جي‌فورستر در سال 1918 در نبراسكا متولد شد. علاقه‌مندي وي به الكترونيك ,به زودي خود را نشان داد و وي زماني كه دانش‌آموز دبيرستان بود , دستگاه كوچكي را با يك سيستم برقي 12 ولتي ساخت كه نوعي بادسنج بود.
وي سپس به دانشگاه نبراسكا رفت و پس از فارغ‌التحصيلي , در سال 1929 به عنوان دستيار تحقيقات در آزمايشگاه ولتاژ بالاي دانشگاه MIT مشغول به كار گرديد.
فعاليت در اين آزمايشگاه باعث شد كه وي با سيستم‌هاي الكترونيكي پيشرفته‌اي كه براي رادارها استفاده مي‌شدند , آشنا شود و دانش خود را در اين زمينه افزايش دهد.
در سال 1944 , فورستر تصميم گرفت كه كار تحقيقاتي را رها كند و به كسب‌وكار روي بياورد , اما مدير آزمايشگاه كه با روحيه وي آشنا بود , مي‌دانست كه فورستر در آن زمينه موفق نخواهد شد و به دنبال راهي بود تا وي را از تصميمي كه گرفته بود منصرف سازد. در نتيجه انجام پروژه‌اي را به وي پيشنهاد كرد. پروژه‌اي براي نيروي دريايي كه مي‌خواست كامپيوتري داشته باشد تا بتواند با استفاده از آن طراحي قايق‌هاي جديد را انجام دهد. (همان‌گونه كه مي‌دانيد اغلب پروژه‌هاي توسعه كامپيوترها در خلال جنگ جهاني دوم و به سفارش ارتش آمريكا صورت گرفتند). فورستر پس از آنكه توانست كامپيوتر ENIAC را ببيند , طرح اوليه نيروي دريايي را تغيير داد و به جاي يك كامپيوتر آنالوگ , ساخت يك كامپيوتر ديجيتال را در دستور كار قرار داد و به اين ترتيب پروژه Whirlwind به وجود آمد. وي براي آنكه سيستم خود را به خوبي بسازد , روي سيستم حافظه آن بسيار كار كرد و توانست نوعي از حافظه با هسته مغناطيسي را طراحي كند و در سيستم خود به كار بگيرد. وي سپس اين حافظه را در سال 1949 مجددا طراحي نمود و آن را بهبود بخشيد.
در حدود سال‌هاي 1949 , نيروي دريايي علاقه خود را به پروژه Whirlwind از دست داد. اماه چند ماه بعد , پس از آنكه اتحاد شوروي توانست نخستين بمب اتمي خود را آزمايش كند , بار ديگر , ارتش توجه خود را به پژوهش‌ها معطوف نمود. ارتش معتقد بود كه كامپيوترها مي‌توانند از جمله وسايل اساسي دفاع نظامي محسوب شوند و لذا بار ديگر Whirlwind با حمايت نيروي هوايي زنده شد. فورستر نيز كار روي پروژه را از سر گرفت و سيستم SAGE يا Semi-Automatic Ground Environment را طراحي كرد و سيستم حافظه خود را در آن به كار گرفت. اين پروژه در سال 1956 تكميل شد و از سال 1958 تا اواخر دهه هشتاد ميلادي به عنوان سيستم دفاع هوايي در ارتش به كار گرفته شد.
Whirlwind را مي‌توان اولين كامپيوتر پرسرعت و بلادرنگ قابل اطمينان دانست. هرچند كه كامپيوترهاي ديگري قبل از آن ساخته شده بودند اما همگي يا بسيار كند يا غيرقابل اطمينان بودند.
فورستر سپس حدود 40 سال را به سرپرستي بخش مديريت دانشگاه MIT گذراند. بعد از آن به پيشنهاد يكي از دوستانش به عضويت هيئت مديره شركت جنرال‌الكتريك در آمد. مشكلي كه جنرال‌الكتريك در آن زمان با آن روبرو بود , بازدهي كم كاركنان با وجود كاركرد زياد آنها بود. زيرا كار به‌طور سه يا چهار شيفتي انجام مي‌شد اما آن‌گونه كه بايد , بازده كارها بالا نبود. وي براي اين كار شروع به مدل‌سازي براي فعاليت شركت نمود و سيستمي به نام (سيستم‌هاي ديناميك) يا پويا را مدل‌سازي كرد. اين سيستم برخلاف قبل , ارتباطي با مفاهيم فيزيكي نداشت و اجزاي آن را مواردي چون مديريت , رهبري و نحوه گردش اطلاعات در سازمان تشكيل مي‌دادند.
در حقيقت معروفيت فورستر به غير از ابداع حافظه‌هاي RAM , به‌دليل تعريف سيستم‌هاي پويا نيز مي‌باشد. فورستر در زمينه تاليف كتاب نيز نسبتا پركار بود. اولين كتاب خود را در سال 1961 به نام ديناميك صنعتي به چاپ رساند. سپس كتاب‌هاي مفاهيم سيستم‌ها (1968) , ديناميك Urban (1969) , ديناميك‌هاي جهاني (1973) , مجموعه مقالات (1975) , منابع اطلاعاتي براي مدل‌سازي اقتصاد ملي (1980) , مدل در مقابل يك پروسه مدل‌سازي (1985) , حقايق چهارده‌گانه (1987) , مدل‌هاي غير خطي سيستم‌هاي اجتماعي (1987) , مقدمات ديناميك سيستم‌ها (1989) , مدل ملي ديناميك سيستم (1989) , و ديناميك سيستم و درس‌هايي از تجربه 35 سال (1993) را به رشته تحرير در آورد.
پروفسور فورستر هم‌چنان ديدگاه مهندسي سيستم‌هاي خود را روي سيستم‌هاي اجتماعي پياده‌سازي مي‌كند و مشغول تئوري‌پردازي‌هاي جديد است و اكنون به‌طور خاص در مورد سياست‌هاي سازماني مطالعه مي‌كند. وي از شبيه‌سازي كامپيوتري در تحليل سيستم‌هاي اجتماعي كمك مي‌گيرد.
