مرض قند نوع 1 (وابسته به انسولین)
در مرض قند نوع 1 ، از آنجایی که هیچگونه انسولینی در بدن بیمار تولید نمی گردد، هنگامی که کنترل گلوکز خون از بین می رود علائم بیماری خیلی سریع خود را نشان می دهند.
انسولین نقش خیلی مهمی را در حفظ پایداری بدن دارد زیرا از شکسته شدن و تجزیه پروتئین ها و چربی های بدن جلوگیری می کند.
وقتی که انسولین وجود نداشته باشد شکسته شدن و تجزیه چربی ها و پروتئین های عضلات باعث تولید ماده ای به نام کتون می شود. اگر هیچ اقدامی برا یتوقف این کار صورت نگیرد مقدار کتون های خون به تدریج بالا رفته و به حدی می رسد که شخص بیهوش می شود.
مرض قند نوع 2 (غیر وابسته به انسولین)
وقتی تولید انسولین کم شود یا تاثیر خوبی نداشته باشد، سطج قند خون بتدریج بالا می رود. در مرض قند نوع 2، پروتئین و چربی کمتری شکسته و تجزیه می شودو خطر ایجاد کمای کتواسیدوز کم می باشد.
