رمضان ماه دعا
از تكالیف شیعیان هنگام غیبت امام عصر ـ ارواحنا فداه ـ دعا براى حفظ آن حضرت از شرّ دشمنان و تعجیل در امر فرج و ظهور او مى باشد; كه این خود نوعى اظهار محبت و خضوع به پیشگاه مقدس او است و البته پوشیده نیست كه یكى از آثار مهم این گونه دعا كردن باز شدن درهاى اجابت براى دیگر دعاهاست، كه با كردار نادرست آن را بر روى خود بسته ایم. لیكن در سرعت بخشیدن و آماده سازى و فراهم آمدن زمینه هاى ظهور آن حضرت سهم بسزایى داشته و حتى در سلامت و امنیت دوستان او ـ كه سلامت اوست ـ تأثیر جدى دارد.
ما یکی از منتظران ظهوریم و همه حالات و جهت گیری ما ، حتی دعاهایمان باید به قصد رضایت حضرت ولی عصر(عج) و برای ایشان باشد.آنان که در دعا کردن یادی از حضرت نمی کنند، کم همتی در دعای خود را نشان می دهند.
باید دانست این دعای ماست که به عنایت حضرت محتاج است نه اینکه حضرت به دعای ما نیاز پیدا کند و نباید فراموش کنیم که حضرت بدون دعای ما هم در حمایت و حفظ الهی قرار دارد.
البته ممکن است سوال شود چه نیازی به دعا کردن در حق آن حضرت وجود دارد وقتی که حضرت در پناه خداست و از همه جهت محفوظ است، دعای ما چه اثری دارد؟
در جواب باید گفت که وظیفه ی ما دعا کردن است و یک منتظر نباید نسبت به دعا در حق حضرت بی تفاوت باشد، زیرا همین بی تفاوتی مرز میان منتظران و غیر منتظران است. به علاوه ما با دعاکردن، خود را در مسیر حفظ و حمایت از آقا و مولایمان قرار می دهیم و این زمینه ای می شود تا حضرت مهدی(عج) نگاه مهربانانه بیشتری به ما داشته باشند و از ما-آن هم تا حدودی-راضی شوند.
ناگفته نماند که در ماهی قرار داریم که ماه رحمت است و دعا!
شاید بتوان حکایت دعا در ماه رمضان را با حکایت یاران پیامبری از پیامبران خدا مقایسه کرد؛ آنان در مسیر راه به غاری رسیدند.آن پیامبر هنگام ورود به آن جای تاریک فرمود: هرکس در این غار تاریک چیزی بردارد یا برندارد، در هرصورت پشیمان خواهد شد.پس از ورود به غار چیزهایی به چشم آمد بعضی ها از آن چیز برداشتند و برخی نه؛ اما وقتی که از غار خارج شدند متوجه شدند چیزهایی که برداشته اند سنگ هایی از طلا و جواهر و اشیای قیمتی است.همانطور که پیامبرشان فرموده بود چه آن ها که برداشته بودند وچه آن ها که کمی برداشته بودند، تاسف زیادی خوردند.
دعا کردن در ماه رمضان هم همین حکم را دارد.اگر بدانیم چقدر دعایمان در ماه مبارک ارزش و ثواب دارد، قطعا از بی توجهی و کم توجهی به دعا فاصله خواهیم گرفت و نهایت دعاکردن را مدنظر خواهیم داد.باید بدانیم در فردای قیامت که روز حسرت است اگر دعا نکنیم حسرت می خوریم و اگر هم دعا بکنیم باز حسرت می خوریم که این مقدار هم کم بوده باید بیشتر دعا می کردیم.
آثار دعا برای دعا کننده:
۱-دعا کردن راهی است برای اینکه به یاد امام عصر-ارواحنا فداه- باشیم و به این وسیله با آن عزیز ارتباط روحی و معنوی پیدا کنیم واین ارتباط، ثمرات بسیاری برای رشد و کمال روحی ما دارد.
۲-دعا کردن برای امام، یعنی آن وجود عزیز را بر بسیاری از موجودات و پدیده ها مقدم دانستن و وجود و نقش او را مد نظر قرار دادن.این موضوع، سبب زیاد شدن محبت آن عزیز در دل ها و جان ها می گردد؛ زیرا ذکر محبوب، سبب فراوانی محبت نسبت به اوست.
۳-گشایش فرج مومنان در آن است
۴-فزونی نعمت یکی از آثار دعا برای آن حضرت است، زیرا شکر نعمت های الهی- بخصوص نعمت امامت و ولایت آن حضرت- موجب افزونی نعمت است.علاوه بر اینکه شکر واقعی، موجب فاصله گیری از گناه و تقرب به خداست و این در جلب نعمت های الهی موثر است.
۵-دعا کردن برای امام، ادای حقوق بسیاری است که آن حضرت بر ما دارد، دعاهای ما دارای این فایده است که بعضی از آن حقوق را ادا کنیم.
۶-دعا برای حضرت سبب نورانیت قلب دعاکننده و کسب نور از خورشید فروزان الهی است.
۷-دعا اظهار تجدید عهد و پیمان با حضرت است و محتوای پیمان با او، دینداری، شریعت محوری و تصمیم قلبی بر اطاعت امرامام-علیه السلام- و یاری رساندن به او با نثار جان و مال است.
۸-دعا برای آن حضرت؛ این فایده را هم دارد که خود آن حضرت نیز برای یاری دهنده و دعاکننده اش دعا می کند، زیرا این دستور دینی ماست که قطعا مورد عمل او قرار می گیرد.
برخى از ادعیه مربوط به امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ كه دستور به خواندن آنها داده شده است:
1) اللّهمّ كن لولیك الحجة بن الحسن . . ..
2) اللّهمّ ادفع عن ولیك وخلیفتك . . .
3) اى سامع كل صوت اى جامع كل فوت اى بارئ كل نفس بعد الموت . . .
4) أنت اللّه لا إله إلاّ أنت الأول والآخر والظاهر والباطن . . .
5) اللّهمّ صلّ على محمّد سید المرسلین وخاتم النّبیین . . .
6) اللّهمّ إنّی أسألك ولم یسئل مثلك أنت موضع مسألة السائلین . . .
اى عزیز! از دعا نمودن بر امام زمان خود با این دعاها غافل مشو; بویژه دعاى سوم و چهارم و ششم زیرا كه گنجهایى از معارف آن حضرت در آن هاست كه در سایه حضور قلب و توجه بر روى تو در خواهد گشود
منبع: دوماهنامه امان-شماره۲۵