بیوگرافی و زندگینامه
محمد کاظم واله اصفهاني يكي ازهنرمندان و شعراي اوايل دوره فتحعلي شاه قاجار بود . هنر اصلي وي خوشنويسي است . اگر چه برخي از معاصران و حتي خود او شعرش رانيز ستوده اند ،اما بسياري هم عقيده دارندكه واله درشعر و شاعري همسنگ همعصران و معاصرانش نيست .محمد كاظم درجواني به مسافرت پرداخت .وي درطي اين سفرها كه اكثر آنها درعراق عرب بوده و به كسب كمال و علم و فل كوشيده و درخط و رقاع نيز به استادي رسيده است . به طوري كه پس از بازگشت به وطن علاوه بر مهارت فوق العاده اي كه درخط كسب كرد ، درعلم رياضي و فن عروض و قافيه هم مدارجي را طي كرده و در اين رشته ها نيز صاحب نظر شده است . يكي ازهمدوره ايها ي واله ، محمد حسين خان صدر اصفهاني بود كه دراين هنگام بيگلير بيگي اصفهاني بوده و دوستي عميقي بين او و واله وجود داشت . محمدحسين خان صدر،محلي را در جنوب باغهاي سعادت آباد ، به او اختصاص داد و آن را «والهيه » ناميد . واله ساختمان كوچك و زيبايي درآن محل بنا كرد وآرامگاهي نيز براي خود ساخت . تاريخ وفات واله را به اختلاف سال 1229 و 1238 هجري قمري نوشته اند. محمد كاظم اصفهاني ، خوشنويس استاد ، شاعر متوسط و اديب فاضل و متبحر بود . او در خط تعليق ، استاد بود وشكسته و نستعليق رانيز خوش مي نوشت كه اين امورفعاليتهاي آموزشي اورا دربرمي گرفتند. واله نه تنها درميان شعرا و ادبا منزلتي داشت ، بلكه سياستمداران و ماموران كشورهاي خارجي هم دوستي اورا مغتنم شمرده و به ديدارش مي شتافتند . همانند سرجان ملكم سفيردولت انگليس در ايران و مولف كتاب «تاريخ ايران » كه دريادداشتهاي خود به ملاقاتي كه با واله داشته است اشاره مي كند . نوشته ملكم اين نكته را روشن مي سازد كه واله درآن روزگار درمسائل سياسي و اوضاع بين الملل هم صاحب نظر بوده است . آنچه واله را درعداد يكي از چهرهاي شاخص عصر قاجار درآورده است ،علاوه بر خوشنويسي ، كمالات انساني اوست . ادب و متانت وي به حدي بودكه هركس با وي مي نشست مفتون خوي خوش ورفتاراحترام انگيز او مي شد . به نوشته تذكره ها .شاعران بسياري زبان به هجو او گشودند، اما درتمامي اشعار واله حتي يك بيت درهجو كسي نمي بينيم .
