گفته‌اند: زهيربن قين ـ‌رضوان اللّه تعالى عليه‌ـ نقل كرده كه: با شادى و همراه با غنايم جنگى از غزوه‌اى بر مى‌گشتيم كه سلمان ـ‌رضوان اللّه تعالى عليه‌ـ به ما فرمود: «إِذا أَدْرَكْتُمْ سَيِّدَ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، فَكُونُوا أَشَدَّ فَرحا بِقِتالِكُمْ مَعَهُ.»
هرگاه زمان سرور جوانان اهل بهشت [امام حسين ـ‌عليه‌السّلام‌ـ] را درك كرديد، از يارى كردن او بيشتر شادمان باشيد.1 هر چند بعضى احتمال داده‌اند كه مقصود از سلمان، غير از سلمان فارسى ـ‌رضوان اللّه تعالى عليه‌ـ است.2

پی نوشت ها :

1- ر.ك: بحار الانوار، ج 44، ص 372؛ ارشاد، ج 2، ص 72؛ روضة الواعظين، ج 1، ص 177؛ مثير الاحزان، ص 47، به جز مدرك اوّل در مدارك ديگر به اين كه مقصود از سلمان، سلمان فارسى ـ‌رحمه اللّه‌ـ است، تصريح شده است.
2- در محضر یک، ج1، ش366

منبع : پایگاه اطلاع زسانی آیت الله بهجت (ره)