نام او فاطمه است.فاطمه وصفی است از مصدر فطم.و فطم در لغت عرب بمعنی بریدن، قطع کردن و جدا شدن آمده است.این صیغه که بر وزن فاعل معنی مفعولی میدهد، به معنی بریده و جدا شده است.
فاطمه از چه چیز جدا شده است؟ در کتابهای شیعه و سنی روایتی میبینیم که پیغمبر فرمود او را فاطمه نامیدند، چون خود و شیعیان او از آتش دوزخ بریدهاند (1) مجلسی از عیون اخبار الرضا و او باسناد خویش از علی بن موسی الرضا و محمد بن علی (ع) و آنان از مامون و او از هارون و او از مهدی و او به سند خویش از ابن عباس روایت کنند که: وی از معاویه پرسید میدانی چرا فاطمه را فاطمه نامیدند؟ گفت نه!ابن عباس گفت چون او و شیعیان او به دوزخ نمیروند (2) فتال نیشابوری ضمن حدیثی از امام صادق آورده است که چون از بدیها بریده شد او را فاطمه نامیدهاند (3) بدین مضمون روایتهای دیگر هم آمده است آنچنانکه برای صیغه وصفی نیز معناهای دیگر جز آنچه نوشتیم ضبط کردهاند. (4)
__________________________________
1. بحار ص 18 ج 43 از امالی شیخ طوسی.نسائی، حافظ ابو القاسم دمشقی و جمعی دیگر این حدیث را ضبط کردهاند (الصواعق المحرقه ص 160) .
2. بحار ص 12 ج 43.
3. روضة الواعظین ص 148
4. بحار ص 12.
