استقلال دو ستاره

پرسپولیس دو افتابه

به چشم من اس اس شده هیولا. مجیدی و پرویز گواردیولا

 خدایا چه کنم با تیم مفتم. چگونه با اس اس در بیفتم


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آبی یعنی غرق در خوشحالیم/عشق می ورزم که استقلالیم

آسمان گفتا ز قرمز خالیم/گر سرم را از تنم سازی جدا/باز می گویم که استقلالیم


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

به مادرم میگم کیسه حموم کجاست ، میگه میخوای بری حموم ؟
پـَـــ نــه پـَـــ میخوام برم استادیوم بجای پرچم استقلال بگیرم دستم
.
.
.
کاشکی ته جدول هم مثل ته دیگ باحال و خوشمزه بود !
“اندر اعترافات یک پرسپولیسی”
.
.
.
پیشنهاد رسمی پرسپولیس به استقلال برای بازی داربی :
از ۱۱ تا بازیکن فقط سید جلال رو میزاریم دفاع ،
خلعتبری رو هم میزاریم نوک حمله ؛ داورم که طبق معمول ازخودتون !
.
.
.
ما که رفتیم یک چهارم
بقیه هم موندن در حسرت سهمیه چهارم !
.
.
.
بابا دیگه شورشو درآوردین از بس طرفداری های یک جانبه کردین !
اصن جفتشون سوراخن ، هم پرسپولیس هم پیروزی … والا
.

.

الا فرهاد غزال تیز پایم / مکن سوراخ لنگ با وفایم

منم شیث رضایی پرسپولیسی/ نما رحمی بحال ناله هایم

ته جدول نشسته مات و زارم / ازین ماتی بگو کی در می آیم

تو گفتی آی بدو بسکه دویدم / شکسته ساق های هر دو پایم !

.

.

.

برنده بازی دربی کدام تیم است ؟

الف ) استقلال

ب ) پـَـَـ نــه پـَـَــــ پرسپولیس!

.

.

.

غم قفس به کنار

آنچه عقاب را میمیراند ، شاخ بازی تیم های انتهای جدول است !

.

.

.

شنیدم دارن یه قانون جدید میذارن که فوتبال از ثانیه هشت شروع بشه

آبروی تیم های زود گل خور نره !

.

.

.

از یه پرسپولیسی میپرسن رفت و برگشت باختن به استقلال بدتر بود

یا نداشتن قهرمانی تو آسیا ؟

میگه : تا حالا از مس سرچشمه ثانیه ۷ گل نخوردی !

.

.

.

در آستانه ببازی استقلال و پرسپولیس قیمت ایزی لایف به شدت گران شد.

کارشناسان دلیل این افزایش قیمت را

تقاضای زیاد پرسپولیسی ها برا

.

غم نامه علی دایی:

به چشم من اس اس شده هیولا. مجیدی و پرویز گواردیولا

 خدایا چه کنم با تیم مفتم. چگونه با اس اس در بیفتم

ولی خداییش حقیقته ها:))

یه روز مونده به پایان عمرم پرسپولیسی میشم تا وقتی از دنیا رفتم یه پرسپولیسی از رو زمین کم بشه نه استقلالی

ببخش نيوتون !!!!! چون استــــــــــقلال مرا جذب ميکند

ببخش دکارت !!!!! چون استــــــــــقلالی هستم، پس هستم

ببخش اديسون !!!!! چون استــــــــــقلال روشنايی بخش جهان است

ببخش سپيده دم !!!!! چون استــــــــــقلال طلوع من است

ببخش ژوليت !!!!! چون استــــــــــقلال معشوق من است

ببخش فردوسی !!!!! چون چو استــــــــــقلال نباشد تن من مباد

ببخش ای عدد 4 !!!!! چون تا ابد با پرسپولیس پيوند خورده ای

آرش هرگز حتی در بدترین شرایط بی پولی هم با استقلال مشکل پیدا نکرده است او با همه قهر می کند الا استقلال و حالا هم اولین نفری که قرار دادش را با استقلال بست و بدون پول هم بست همین پسر فوق العاده کویر بود مردی که برای عقد قرار دادش تنها به سه دقیقه زمان نیاز داشت نه چک و چانه زد و نه خودش را برای استقلال لوس کرد او با همه انگار فرق دارد و جزو آنهایی است که استقلال را با پول عوض نمی کند و حتی برای این نوع عوض کردن ذهن خودش را هم مشغول نمی کند!

*محمد سررشته داری

آرش برهانی با دیگران متفاوت است ،نه اینکه دیگران بد باشند یا اینکه بد خلق باشند نه اما آرش یک جور دیگه است پسری با ادب و با شخصیت و بسیار خجالتی و به شدت خنده رو!

اخلاقش مثل بچه های 7 یا 8 ساله است!

زود رنج و زود فراموشکار!

کینه ندارد قهر می کند و بلافاصله مثل بچه ها آشتی می کند و پس از آن حتی یادش نمی آید که چرا و با کی قهر کرده بود!

یکی دو باری دیده اید که با داور یا بازیکن حریف قهر کرده و از وسط زمین خارج نشده و یا در کمتر از کسری از ثانیه مثل نینجاها دو سه نفر را باهم زده که با چشم غیر مسلح دیده نمی شده و باید صحنه را آهسته کنید تا ببینید که او چه کرده است بازی مقابل ترکتور که منجر به اخراج او شد همیتگونه بود(مثل فیلم ماسک که وقتی فیلم دزدی از طلا فروشی توسط پلیس بسیار آهسته شد دیدند که آن مرد سبز در حال بازی و زبان درازی به دوربین است!)و جالب ترش اینجاست که دو دقیقه بعد گردنش را کج می کند و با خنده ای بسیار زیبا و متانتی پر از خجالت می گوید:ببخشید خون به مغزم نرسید!

آرش نه لوس بازی بلد است و نه برای استقلال ادا در می آورد!

هیچکس به یاد ندارد که او از پول حرف زده باشد و یا اینکه از پیشنهاد هایش حرف بزند

آرش پیشنهاد از پرسپولیس و تراکتور و سپاهان داشت اما حرفی در این رابطه نزد نه امروز که اصلا نگفت چرا که او در سکوت استقلالی است و نه در هیاهو و با مصاحبه

بله آرش مرد عمل است همین!

تکیه کلامش را که به یاد دارید؟

((خوب هستین تو رو خدا؟))

وقتی می خندد چشمهایش هم می خندند و وقتی تعجب می کند از خنده روده بر می شوی!

بله آرش ،کمان گیر استقلال است دنیای او قشنگ است و زیبا و آبی!

نفر اول صف استقلالی شدن او بود و کمترین زمان را برد تا به اوج برسد

دهه پرسپولیس نیست! همان گونه که دهه رئال نیست و همان گونه که دهه مارسی و لیورپول نیست.
برنده 4 داربی پیاپی و مدعی اول قهرمانی امروز پایه هایش نه 3-2 سال قبل و نه 5 سال قبل که درست یک دهه پیش بنا نهاده شد. دهه ای که استقلال کارخانه ستاره سازی اش افتان و خیزان دودش هنوز به هوا بود و فصلی چند پدیده روی نقاله تولیدش سوسو می زد.
خاطرم هست روزی که سردار ملاحی جباری و حیدری را از تیم جوانان و امید استقلال به عنوان سرباز به ابومسلم آورد، سر تمرین گپی کوتاه با جباری زدم. خون سردی و تمرکزش در ارسال پاس های طلایی جلب توجه می کرد. بیوگرافی اش را پرسیدم و این که از کجا شروع کرده و کجا را نشانه رفته است. شکل حرف زدنش با هم صنفی هایش متفاوت بود.یک جمله اش چشانم را گرد کرد. جباری آن روز گفت دارم برای استقلال 10 سال بعد تمرین می کنم.
از آن روزها تا این روزها البته خیلی چیزها تغییر کرده است. پرسپولیس از ستاره های ممتاز آن روزها خالی شده و البته جایگزینی برای آنها نداشته و پر شده از بازیکنان متوسط عابدزاده و محرمی و محمدخانی و بزیک و استیلی و دایی ها رفته اند و پرسپولیس طی تمام این رفتن های بزرگ ورودی بزرگی نداشته است.
دهه 80 که شروع می شد ستاره های استقلال صیقل خورده به خانه بر می گشتند و پرسپولیس تبدیل به مصرف کننده ای می شد که در پس پول پرست شدن ستاره ها توفیقی در بازسازی بدنه نحیف خودش نداشت.
استقلال، طالب لو، قربانی، صادقی، حیدری، جباری و... را که دست ساز خودش بودند بدون هیچ زحمتی و هزینه ای به ترکیبش اضافه می کرد و پرسپولیس چشم به خروجی تیم هایی چون ملوان، فجرسپاسی، ابومسلم و... داشت و با هزار مشقت و پول های گزاف تیمی می ساخت متوسط. در تمام این سال ها کدام بازیکن از تیم های پایه پرسپولیس خارج شد که چشمی را خیره کرده باشد؟ بازیکنی خارج شد؟
آن ور دنیا هم داستان همین است. آنچه که بر رئال- بارسا هم گذشت همین بود. فلورنتینو پرس کهکشانش را با ستاره های چند ملیتی ساخت و بارسا آکادمی یگانه ساخت و البته دهه 90-80 را به قبضه خود درآورد. پرسپولیس و رئال حالاحالاها باید پشت سر استقلال و بارسلونا روزگار سر کنند تا شاید نسلی نو بیاید و معادلات را برهم زند.
پرسپولیس و رئال با این اوضاع 4 داربی را باخته اند و اگر شانس یارشان نباشد 4داربی بعد را هم خواهند باخت. جالب این که درد آنها با تغییر سرمربی و آوردن ستاره ها هم حل نخواهد شد. تنها گذر زمان و تدبیر مدیران عالی آنهاست که می تواند داستان را تغییر دهد.
استقلال و بارسا را امروز دست سازهای خودشان راه می برند. اینجا تیموریان، جباری و حیدری هر تیمی را بیچاره می کنند و آنجا مسی و اینیستا و ژاوی. اینجا برای پرسپولیس تنها کریمی مانده و آنجا برای رئال، رونالدو و اوزیل. بقیه هم متوسط هستند و حداقل اینکه از پس تولیدات دشمنان ابدی شان بر نمی آیند.
می خواهم بگویم پرسپولیس یا باید دعا کند که نسل رو شده استقلال یا زود به پایان خط برسد یا با چند سالی خون جگر خوردن نسلی را خودش بسازد که بتواند جلوی این استقلال را بگیرد ...

توضیح: متأسفانه نام این نویسنده ی عزیز رو نمیدونم وگرنه با افتخار اسمشون رو این پایین درج میکردم.

غریبــی و مجیــدی و غم یـــار

یکه و تنها ایستاده روی صندلی‌های رنگ و رو رفته، دست‌هایش را روی سرش گذاشته و مغزش را با بازوانش فشار می‌دهد، بهت‌زده و مغموم ایستاده وسط آن هیاهو، پاهایش توان ندارد که همراه بقیه بدود، صدایش هم در نمی‌آید که مثل بقیه شعار بدهد، حتما اشک هم دویده گوشه چشم‌هایش.

این، تاثیرگذارترین صحنه تاریخ تلویزیون ماست از پخش مسابقات ورزشی وطنی، تصویری که در یکی از غمگنانه‌ترین شب‌های فوتبالی شکار شد؛ وقتی که فرهاد مجیدی آرام و بی‌خبر، بدون یک استادیوم لبریز، بدون فریادهای پرشور «آهای فرهاد مجیدیِ» تیفوسی‌ها، بدون یک قهرمانی رویایی، بدون یک جام دست‌نیافتنی، بدون یک برد افسانه‌ای، بدون یک گل نجات‌بخش، پیراهن خوش‌رنگ آبی‌اش را ۴ گوشه زمین پهن کرده و بوسید و رفت. درست مثل تنهایی همان جوانکی که وسط استادیوم ایستاده بود و رفتن اسطوره‌اش را تماشا می‌کرد.

حالا می‌شود برای غریبی یک اسطوره مرثیه‌سرایی کرد، می‌شود -تلخ- قلم زد و با مهدی مهدوی‌کیایی مقایسه‌اش کرد که با آن همه افتخار ملی (و با اعلام قبلی!) تا همین اندازه بی‌همراه و تنها، روی ۴ گوشه زمین زانو زد. یا وحید هاشمیان را بهانه کرد برای این رفتن ناگهانی. اصلا می‌شود از نخبه‌کشی‌ها، از قدر ندانستن پهلوان زنده‌ها، از افسانه‌ها و افسون‌زدایی‌ها، از جای خالی لقب‌ها برای یک نسل، از قهرمان‌های پوشالی و پرادعا گلایه کرد و تاسف خورد.

اما برای من؛ اسطوره، قهرمان، ستاره یا هرچیزی که اسمش را بگذارند یعنی همین شجاعت آغشته به جسارت، یعنی محبوبیت بدون نیاز به به عدد و رقمِ تعداد گل و بازی، یعنی رفتن بدون توجه به بد و بیراه‌های در راه مانده و عقده‌های خالی نشده، یعنی خداحافظی بی‌خیال همه حرف و حدیث‌های مزخرفی که خواهند بافت و نوشت، یعنی وداع در یک غروب تلخ ولی به شدت معمولی

قابل ﺗﻮﺟﻪ ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﻴﺴﻲ ﻫﺎﻱ ﻋﺰﻳﺰ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ عمری ﺩﺍﺭﻥ ﻣﻴﺮﻥ ﺁﺳﻴﺎ :

١ . ﺁﺳﻴﺎ ﺧﻴﻠﻰ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻩ ﮔﻢ ﻧﺸﻴﻦ

٢ . ﺩﺳﺖ ﻓﻮﻻﺩ ﺭﻭ ﻭﻝ ﻧﻜﻨﻴﻦ

٣ . ﺳﻌﻰ ﻛﻨﻴﻦ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺍﺳﺘﻘﻼﻟﻰ ﻭ ﺳﭙﺎﻫﺎﻧﻰ
ﺟﺬﺏ ﻛﻨﻴﻦ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻣﻮﺍﻇﺒﺘﻮﻥ ﺑﺎﺷﻦ

٤ . ﺁﺳﻴﺎ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺭﻓﺘﺎﺭﺍﺗﻮﻥ ﺑﺎﺷﻴﻦ
(ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﻣﺚ ﺷﯿﺚ ﻭﻧﺼﺮﺗﯽ ﺩﺭ ﻧﯿﺎﺭﯾﻦ )

ﺑﺎﺯﯾﻬﺎﯼ ﺁﺳﯿﺎﯾﯽ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﻫﻢﺯﻳﺎﺩ ﺩﺍﺭﻩ

.5 ﺟﺎﯾﯽ ﺭﻓﺘﯿﻦ ﻗﻠﯿﻮﻥ ﮐﺸﯿﺪﯾﻦ ﭘﻮﻟﺸﻮ ﺣﺴﺎﺏ

ﮐﻨﯿﻦ ﺁﺑﺮﻭ ﺭﯾﺰﯼ ﻧﺸﻪ ﺑﮕﻦ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎ ﺩﺯﺩﻥ

ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ...

.6 ﻳﻪ ﻭﻗﺖ ﻧﺮﻳﻦ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﻣﻬﺮﺁﺑﺎﺩ ﺩﻳﮕﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎ
ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﻨﯿﻦ .

. ﺑﺎ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻭ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪﯼ ﺷﻤﺎ ﻋﺰﯾﺰﺍﻥ،
ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻟﻐﺮﺍﺿﻪ 5 ﺗﺎ ﻧﺨﻮﺭﯾﺪ