ أَنْعَمَ وَ شَكَرَ سُبْحَانَ مَنْ قَدَرَ وَ غَفَرَ اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتُ قَدْ عَصَيْتُكَ فَإِنِّي قَدْ أَطَعْتُكَ فِي أَحَبِّ الْأَشْيَاءِ إِلَيْكَ وَ هُوَ الْإِيمَانُ بِكَ لَمْ أَتَّخِذْ لَكَ وَلَداً وَ لَمْ أَدْعُ لَكَ شَرِيكاً مَنّاً مِنْكَ بِهِ عَلَيَّ لَا مَنّاً مِنِّي بِهِ عَلَيْكَ وَ قَدْ عَصَيْتُكَ يَا إِلَهِي عَلَى غَيْرِ وَجْهِ الْمُكَابَرَةِ وَ لَا الْخُرُوجِ عَنْ عُبُودِيَّتِكَ وَ لَا الْجُحُودِ لِرُبُوبِيَّتِكَ وَ لَكِنْ أَطَعْتُ هَوَايَ وَ أَزَلَّنِي الشَّيْطَانُ فَلَكَ الْحُجَّةُ عَلَيَّ وَ الْبَيَانُ فَإِنْ تُعَذِّبْنِي فَبِذُنُوبِي غَيْرَ ظَالِمٍ وَ إِنْ تَغْفِرْ لِي وَ تَرْحَمْنِي فَإِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ  يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ حَتَّى يَقْطَعَ النَّفَسُ ثُمَّ يَقُولُ يَا آمِناً مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ مِنْكَ خَائِفٌ حَذِرٌ أَسْأَلُكَ بِأَمْنِكَ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ خَوْفِ كُلِّ شَيْ‏ءٍ مِنْكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُعْطِيَنِي أَمَاناً لِنَفْسِي وَ أَهْلِي وَ وُلْدِي وَ سَائِرِ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ حَتَّى لَا أَخَافَ أَحَداً وَ لَا أَحْذَرَ مِنْ شَيْ‏ءٍ أَبَداً- إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ‏ يَا كَافِيَ إِبْرَاهِيمَ نُمْرُودَ يَا كَافِيَ مُوسَى فِرْعَوْنَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَكْفِيَنِي شَرَّ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ
 

پس به خواست خدا دعا کننده از شر کسی که از او می ترسد در امان خواهد بود آنگاه سجده کرده و حاجتت را طلب کن و به سوی خدا تضرع و ناله کن هیچ زن و مرد مومنی نیست که این نماز را بخواند و با خلوص نیت دعا کند مگر اینکه درهای آسمان برای اجابت او باز شده و در همان وقت و همان شب هر که باشد دعایش مستجاب گردد و این از فضل خدا بر ما و مردم است .

منبع : صحیفه مهدیه ص 134 و 135

جهت برآورده شدن حاجات 12 هزار مرتبه این ایه را بخواند كه در همان هفته اول مقصود حاصل می گردد.

آیه 62 سوره نمل :

أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَكْشِفُ السُّوءَ وَیَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِیلًا مَّا تَذَكَّرُونَ

منبع : زادالمعاد، ص500

از امام صادق علیه السلام نقل شده: هر كه 70 بار جهت مهمات سوره دخان را بخواند حاجتش روا گردد و نیز هر كه این سوره را بنویسد و با خود دارد خلایق او را دوست دارند

منبع : درمان با قرآن، ص 95

بسیاری از اهل علم فرموده اند : اسم اعظم خداوند در این آیه است و آن مجموع دو کلمه جلاله است که متصل به یکدیگر واقع شده اند . هر کس با ایمان این آیه را با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بخواند دعایش مستجاب می شود و حاجتش روا می گردد

آیه 124 سوره انعام :

وَإِذَا جَاءتْهُمْ آيَةٌ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتَى مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ اللّهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُواْ يَمْكُرُونَ

منبع : خواص آیات قرآن کریم ص 59