شرح حديثی از رسول اكرم (ص): دنيای مذموم، دنيای خودپسندی و هوا پرستی است

دُوَل جمع دولة است، يعنى چيزى كه دست به دست مى‌گردد. طبيعت مظاهر دنيوى اين است كه در حال تغيير و تحول است، نبايد خيال كنيم آنچه كه از مال و جاه و امكانات و صحت و عافيت در دست مااست تا پايان عمر باقى مى‌ماند، اينطور نيست، چه بسا از ما گرفته مى‌شود. مراد از دنيا كه مى‌فرمايد: هركه اميدش را از آن قطع كند خيال خود را راحت كرده، دنياى مذموم است؛ يعنى آن چيزى كه انسان براى خود و هواى خود مى‌طلبد، نه معالى امور و خيرات اخروى و نه آن چيزهايى كه انسان براى وظيفه بايد به دست آورد و نه عمران و ساختن عالم، اينها مراد نيست.