نام سقا دیده ها را خوب گریان می کند
دیده پر اشک را سقا چراغان می کند
او بود باب الحسن ذخر الحسین عبد الحسین
عالمی را بر در ارباب مهمان می کند
هر که می گوید حسین آغوش بگشاید بر او
بر دل سینه زنان لطف فراوان می کند
دست داده تا بگیرد دست هر افتاده را
این ابالفضل است بر ما لطف و احسان می کند
«خلق می دانند در بهداری قرب حسین
درد ها را بیشتر عباس درمان می کند»1
مادرش ام البنین هم ضامن عشاق اوست
در قیامت شیعیان را شاد و خندان و می کند
دست او بر دست زهرا روز محشر دیدنی است
دست او مشکل گشایی از محبان می کند
پیش او از معجر زینب سخن گفتن خطاست
این سخن عباس را زار و پریشان می کند
سی شب ماه محرم باید از عباس گفت
گفتن از او لطف مهدی را نمایان می کند
جواد حیدری
منبع:http://www.shiati.ir