به گزارش ایرنا، دو سال آخر دوره متوسطه خود را در دبیرستانی در قم خواند، سال 1353 دیپلمش را گرفت و در رشته پزشکی بورسیه ارتش شد ولی هرچه فکر کرد، نتوانست در ارتش رژیم شاه خدمت کند برای همین از رشته پزشکی با همه مزایایش انصراف داد.
دوباره شروع به درس خواندن کرد و سال بعد در رشته فیزیوتراپی دانشکده توانبخشی تهران قبول شد.
شهید مهدی خداپرست پنجمین فرزند خانواده اش بود که 15 تیر سال 1335 در تهران به دنیا آمد، شرکت در جلسات مذهبی و انجام تکالیف شرعی در کنار صبر، مهربانی و رسیدگی به محرومان، چهره ای دوست داشتنی از شهید در ذهن خانواده و دوستانش به یادگار گذاشته است.
دوران تحصیلش در دانشگاه مصادف با آغاز انقلاب اسلامی، شده بود، دو ترم محرومیت از تحصیل به خاطر پخش اعلامیه و برپایی اعتصاب و فعالیت های ضد رژیم مانعی برای حضور مهدی در اعتصابات و راهپیمایی ها نشد.
با پیروزی انقلاب جلسات سخنرانی و برپایی نمایشگاه های کتاب و عکس را در دانشکده به راه انداخت، به کردستان رفت و در مناطق محروم دیگر، نمایشگاه های فرهنگی برپا کرد، کمی بعد با عضویت در سپاه مسوولیت جانبازان را در بیمارستان مصطفی خمینی عهده گرفت.
غیر از کار در بیمارستان، روزهای مشخصی در هفته را به آسایشگاه معلولین در شهرری می رفت و افتخاری به جانبازان خدمت می کرد، بچه های آسایشگاه به او لقب ˈپدر جانبازانˈ را داده بودند.
سال 1360 از طرف سپاه به عنوان معاون سیاسی با یک گروه تبلیغی به تانزانیا، زیمبابوه و چند کشور آفریقایی سفر کرد.
اواخر همان سال فرصتی پیش آمد تا شهید با دختر مورد علاقه اش ازدواج کند، زندگی مشترک را بسادگی شروع کرد، اعتقادی به تجملات دست و پاگیر زندگی نداشت.
جمله ای از امام سجاد(ع)را زینت بخش اتاقش کرده بود که فرمودند: خدایا سه عشق می خواهم، عشق به خودت، عشق به کسانی که تو را دوست دارند و عشق به هر عملی که مرا به تو مربوط کند.
کمی بعد از طرف سپاه مامور تحصیل در رشته آناتومی دانشگاه تربیت مدرس شد، پست معاونت برنامه ریزی بهداری کل سپاه، زن، فرزند و شهادت برادرش هادی در فروردین ماه سال 1362 هیچکدام مانع از حضورش در جبهه ها نشد.
با شروع عملیات خیبر در اسفند ماه 62 به اصرار عازم جبهه و خط مقدم شد، در جبهه هم به درخواست خود سخت ترین کارها مثل رسیدگی به مجروحین و انتقال آنها از خط مقدم به بیمارستان صحرایی خاتم الانبیا(ص)را انجام می داد، از آخرین سفارش های شهید به اطرافیانش اقامه نماز بود.
سنگر مهدی سحرگاه ششم اسفند ماه سال 62 زمانی که به همراه شهید دکتر ˈمحمد علی رهنمونˈ مشغول اقامه نماز صبح بودند، هدف گلوله توپ قرار می گیرد و روح پاک و مطهرش به اعلی علیین پرواز می کند.
