سال ها ترس از سرزنش مردم و ترس از گروگان گیری باعث هراس لاکسمی به تنها بیرون رفتن از خانه شده، ولی او توانسته با حمایت خانواده اش با این ناهنجاری کنار بیاید.
یک ناهنجاری نادر ژنتیکی از ۱۵ سال گذشته از رشد لاکسمی جلوگیری کرده است و او همانند زنی که در بدن یک کودک اسیر شده زندگی می کند.
لاکسمی در این سال ها مجبور به تحمل نگاه های خیره مردم و تمسخرها بوده ولی می گوید سخت ترین چیز وقتی است که او به آینده و شرایطش فکر می کند. او می داند که هرگز نمی تواند بچه ای داشته باشد و بنابراین هیچ نقطه روشنی را نیز در ازدواج نمی بیند.
این دختر ۲۰ ساله که اهل شهری خارج از دهلی نو در هند است می گوید:” برخی اوقات وقتی به زندگی نرمالی که می توانستم داشته باشم فکر میکنم، ناراحت می شوم. من می توانستم زندگی شاد و مستقلی داشته باشم و از زندگی لذت ببرم همان طور که زندگی بقیه دختران همسال خودم را می بینم.”
سال ها ترس از سرزنش مردم و ترس از گروگان گیری باعث هراس لاکسمی به تنها بیرون رفتن از خانه شده، ولی او توانسته با حمایت خانواده اش با این ناهنجاری کنار بیاید.
مادرش پارواتی ۵۲ ساله خودش برای او لباس می خرد تا او از خرید لباس در بخش کودکان خجالت نکشد. برادرش ازاد نیز از شرایط مشابهی رنج می برد ولی توانسته به عنوان یک معلم مشغول به کار باشد و حتی می گوید این سرزنش ها و تمسخرها باعث سخت کار کردن او برای رسیدن به اهدافش شده است.
خواهر کوچکش سومان ۱۵ ساله، قد معمولی دارد و در بیرون همواره مراقب لاکسمی است و به او انگیزه می دهد. او از ملاقات با افراد جدید نفرت دارد چرا که مجبور به تحمل نگاه های خیره و شنیدن سرزنش های آنان است ولی به گزارش فان خونه او اکنون با حمایت پدرش بهادر و مادرش توانسته بر ترس خود فائق آید و در یک مغازه شروع به کار کند.
البته در آمد آن برای خانواده ضروری است، پدر خانواده نگهبان است و با در آمد ۸۰۰۰ روپیه (۸۸ پوند) زندگی می گذرانند.
درآمد اندک باعث شده آنها توانایی پرداخت هزینه هورمون رشد انسانی برای لاکسیم و ازاد را نداشته باشند.
در صورتی که آنها این هزینه را داشتند تا پیش از سن ۱۶ و ۱۷ سالگی می توانست این روش وضعیت را برایشان بهتر کند. اگرچه هنوز درمان های دیگری نیز وجود دارد ولی پزشکان معتقدند که آنها هر چه زودتر انجام شود تاثیر بهتری خواهد داشت.
