يكى از مفاخر
شيعه
اين است كه «
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ
الرَّحِيمْ
» را در نمازهاى يوميّه (چه جهريه و چه اخفاتيّه) (جهريه يعنى نمازهاى
صبح، مغرب و عشا؛ اخفاتيّه يعنى نمازهاى ظهر و عصر. ) به جهر مى خوانند .
به خلاف عامّه كه آن را در جهريه هم اخفاتا مى خوانند
يا اصلاً نمى خوانند ، با اين كه در روايت آمده است:
اگر كسى «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمْ»
را جَهْرا نگويد، شيطان سوارش مى شود.(1) و نيز وارد است كه: «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ
الرَّحِيمْ أَعْظَمُ آيَةٍ فى كِتابِ اللّه.» بسم اللّه الرحمن الرحيم بزرگترين آيه
ى قرآن است.(2)
هم چنين در صحيح بخارى از
عايشه نقل مى كند كه: «ما كُنّا نَعْرِفُ السُّورَةَ إِلاّ بِنُزُولِ بِسْمِ اللّهِ
الرَّحْمنِ الرَّحِيمْ.» ما سوره ها را جز با نزول بسم اللّه الرّحمن الرّحيم نمى شناختيم(3)
.
شيخ طوسى ـ رحمه اللّه ـ هم اين مطلب را از ابوحنيفه
نقل كرده ـ ولى بنده نديده ام ـ كه مى گفت: «خالَفْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّد إِلاّ
فِى تَغْمِيضِ الْعَيْنِ.»؛ (در همه جا با جعفر بن محمّد ـ عليه السّلام ـ مخالفت نمودم،
مگر در بستن چشم). در حال سجده كه نفهميدم آيا هر دو را باز مى گذارد و يا مى بندد،
لذا دستور و فتوى دادم يكى را غمض (ببندند ) و ديگرى را باز بگذارند!
1. ر.ك: مستدرك الوسائل، ج 4، ص 165؛ بحارالانوار، ج 82، ص 20؛
ج 89، ص 236.
2. ر.ك: مستدرك الوسائل، ج 4، ص 166؛ بحارالانوار، ج 82، ص 21؛
تفسير عيّاشى، ج 1، ص 21.
3. مشابه: تفسير قربطى، ج 1،ص 94 ، به نقل از بعضى از صحابه.
پایگاه اطلاع رسانی آیت الله بهجت رحمة الله علیه
