هر روز مطالبی زیبا و جالب از تکنولوژی

زمانی خانه ها محلی برای آسایش و حریمی برای زندگی خصوصی انسان بودند؛ کافی بود پرده ها را بکشیم تا از دنیای پیرامون خود جدا شویم و دست هیچکس به ما نرسد. اما این روزها، با رواج یافتن بیش از اندازه موبایل ها، ترموستات های هوشمند، دوربین های کینکت و بسیاری موارد دیگر، بیش از هر زمان دیگری در دسترسی سایرین هستیم.

پژوهشگران حوزه معماری مرکزی به نام Space Caviar نیز در پاسخ به همین مساله با کمک متخصصین Prokoss موفق به ساخت خانه ای به نام RAM House شده اند. RAM از سرواژه های عبارت Radar Absorbent Material به معنای مواد جذب کننده راداری گرفته شده و خانه ای است که به صورت انتخابی سیگنال های الکترومغناطیسی حمل کننده داده را مسدود می کند.

البته ناگفته نماند اماکنی نظیر هتل ها سال هاست که سیگنال های وای فای را مسدود می کنند اما آنچه این خانه را از آنها متمایز می کند این است که فرایند مسدود سازی به صورت کاملا کنترل شده قابل انجام است.

ساکنان این خانه می توانند پنل های مسدود کننده سیگنال را به هر بخش از آن که می خواهند انتقال دهند و درست مانند زمانی که برای ندیدن یک منظره، پرده های خانه را می کشند از این پنل ها هم برای بلوکه کردن سیگنال های آزار دهنده استفاده نمایند.

جوزف گریما یکی از معماران این پروژه می گوید برای آنکه نشان دهیم زندگی بدون این سیگنال ها چگونه است تصمیم گرفتیم این خانه را بسازیم. این بنا از ساکنینش دعوت می کند تا بیشتر نسبت به امواجی که هر لحظه به سمتشان هدایت می شوند آگاه باشند و پنل های در نظر گرفته شده برای آن کاری شبیه به پرده در خانه های سنتی را می کنند.

فریم خانه از فولاد ساخته شده و به گونه ای طراحی گردیده که الکتریسیته را جذب نموده و آن را در داخل سازه محصور می کند، اما بخش اعظمی از عمل مسدود سازی سیگنال ها از طریق تعدادی پنل کربنی صورت می گیرد که می توانند امواج الکترومغناطیسی را جذب نمایند.

اتاق هایی که در طبقات پایینی قرار دارند داده ها را به شیوه ای متفاوت مدیریت می کنند. هر کدام از این اتاق ها از طریق قفسه های کتاب از یکدیگر جدا می شوند و برای ورود به بخش های دیگر از جمله آشپزخانه، دفتر، کتابخانه و حمام کافی است که این ماژول ها را حرکت دهید.

با چسباندن ماژول ها به یکدیگر می توانید نوعی بانک ایمن برای نگهداری داده های خود بسازید که هرگونه ارتباط از طریق لوازم هوشمند خانگی نه می تواند به داخل آن راه پیدا کند و نه از آن خارج گردد.

درست است که خانه های امروزی به گونه ای ساخته می شوند که حریم خصوصی ساکنانش حفظ گردد؛ برای نمونه پنجره هایشان کوچک است و اتاق خواب هایشان در دارند اما جالب اینجاست که این سازه ها نسبت به داده های نامرئی افراد بی اعتنا هستند.

گریما می گوید: ساخت این خانه اعتراض نسبت به تکنولوژی محسوب نمی شود و بیشتر تلاشی است برای متعادل نمودن تکنولوژی و هم زیستی مسالمت آمیز با آن در منازل. این خانه عجیب از تاریخ ۱۴ تا ۱۹ آوریل در Atelier Clerici میلان در معرض دید عموم قرار دارد.

منبع : دیجیاتو

به گزارش رادیوی نروژ، این کشور در نظر دارد که از سال ۲۰۱۷ میلادی استفاده از موج FM را متوقف نماید. وزارت فرهنگ نروژ در هفته ای که گذشت تاریخ دقیق عملیاتی سازی این طرح را نهایی کرد و با اعلام این خبر نام خود را به عنوان نخستین کشوری که در نظر دارد رادیوی اف ام را کنار بگذارد به ثبت رساند.

این کشور در نظر دارد که DAB یا پخش دیجیتالی صدا را به عنوان استاندارد ملی خود جایگزین موج FM نماید. خبری که این هفته از سوی وزارت فرهنگ این کشور منتشر گشت نیز تاریخی که در سال ۲۰۱۱ توسط دولت نروژ برای عملیاتی سازی این طرح مطرح شده بود را تایید می کند.

ظاهرا دولت نروژ به این نتیجه رسیده است که امکانات و زیرساخت های لازم برای انتقال آرام به استاندارد دیجیتالی را دارد.

تورهیلد ویدوی وزیر فرهنگ این کشور در این رابطه اظهار داشت: «با این تغییر شنوندگان به محتوی رادیویی متنوع تری دسترسی خواهند یافت و کیفیت صدای بهتری را دریافت می کنند.»

وی در ادامه گفت: با دیجیتالی شدن، سیستم آمادگی اضطراری نروژ نیز بهبود قابل ملاحظه ای می یابد، رقابت میان کانال های مختلف داغ تر می شود و فرصت های تازه ای برای نوآوری و توسعه در اختیار شرکت ها قرار می گیرد.»

هم اکنون استاندارد DAB بیست و دو کانال ملی را در اختیار شنوندگان نروژی می گذارد و این ظرفیت را دارد که ۲۰ عدد دیگر را هم میزبانی کند، در حالی که کانال های موج FM آن به پنج عدد محدود می شوند.

علاوه بر این، آنطور که وزارت فرهنگ نروژ گزارش داده هزینه انتقال کانال ها با استفاده از امواج FM در حدود هشت برابر بیشتر از انتقال آنها با استفاده از DAB است.

استاندارد DAB از سال ۱۹۹۵ میلادی در این کشور اروپایی وجود داشته اما گونه بروزرسانی شده ای از آن به نام DAB+ در سال ۲۰۰۷ میلادی ارائه شد. طبق اعلام وزارت فرهنگ نروژ، به خود شنوندگان بستگی دارد که بخواهند از میان DAB و DAB+ کدامیک را انتخاب نمایند، هرچند که احتمالا تا سال ۲۰۱۷ میلادی اغلب کانال های صوتی در این کشور از طریق استاندارد DAB+ ارائه می شوند.

گفتنی است که چندین کشور دیگر نیز در اروپا و جنوب شرقی آسیا در نظر دارند به این استاندارد مهاجرت نمایند اما تاکنون هیچیک از آن کشورها جدول زمانی مشخصی را برای این منظور اعلام نکرده اند. استفاده از موج FM در نروژ از ۱۱ ژانویه ۲۰۱۷ متوقف می گردد.

منبع : دیجیاتو

مدتی قبل یکی از اساتید دانشگاه هاروارد دستگاهی به نام بو و تلفن (Smell-o-Phone) را معرفی کرد و حالا اعلام کرده که این محصول را به روزرسانی کرده و کتاب های الکترونیکی، سرود و لباس را نیز به آن افزوده است.

اگر لباس هایی که از خود بو متصاعد می کنند چندان به نظرتان عجیب نمی آیند، بهتر است خود را برای کتاب های الکترونیکی و سرودهای عطرآگین آماده نمایید.

پروفسور دیوید ادواردز، این متون و موسیقی های دیجیتالی را oBook و oSong می خواند و اظهار داشته که این دو را با اختراع دیگر این شرکت به نام oPhone پیوند داده و دستگاهی را ساخته که مشتمل بر کلیه چیپ های تولید کننده بو است و به قدری رایحه های مختلف را با یکدیگر ترکیب می کند تا همان چیزی را بسازند که در یک فایل به آن اشاره شده.

این دستگاه برای نخستین بار در سال گذشته معرفی شد و در آن دوران بیشتر برای ضمیمه کردن رایحه به پیام هایی مناسب بود که از طریق اپلیکیشن همراهش از سوی فرستنده به آنها اشاره شده بود.

اما حالا امکانی فراهم شده که تصاویر oBook را همراه با تگ رایحه ارسال نمود و مادامی که از طریق دستگاه هوشمندی که به oPhone متصل شده به آن فایل ها دسترسی داشته باشید، می توانید آن رایحه را احساس کنید.

در مورد oSong هم باید بگوییم که در زمان پخش این سرودها، متناسب با ملودی آنها رایحه خاصی پخش می شود. خبر بد این اینکه فعلا امکان خرید oSong و oBook وجود ندارد و این دو قابلیت فعلا جنبه نمایشی دارند.

نخستین oBook طبق اعلام سازنده اش Three Bears: The Smelly Version نام گرفته و در تاریخ ۱۸ آوریل در موزه تصاویر متحرک نیویورک به نمایش درآمد.

اما نخستین oSong توسط دانیل پیتر بیرو آهنگساز بلغاری- کانادایی ساخته شده و در ۱۷ آوریل  در  Le Laboratoire Cambridge اجرا شده است.

در حال حاضر این شرکت تنها یک محصول را از خانواده oClothing خود آماده فروش دارد که oBracelet نام گرفته و ۱۰ دلار قیمت دارد. این دستبند دارای یک چیپ تولید کننده رایحه است که بوی تولید شده توسط آن می تواند برای چندین هفته باقی بماند.

تردیدی نیست که اگر این شرکت بتواند راهی را برای ضمیمه کردن رایحه های مختلف به متون و سرودها پیدا کند قطعا بسیاری را با خود همراه خواهد کرد.

منبع : دیجیاتو

از زمان رونمایی از فناوری OLED به دنیا در سال ۲۰۱۲، شرکت ال‌جی بابت برداشتن این گام بزرگ در نسل بعدی فناوری تلویزیون مورد تقدیر بوده است.

شرکت ال‌جی مدل‌های ۴K OLED TV را امسال در نمایشگاه CES 2015 در لاس‌وگاس ارائه کرد که با تحسین فوق‌العاده کارشناسان این حوزه مواجه شد به خصوص که این تلویزیون هم در حوزه کیفی – فناوری و هم در قسمت طراحی یک محصول کامل و پیشرو محسوب می‌شود، نکته‌ای که طبعاً رشک‌برانگیز نیز خواهد بود. پس با توجه به فراگیر شدن فناوری به‌روز ۴K و نشر برخی اخبار ضد و نقیض در مورد آن شاید شناخت بهتر این تکنولوژی خالی از لطف نباشد.

با ۲۴ میلیون ساب‌پیکسل

تلویزیون۴k یا همان UltraHD در واقع به تلویزیونی گفته می‌شود که تعداد پیکسل‌های آن چهار برابر تلویزیون‌های Full HD است، یعنی ۳/۸ میلیون پیکسل در صفحه. پس هر تلویزیون UltraHD ال‌جی حدوداً دارای ۲۴ میلیون ساب‌پیکسل است.

تولید انبوه تلویزیون‌های ۴K پس از کسب مجوزها و تأییدیه‌های گوناگونی نظیر استاندارد VDE و INTERTEK آغاز شده است. همچنین، کسب جوایز متعدد در جشنواره‌های مختلف تأکیدی بر کیفیت تولید تلویزیون UltraHD است. تلویزیون ال‌جی به پردازشگر Upscaling مجهز است و در ۶ مرحله تصاویر Full HD را به Ultra HD تبدیل می‌کند. جالب است بدانید این عمل در تلویزیون‌های سایر برندها در ۴ مرحله انجام می‌پذیرد و ال جی انحصاراً از این عملیات برای پردازش بهتر تصویر استفاده می کند.

رنگ سفید ، یک گام بلند به پیش

تمامی پیکسل‌های این تلویزیون دارای چهار ساب‌پیکسل به جای سه ساب‌پیکسل هستند . بگذارید موضوع را ساده‌تر توضیح بدهیم؛ در حالی که تلویزیون‌های جهان از سه رنگ سبز، قرمز و آبی استفاده می‌کنند این محصول چهار رنگ سبز، قرمز، آبی والبته سفید را مورد استفاده قرار می‌دهد.

با استفاده از ساب‌پیکسل سفید، امکان ارائه رنگ مشکی کامل و کنتراست بی‌نهایت وجود دارد که این مهم در سایر برندها به دلیل عدم توانایی ساخت OLEDدیده نمی‌شود. ضمناً ساخت تلویزیونOLED و اضافه کردن یک ساب‌پیکسل سفید بسیار پرهزینه است اما شرکت ال‌جی این تکنولوژی برتر را با قیمت بسیار مناسب و قابل رقابت در بازار ارائه کرده است.

اکنون تلویزیون OLED الجی با کیفیت Full HD به بازار ارائه شده است که در آینده نزدیک با کیفیت‌های بالاتری همچونUltra HD وارد بازار ایران می‌گردد. در این صورت، تعداد پیکسل‌های تلویزیون ۳/۸ مگا پیکسل خواهد بود. نکته مهمتر آنکه تعداد ساب‌پیکسل‌های این تلویزیون ۳۳ میلیون خواهد بود که این بالاترین میزان ساب‌پیکسل در بین تلویزیون‌های موجود در بازار است.

فناوری WRGB یا همان چهار ساب‌پیکسل منحصراً متعلق به تلویزیون‌های OLED است و غیر از ال‌جی شرکت دیگری هنوز موفق به دستیابی به فناوری OLED نشده‌ است. همچنین، فناوری WRGB هنوز بر روی هیچ تلویزیون Ultra HD پیاده‌سازی نشده است و همگی مدل‌های Ultra HD شرکت ال‌جی و سایر برندها از فناوری سه ساب‌پیکسل استفاده می‌کنند.

از OLED چه می دانید ؟

شرکت ال‌جی علاوه بر پیشرو بودن در زمینه تلویزیون‌های UltraHD، تنها شرکتی است که موفق به ساخت تلویزیون OLED نیز شده است که انقلابی در صنعت تلویزیون است. لازم به ذکر است که بسیاری از برندهای موجود در بازار تلاش‌های زیادی را برای ساخت صفحه نمایش OLED با سایز بزرگ انجام داده‌اند اما تاکنون موفق به تولید آن نشده‌اند و نهایتا در سایز گوشی‌های همراه از این تکنولوژی استفاده کردند. تلویزیون‌های منحنی سایر برندها با فناوری قدیمی و همراه با فن خنک‌کننده در پشت تلویزیون به بازار ارائه شده‌اند.

وجه تمایز ال‌جی با سایر برندها در این است که در تمامی فروشگاه‌های ال‌جی کارت‌های مخصوصی برای تشخیص پیکسل های تلویزیون Ultra HD با تلویزیون Full HD جهت استفاده مشتریان قرار داده شده است، که به طور کاملاً شفاف محک مناسبی برای اثبات چهار برابر بودن پیکسل‌های تلویزیون Ultra HD نسبت به Full HD است.

بنابراین، تبلیغات سوء و بدون پشتوانه علمی بر اساس تقسیم‌بندی UltraHD واقعی و غیر واقعی به دور از واقعیت است. شایان ذکر است در آینده نزدیک تلویزیون‌های OLED ال‌جی با کیفیت بالاتری همچون UltraHD با ضمانت گلدیران به بازار عرضه خواهد شد.

منبع : دیجیاتو

خودروهای برقی در عین حال که هیچگونه تصاعدات کربنی ندارند، مصرف انرژی شان نیز بسیار کم است، با این همه منتقدین همواره این ایراد را مطرح می کنند که چرا باید تامین الکتریسیته این ماشین ها توسط نیروگاه هایی انجام شوند که خودشان با سوخت های فسیلی کار می کنند.

حالا در سانفرانسیسکو ایالات متحده آمریکا نوعی ایستگاه شارژ خورشیدی برای این خودروها راه اندازی شده تا پاسخی باشد به انتقاداتی که در این رابطه مطرح می گردد و این حقیقت را به منتقدین گوشزد کند که برق از منابع دیگری نیز قابل تامین است.

داستان راه اندازی این ایستگاه به این صورت است که سازمانی به نام Charge Across Town کمکی را از شرکت ۱۱th Hour Project دریافت کرده تا سه ایستگاه شارژ خورشیدی را در نقاط مختلف سانفرانسیسکو دایر کند که اسامی این مناطق به ترتیب عبارت است از: پارکینگ مرکز خرید Stonestown Galleria، پارکینگ عمومی Embarcadero و Green Stree و پارکینگ City CarShare در محدوده خیابان هفدهم.

ایستگاه های شارژ از شرکت Envision Solar تامین می شوند که در سندیگو فعالیت دارد و نیازی به اتصال آنها به تاسیسات شهری نخواهد بود چراکه انرژی مورد نیاز خود را تماما از پنل های خورشیدی دریافت می کنند.

دزموند ویتلی مدیر عامل Envision Solar در مصاحبه اش با CNET اظهار داشت که پنل های خورشیدی مقرون به صرفه ترین روش برای تامین انرژی این ماشین ها هستند.

هر کدام از این ایستگاه ها در حدود ۳٫۳ کیلو وات برق تامین می کند و در بر گیرنده یک ماژول باتری لیتیومی یونی است که می تواند ۲۲٫۵ کیلو وات ساعت الکتریسیته را در خود ذخیره نماید.

ویتلی می گوید میزان الکتریسیته تولید شده توسط این ایستگاه ها در هر روز می تواند انرژی مورد نیاز ۱۰۰ خودروی برقی را تامین کند.

صفحات خورشیدی کار گذاشته شده روی این ایستگاه ها به صورت خودکار خورشید را دنبال می کنند تا حداکثر میزان انرژی ممکن را ذخیره سازی نمایند.

نکته دیگر اینکه این ایستگاه ها کاملا مستقل هستند و کل تجهیرات مورد نیازشان روی سطحی قرار گرفته که ویتلی تحت عنوان Ballast Traction Pad از آن یاد کرده؛ نوعی سکوی سنگین که نقش پایه را برای ایستگاه ایفا می کند و حکم محل پارک را برای خودروها دارد.

برای نصب این ایستگاه، نیاز به انجام کار خاصی نیست و صرفا باید یکی از آنها را در موقعیت مناسب قرار داد. پد مذکور همچنین به خاطر وزن بالایش می تواند در برابر بادهایی با سرعت ۱۲۰ مایل بر ساعت مقاومت کند.

کمپانی Envision Solar این ایستگاه ها را در ازای دریافت مبلغ ۴۵ هزار دلار می فروشد هرچند که طبق اعلام ویتلی با دریافت مشوق های دولتی، می توان این نرخ را تا ۳۰ درصد پایین آورد.

منبع : دیجیاتو

اپل واچ هم مانند سایر ساعت های هوشمند، قابلیت های بسیاری دارد که اندازه گیری ضربان قلب نیز یکی از همان مشخصه هاست. بسیاری از اسمارت واچ ها و یا حتی بند ساعت ها نیز از این قابلیت برخوردار هستند اما نکته اینجاست که دقت آنها چندان بالا نیست و اپل این کار را در ساعتش به گونه ای دقیق تر انجام می دهد.

این شرکت تلاش نموده دقیق ترین میزان ضربان قلب را با سنسورهایی که در بخش پایین ساعت قرار داده به دست آورد. حال به واسطه اطلاعاتی که خود کمپانی یاد شده منتشر نموده، می توانیم آگاهی بیشتری در خصوص نحوه کارکرد این سنسورها داشته باشیم. 

سنسور ضربان سنج در ساعت اپل از یک تکنولوژی به نام «فوتوپلتیسموگرافی» استفاده کرده و زمانی که بر روی مچ دستتان قرار دارد، هر ده دقیقه یک بار عملیات سنجش را به شکل خودکار انجام داده تا همواره اطلاعاتی کامل به کاربر ارائه کند.

اما تکنولوژی فوتوپلتیسموگرافی چگونه کار می کند؟ در بخش پایینی ساعت اپل دو LED سبز رنگ وجود دارد که هر ده دقیقه، با سرعت صدها بار در ثانیه خاموش و روشن می شوند. سپس دو دیود حساس به نور، با استفاده از نور LED جریان خون در مچ را اندازه گرفته و در نهایت ضربان قلب به شما اعلام می گردد. در این میان و جهت اطمینان، اینفرارد نیز یک بار دیگر و هر ۱۰ دقیقه یک بار ضربان قلب شما را اندازه می گیرد.

جهت دریافت نتیجه ای بهتر و داشتن سنسوری با دقت بالاتر، اپل می گوید که بهتر است ساعت را به شکلی تقریبا محکم و به صورتی که باعث ناراحتی نگردد، بر مچ دست خود ببندید. هرچند که در صورتی که ساعت با آزادی بیش از حدی بر روی مچ دست بسته شود، بازهم سنسورها کار خواهند کرد اما دقتشان را نمی توان تضمین نمود.

منبع : دیجیاتو

این دستگاه ویژه کسانی است که اراده ضعیف برای مراقبت های کاهش وزن دارند و یا کم حافظه هستند.حتی برای بچه ها وجلوگیری از چاقی آنها مناسب است.

 

 

مزیت‌های باتری آلومینیومی

امروز ۲۴ آوریل است؛ پس وقتش رسیده بود تا همراه با اولین روز از شروع عرضه اپل واچ، شاهد گشوده شدن اجزای داخلی آن از سوی گروه iFixit باشیم.

قبل از هر چیز، ظاهر زیبا و رنگ های طبیعی نمایشگر ساعت، نظرتان را به خود جلب می کند.

نمی دانید چگونه باید آن را بر روی دست خود ببندید؟ نگران نباشید چون اپل خود در پشت بند، دستورالعمل را چسبانده است.

نیازی به کابل های مزاحم نیست. ساعت اپل به شکل مغناطیسی به شارژر خود چسبیده و شارژ می شود.

بایید به زیر ساعت نگاهی داشته باشیم. در اینجا دو دیود حساس به نور و همچنین دو LED مشاهده می شوند که در اصل برای تشخیص دادن ضربان قلب شما در این محل قرار گرفته اند. سنسور ضربان قلب هم از طریق LED های یاد شده و هم اینفرارد میزان جریان خود در رگ های مچ دستتان را تشخیص می دهد.

این هم از اسپیکر و میکروفون ساعت اپل.

نظرتان چیست ابتدا بند را جدا کنیم؟ برای اینکار صرفا نیاز است تا همین کلید را پایین نگه داشته و بند را به یک طرف بکشید.

این بند از جنس پلاستیک ساخته شده و جالب اینجاست که برخلاف سایر ساعت های کلاسیک، نیازی به پین برای اتصال آن به بدنه ساعت نیست.

به دیدن این عبارت خیلی وقت است که عادت کرده ایم؛ حتی بر روی محصولات اپل.

این درب، در این شیار چه می کند و به کجا منتهی خواهد شد؟

با iOpener حتما آشنایی دارید. وسیله ای گرما بخش که با گجت هایی که از «پیچ» در آنها خبری نیست به مذاکره پرداخته و آنها را راضی می کند بخش های درونی خود را به ما نشان دهند.

گویا برای باز کردن نمایشگر اپل واچ به یک چاقو نیاز خواهید داشت.

امیدواریم بتوانیم با این پیک کار نمایشگر را تمام کنیم.

به آرامی نمایشگر را جدا می کنیم و راستش را بخواهید انتظار داریم سیم کشی عذاب آوری در بخش پایینی آن قرار داشته باشد. – گویا چنین خبری نیست.

قطع اتصال کابل نمایشگر به هیچ عنوان آسان نیست. این کابل زیر یک قلاب فلزی و فنری به دام افتاده است.

بالاخره توانستیم این دو را از هم جدا کنیم. پس از جدا شدن نمایشگر از بخش اصلی، می توانیم دو قسمت مهم را ببینیم؛ اول موتور Taptic و دوم هم چرخنده ی دیجیتالی ساعت اپل.

آیا اپل در ارزان ترین نسخه ساعت خود هم از اندکی طلا استفاده کرده است؟ انتظار داریم این بخش، چیزی شبیه به آنتن باشد.

کدام را ترجیح می دهید؟ یک زندگی دیجیتال یا کلاسیک؟

هدفمان از این تصویر، نشان دادن این موضوع است که بگوییم ابزارها برای باز نمودن ساعت ها در گذشته و در امروز چقدر با هم تفاوت کرده اند.

تنها فشار این اهرم پلاستیکی کافیست تا باتری از جای خود خارج گردد.

ولتاژ ۳.۸ و ۰.۷۸ وات بر ساعت؛ این مشخصات باتری نسخه ۳۸ میلیمتری ساعت اپل است که ظرفیتی ۲۰۵ میلی آمپری داشته و اینطور که از بررسی ها مشخص گشته، حدود ۱۸ ساعت با شما همراهی خواهد کرد. اپل می گوید ساعت های ۴۲ میلیمتری از باتری بزرگ تر و در نتیجه عمر باتری بیشتری برخوردار هستند.

در حال گشودن راه خود به سوی S1 SiP هستیم. این حقیقتا کوچک ترین پیچی است که تا کنون دیده ایم.

با توجه به فضای بسیار کم درون اپل واچ، کابل میکروفون را می بینید که چگونه از میان لایه های بدنه ساعت رد شده است.

وقتش رسیده تا Taptic Engine را از جای خود خارج کنیم. لازم به ذکر است که این موتور به اسپیکر چسبیده است.

یک واشر بر روی اسپیکر کشیده شده که برای مقاومت در برابر آب به کار می رود.

اپل می گوید که ساعتش از گواهی IPX7 برخوردار است اما در هر صورت با توجه به اینکه بدنه ساعت با استفاده در محیط های مختلف می تواند گرم یا سرد شود، همین تغییر دما منجر خواهد شد تا در نهایت این واشر بر اثر انقباض و انبساط کیفیت خود را از دست بدهد. در نتیجه بعد از چند ماه به هیچ عنوان بر روی قابلیت مقاوم بودن ساعت در برابر آب حساب باز نکنید. پیشتر برایتان در یک مقاله، به شکل کامل همه گواهی ها را توضیح دادیم؛ همانگونه که اطلاع دارید، IPX7 به آن معنیست که ساعت اپل می تواند برای ۳۰ دقیقه تا عمر یک متری آب قرار بگیرد.

به آرامی آنتن را جدا می کنیم.

شرط می بندیم که این دوست کوچک ما، وظیفه انتقال اطلاعات از طریق وای-فای و همچنین بلوتوث را بر عهده دارد.

این چیست؟ اسمارت فونی برای مورچه ها؟ شباهت بسیاری به یک آیفون در ابعادی میلیمتری دارد و جالب تر اینکه بر روی آن یک دکمه نیز قرار گرفته است.

این دو پیچ بسیار کوچک، پنل ساعت را نگه می دارند.

ٖباید راهی آسان تر برای باز کردن این در مرموز وجود داشته باشد تا ایکه بخواهیم کل ساعت را بر روی زمین ریخته و سپس آن را باز کنیم.

در حال جدا کردن چرخنده دیجیتالی هستیم.

بخش زیری S1 به اندازه قسمت رویی آن جذابیت ندارد. نوارهای کابلی بسیاری در بخش به چشم می خورند؛ شاهد یک بهم ریختگی اساسی هستیم.

این قطعه را نیز از جای خود خارج می کنیم. پس از جدا کردن بخش های اضافه، حال می توانیم یک نگاه کلی به S1 داشته باشیم.

پیشتر شایعاتی حاکی از قابل ارتقا بودن ساعت اپل شنیده بودیم؛ با توجه به سختی جدا کردن برد S1، به نظر نمی رسد هیچ تعمیرکاری با هیچ قیمتی راضی باشد چنین کاری برایتان انجام دهد.

قبل از جدا شدن S1 فکر می کردیم می توانیم به اجزای بیشتری در آن سویش دست پیدا کنیم اما در حقیقت این قسمت فلزی یک پوشش نیست و گنجینه های دیگر، در درون آن دفن شده اند.

پس از گشودن S1، حال به سراغ پنل نمایشگر بر می گردیم تا یک چیپ تنها و بی یار را بر روی آن پیدا کنیم؛ چیپ AD7166 ARM Cortex که وظیفه کنترل نمایشگر لمسی و تشخیص حرکات انگشت شما بر روی نمایشگر را بر عهده دارد.

حال به سراغ جدا سازی این بخش می رویم که به نظر می رسد سنسوری برای تشخیص درجه نور و کم و زیاد کردن روشنی نمایشگر باشد.

چرخنده دیجیتالی از یک سیستم رمزگذاری بهره می گیرد تا بتواند چرخش های فیزیکی را به دستورات دیجیتالی تبدیل کند. همه این سختی ها باعث می گردد تا فکر کنیم آیا اپل واقعا قصد بروز رسانی این محصول را در سر دارد؟ جدا کردن این قطعات بسیار بسیار خسته کننده و وقت گیر است.

این هم از LED و دیودهای حساس به نور که میزان ضربان قلبتان را به شما اطلاع می دهند.

در این بخش نیز یک آهن ربا پیدا کردیم؛ این قطعه کمک می کند تا شارژر به سادگی بر قسمت پایینی اپل واچ قرار بگیرد.

همواره علاقه داشته ایم تا شارژر های محصولات مختلف اپل را نیز باز کنیم. این بار نوبت به شارژر ساعت رسیده است.

اندازه اش ۲۸ میلیمتر است. پس از گرما دادن به این بخش بالاخره توانستیم درب رویی آن را باز نماییم.

این شارژر پر از چسب است.

بخش های پلاستیکی را جدا کردیم. پس از آن چند تایی نشانه بر روی قطعات داخلی شارژر دیده می شود. همین.

امتیاز کلی تعمیرپذیری ساعت اپل ۵ از ۱۰ است. (امتیاز ۱۰ بیانگر آسان ترین تعمیرپذیریست.) نکات مثبت: ۱- اگرچه چنین قطعه ای در محصولات دیگر استفاده نمی گردد اما یکی از نکات بسیار مثبت در ساعت، تعویض بسیار راحت بندهای آن است. ۲- جدا کردن نمایشگر اندکی سخت است اما غیرممکن نیست. ۳- زمانی که به درون ساعت راه یافتید، به سادگی می توانید باتری را تعویض نمایید. نکات منفی: ۱- لزومی نداشته اپل از پیچ های سه لبه در درون ساعت استفاده کند. ۲- به جز اجزایی که نام بردیم، تقریبا جدا کردن هر جز دیگری غیر ممکن است. تمام کابل ها نیز به پشت برد S1 لحیم شده اند. ۳- روکشی که بر روی S1 قرار گرفته، هر گونه تعمیری که در سطح باز کردن برد باشد را غیر ممکن می سازد.

احتمالا با تکنولوژی اسکنرهای بیومتریک یا زیستی در تلفن های هوشمند آشنایی دارید. این فناوری با وجود دقت بالایش در پاره ای از موارد با اختلال رو می شود اما چندی است که استفاده از آن رواج زیادی یافته و امکان دسترسی آسان کاربران به ابزارهای موبایل را فراهم نموده است.

تا به امروز، در میان روش های زیستی مختلف برای احراز هویت، صرفا تشخیص اثر انگشت کاربران به عنوان اصلی ترین راهکار امنیتی در تلفن های هوشمند به کار گرفته شده است، اما این مساله احتمالا در آینده ای نه چندان دور تغییر خواهد کرد.

در همین راستا، تیمی از پژوهشگران آزمایشگاه های یاهو، تکنولوژی تازه ای به نام Bodyprint را ابداع کرده اند که نمایشگر تاچ اسمارت فون ها را به نوعی اسکنر اثر انگشت بدل می کند.

همانطور که می دانید رزلوشن داده های ورودی از طریق نمایشگر دستگاه های موبایل در قیاس با تکنولوژی به خدمت گرفته شده در دکمه هوم آیفون ۶ یا گلکسی S6 به مراتب پایین تر است، از همین رو، تکنولوژی Bodyprint دقت پایین تری دارد و به جای اثر انگشت قسمت های دیگری از بدن را اسکن می کند که می تواند شامل گوش، مشت، کف دست و پنج انگشت باشد.

ویدئویی که در ادامه می بینید روش استفاده از Bodyprint را برای تایید کاربر (از طریق تشخیص گوش) پیش از پاسخگویی به تماس دریافتی نشان می دهد. تردیدی نیست که این فناوری درست مانند حسگرهای سنتی اثر انگشت از پتانسیل کافی برای به کارگیری در موارد گوناگون برخوردار است و باید دید که در آینده، سیستم عامل های موبایل چگونه از آن بهره می گیرند.

فناوری مورد بحث نخستین بار در کنفرانس سال ۲۰۱۵ تعامل انسان و کامپیوتر در سئول کره جنوبی به نمایش گذاشته شد که مدت زمان زیادی نیز از آن نمی گذرد. در جریان تست این فناوری که روی یک گروه ۱۲ نفری از افراد انجام گرفت، Bodyprint موفق شد مالکان و بخش های مختلف بدن آنها را در ۹۹٫۹۸ درصد از موارد درست تشخیص دهد.

این میزان دقت در نوع خود فوق العاده محسوب می شود، با این همه، تیم تحقیقاتی ارائه دهنده این فناوری می دانند پیش از آنکه این فناوری به تلفن های هوشمند راه پیدا کند، کارهای زیادی باید روی آن انجام گیرد.

منبع : دیجیاتو

تصادفات رانندگی وتلفات جانی ومالی بسیارزیاد حاصله از آن مسئله مهمی در یک منطقه حتی در یک دولت محسوب می شود هرچند با وضع قوانین و مقررارت سنگین این آمار ناامید کننده کاهش پیدا کرده است، اماهمچنان تعداد ارقامی که سالانه درباره مرگ و میرناشی از تصادفات مطرح می شود بیشتر از چیزی است که انتظار می رود.

اخیرا شرکت بی.ام.و طرحی راجب رانندگی اسوده تر وکاهش تصادفات ارائه داد.

در سال های اخیر، گجت و فناوری های متنوعی برای تسهیل رانندگی تولید و عرضه شده اند اما اکنون کمپانی BMW از فناوری جدیدی برای رانندگی و کاهش تصادفات خبر داده است.

این محصول با نام «عینک واقعیت» وارد بازار شد، این عینک دید هوشمند و بیشتری از محیط اطراف را در اختیار کاربران قرار می دهد تا نه تنها آمار تصادفات را کاهش دهد بلکه به حفظ جان راننده نیز بپردازد. از قابلیت های این عینک میتوان به مواردی مانند نمایش سرعت اتومبیل، سرعت مجاز، هشدارهای نصب شده در جاده ها و… را نام برد که روی صفحه نمایش اسمارت فون یا تبلت ظاهر می شوند. در زمانی که پیامی برای راننده ارسال می شود، این عینک به صورت شفاهی پیام را برای راننده می خواند تا مبادا راننده برای لحظه ای چشمانش از مسیر منحرف شود.

ازدیگرویژگی هایی که می توان برای این عینک نام برد، کمک به راننده برای پاک کردن بهتر و آسوده تر و همچنین به راننده اجازه می دهد، موانع یا عابرین پیاده ای که شاید دیده نشوند را مشاهده کند.

محققان دانشگاه Gifu ژاپن امکان دارد یک جایگزین بسیار ارزشمند برای چرخ‌ دنده‌های فلزی تولید کرده باشند که از جنس فیبرکربن و پلاستیک است.

فلزها به دلیل استحکام بالا، از مدت‌ها قبل در ساخت خودروها مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما یک چرخ دنده جدید پلاستیکی که فیبرکربن نیز در آن بکار رفته، در برابر فشار، استحکامی مشابه با فلز دارد. محققان ابتدا مشخص کردند که چه بخش‌هایی از چرخ دنده، ضعیف‌ترین قسمت آن است. سپس آن بخش‌ها را به هسته چرخ دنده متصل کردند. بنابراین بخش ضعیف با خطوطی از جنس فیبرکربن، مستحکم شده‌اند که دوامی برابر با نمونه‌های فلزی دارد.

آزمایشات انجام شده نیز این اطمینان را به وجود آورده‌اند که استحکام و دوام این چرخ دنده جدید با چرخ دنده‌های فلزی کنونی برابری می‌کند.

این چرخ دنده فیبرکربن-پلاستیکی، دو مزیت بسیار بزرگ نسبت به نمونه‌های فلزی دارد. اول قیمت آن است زیرا موارد بکار رفته در تولید این نوع چرخ دنده، بسیار ارزان‌تر است. دوم وزن محصول است که می‌تواند در مجموع باعث کاهش وزن خودرو شده و علاوه بر صرفه جویی در مصرف سوخت، سرعت را هم افزایش دهد.

اگر همه چیز بخوبی پیش برود، می‌توان انتظار داشت تا سال ۲۰۱۷ شاهد حضور این نوع چرخ دنده‌ها در بازار باشیم. اما متاسفانه استفاده عمومی از محصول یاد شده ممکن است حتی چند سال بیشتر به زمان نیاز داشته باشد، زیرا باید از جوانب مختلفی، تاییدیه‌هایی را دریافت کند.

سامسونگ امروز دو مدل جدید از سری محصولات صوتی Level را معرفی نمود. Level On Wireless، همانگونه که از نامش پیداست، نمونه ای بی سیم از هدفون های Level On محسوب می گردد.

هدست یاد شده از طریق بلوتوث به اسمارت فون شما متصل گشته و در لبه کناری آن نیز یک پد لمسی قرار دارد که توسط آن می توان موسیقی در حال پخش را کنترل نمود. جالب تر اینکه در هدست مورد بحث، قابلیت S Voice که پیشتر آن را در موبایل های سری گلکسی سامسونگ دیده بودیم نیز وجود دارد. 

Level On Wireless از ۶ میکروفون در بدنه خود بهره مند است تا هنگام مکالمه، نویز در صدای اطراف را کاهش دهد. در نمونه ی قبلی که Level On نام داشت، هدست به اندازه ای بزرگ بود که وقتی آن را بر سر می گذاشتید، کل گوش در آن جای می گرفت؛ در نمونه جدید که با نام «وایرلس» شناخته می شود، اندازه هدست اندکی کوچک تر شده و حال این هدفون بر روی گوش جای می گیرد.

محصول بعدی Level Link نام داشته که در اصل یک دانگل کوچک بلوتوث به همراه یک جک ۳.۵ میلیمتری است. با استفاده از این دانگل قادر هستید هدست و یا سیستم صوتی خانگی خود را به آن متصل نموده و سپس موسیقی خود را به شکل بی سیم از طریق آن به اسپیکری دیگر بفرستید.

برای مثال می توانید Level Link را از طریق جک ۳.۵ میلیلمتری به تلویزیون خود متصل کرده و سپس این دانگل، وظیفه انتقال صدا به یک اسپیکر یا هدست بلوتوث دیگر را بر عهده خواهد گرفت. این محصول در حقیقت به شما اجازه می دهد تا صدای هر منبع صوتی که از یک جک ۳.۵ میلیمتری بهره مند است را در هدست یا اسپیکرهای بلوتوث خود داشته باشید.

سامسونگ برای هدفون های جدید خود مبلغ ۲۵۷ دلار و برای Level Link قیمت ۷۲ دلار را در نظر گرفته است.

منبع : دیجیاتو

اسمارت فون، تبلت، تلویزیون هوشمند و اکنون خانه هوشمند. روند تکنولوژی روز به روز سرعت می‌گیرد و محصولات بسیار خوبی نیز در این زمینه تولید شده‌اند که به راحتی می‌توانند خانه شما را تبدیل به یک خانه هوشمند کنند. اما منظور از این هوشمند بودن در خانه، تلفن همراه و هر وسیله دیگر چیست؟ هر دستگاهی یک وظیفه شناخته شده دارد، برای مثال وظیفه یک تلفن همراه ارسال پیام کوتاه و برقراری تماس است اما آیا کار‌هایی که اکنون تلفن‌های همراه می‌توانند انجام دهند به این دو بخش محدود شده‌اند؟ بدون شک خیر، پس این محصولات کار‌هایی فراتر از یک موبایل را انجام می‌دهند و کاربران از طریق آن‌ها می‌توانند حتی فیلم میکس کنند و یا کار‌های دیگری انجام دهند. پس این همان هوشمندی‌ای است که می‌گفتیم. موضوع در زمینه خانه‌های هوشمند نیز این چنین است. یعنی شما در خانه خود از ابزار‌هایی استفاده می‌کنید که کار‌هایی فراتر از وظیفه خود انجام می‌دهند و کنترل آن‌ها نیز اغلب توسط اسمارت فون شما انجام می‌شود و شاید بتوان گفت درون تکنولوژی زندگی می‌کنید.

اکنون در این مقاله تصمیم داریم تا با چندین محصول که می‌توانند خانه ما را تبدیل به یک خانه هوشمند کنند آشنا شویم. البته در این مطلب خود این محصولات به دیدار ما آمده‌اند و خودشان را معرفی می‌کنند:

در خانه‌تان چه می گذرد؟

تمامی مادران همیشه می‌خواهند از شرایط فرزندان خود مطلع باشند و بدانند که آیا مشکلی برایشان پیش آمده است و یا تمامی امورشان به درستی انجام می‌گیرد یا خیر. پس بهتر است من را به خانه خود ببرند تا تمام این کار‌ها را انجام دهم. یک دوربین هستم که شما می‌توانید من را از طریق اسمارت فون خود از هر جایی که باشید به وسیله اینترنت کنترل کنید و از طریق چشمم به خانه خود بنگرید و از شرایط خانه و کار‌هایی که کودکان یا افراد دیگر انجام می‌دهند مطلع شوید. البته من دارای سنسور‌هایی نیز هستم که به کمکتان خواهم آمد و می‌توانید از طریق آن درجه حرارت خانه، میزان صدا، رطوبت، روشنایی و… را بسنجید که در برخی مواقع بسیار مهم هستند. علاوه بر این من یک اسپیکر و میکروفون نیز دارم که از طریق آن می‌توانید با افراد داخل خانه صحبت کنید و البته امکان ذخیره ویدیو در سرویس ابری به‌صورت رایگان را نیز به شما می‌دهم. پس بهتر است امنیت خانه خود را به من بسپارید.

Adaptics Drop

وقتی که همه چیز هوشمند شده پس چرا من هوشمند نشوم؟ بله، من یک وزنه هستم اما نه از قدیمی‌ها بلکه هوش دارم و می‌توانم به اسمارت فون و یا تبلت شما متصل شوم و وزن وسایلی را که بر روی من قرار می‌گیرد به شما نشان دهم. البته کار‌های دیگری را هم بلدم که در این مقال نمی‌گنجد!

Anova Precision Cooker

من یک غذا ساز هستم که می‌توانم بر روی تمامی ظروف شما متصل شوم و شرایط غذایی را که در حال تهیه آن هستید به شما نشان دهم، شما می‌توانید از طریق بلوتوث به من متصل شوید و دستورات لازم را اعمال نمایید و از دما گرفته تا مدت زمان باقی مانده را مشاهده کنید.

قفل هوشمند

بنده یک قفل هوشمند هستم که به شما این امکان را می‌دهم که از طریق اسمارت فون خود مرا کنترل کنید و امنیت خانه خود را نیز از طریق ابزار‌های هوشمندتان تامین سازید. البته من نسبت به رقیبانم نیز قیمت پایین‌تری دارم و می‌توانید با پرداخت 50 دلار صاحبم شوید و در هر جا و هر مکانی از طریق اینترنت قفل در خانه خود را باز یا بسته کنید.

قهوه ساز هوشمند

زیاد قهوه می‌خورید؟ پس من می‌توانم مشکلات شما در این خصوص را برطرف کنم و یک قهوه عالی بریتان بسازم. شما می‌توانید تنها با قرار دادن مواد اولیه درون من، مدتی بعد بهترین قهوه ممکن را تحویل بگیرد.

لامپ هوشمند

روشنایی هر منزلی بر زیبایی آن می‌افزاید اما باید قبول کنیم که گاهی اوقات خاموش کردن یک چراغ کار بسیار سختی است و به دلیل خستگی حتی نمی‌توانید به اتاق دیگر بروید و چراغ آن‌جا را خاموش کنید. پس بهتر است از طریق اسمارت فون خود دست به کار شوید. برای این کار شما نیاز به یک لامپ LED هوشمند دارید که هم نور مناسبی دارد و هم هوشمند است و از طریق ابزار‌های هوشمند دیگر نظیر تبلت و تلفن همراه قابل کنترل است.

احساس مادرانه

شاید بتوان گفت من یک مادر دوم برای شما هستم. چون تمامی کار‌ها و احساساتی که از او حس می‌کردید را به شما منتقل می‌کنم. شما می‌توانید قطعات جانبی من را به وسایل خود متصل کنید تا هرگز آن‌ها را فراموش نکنید. بدین صورت که اگر شما از یک مکان عبور کنید و آن وسیله را با خود به همراه نبرید، من هشداری را در اسمارت فونتان نمایش خواهم داد تا موضوع را متوجه شوید و یا حتی می‌توانید با کمک من سر وقت بیدار شوید.

یخچال فریزر‌های Chef Collection سامسونگ

کمپانی سامسونگ نیز در زمینه خانه‌های هوشمند قدم برداشته و در این مسیر محصولاتی را روانه بازار کرده است که اکنون من یخچال و فریز این شرکت هستم که یک مقدار هوش در من جاسازی شده است تا کار‌هایی فراتر از وظیفه‌ام را برایتان انجام دهم. شما می‌توانید از طریق اسمارت فون خود از شرایط دمایی من مطلع شوید و یا بسیاری از کار‌های دیگر را انجام دهید.

با ورود اپل واچ به دنیای ابزارهای پوشیدنی، رقابت در این صنعت از هر زمان دیگری جذاب تر شد. ساعت هوشمند ساخته شده در کوپرتینو، همچون همیشه با جادوی اپل همراه شد و توانست موفقیت چشم گیری را در اولین روزهای ارائه خود به بازار به دست آورد.

اما آیا واقعا این ساعت بهترین گزینه برای قرار گرفتن بر روی مچ ما است؟

ساعت هوشمند Pebble

پیبل پس از موفقیت نسل اول ساعت هوشمندش در بازار، کمپینی را جهت عرضه مدل جدید این محصول در سایت Kickstarter راه اندازی کرد. کاربران نسبت به محصول جدید تمایل بسیاری نشان دادند و در نهایت ۲۰ میلیون دلار را در اختیار کمپانی سازنده قرار دادند.

نسل جدید ساعت هوشمند Pebble قیمتی ۱۹۹ دلاری دارد و نمایشگر آن به تکنولوژی E-Ink رنگی مجهز است. این ساعت از یک میکروفون برای اجرای دستورات صوتی برخوردار است و باتری آن می تواند تا ۷ روز شارژ را در خود نگه دارد. ساعت هوشمند Pebble ضد آب است و با هر دو سیستم عامل iOS و اندروید همخوانی دارد.

Alcatel OneTouch Watch

در مقایسه با محصول Pebble، ساعت هوشمند آلکاتل از ظاهری کلاسیک تر بهره می برد و شباهت بیشتری به ساعت های معمول دارد. این دستگاه همچنین با قیمت ۱۵۰ دلار از دستگاه Pebble ارزان تر به شمار می رود.

OneTouch Watch از سنسور تشخیص ضربان قلب بهره می برد و امکان کنترل اعلان ها، موزیک و دوربین موبایل را در اختیار شما قرار می دهد. بند این ساعت به یک USB مجهز است و از همین روی شارژ‌ کردن آن به راحتی صورت می پذیرد. بررسی های اولیه سایت های تکنولوژی نشان می دهند که آلکاتل موفق شده عمر باتری مطلوبی را نیز برای این دستگاه در نظر بگیرد.

OneTouch Watch با هر دو سیستم عامل iOS و اندروید همخوانی دارد.

Moto 360

موتو ۳۶۰ یکی از اولین ساعت های مجهز به Android Wear بود که با صفحه نمایش دایره ای به بازار آمد. این ساعت هنوز هم یکی از زیباترین اعضای خانواده اندروید به شمار می رود و می تواند انتخاب خوبی برای سخت پسندان باشد.

این ساعت در ابتدا با قیمت ۲۵۰ دلار به بازار آمد، اما هم اکنون هزینه خرید آن به ۱۷۹ دلار کاهش یافته است. با مراجعه به بررسی دیجیاتو، می توانید اطلاعات بیشتری را در مورد این ساعت به دست آورید.

LG Watch Urbane

این ساعت هوشمند از ال جی یکی از معدود محصولات لوکس در خانواده Android Wear به شمار می رود.

با نگاه اول به Watch Urbane به سختی می توانید آن را به عنوان یک ساعت هوشمند تشخیص دهید و قطعا آن را با یک ساعت لوکس کلاسیک، اشتباه خواهید گرفت. این دستگاه از نمایشگر P-OLED بهره می برد و در زیر نور مستقیم خورشید نیز قادر است تا تصاویر را با روشنایی هرچه تمام تر به نمایش درآورد.

یکی از قابلیت های Watch Urbane امکان پخش آفلاین موسیقی است. لذا اگر هوس دویدن به سرتان زد، و دوست داشتید تا در حین راه به موزیک گوش کنید، با وجود Urbane حتما مجبور نیستید تا تلفن خود را نیز به همراه داشته باشید.

ال جی این ساعت لوکس را با قیمت ۳۵۰ دلار به فروش می رساند.

Samsung Gear S

ساعت هوشمند Gear S از نمایشگری خمیده بهره می برد و به عقیده ما در دیجیاتو یکی از جذاب ترین محصولات سامسونگ به شمار می رود. این ساعت به سیستم عامل Tizen مجهز است و تنها با محصولات سامسونگ همخوانی دارد.

یکی از ویژگی های مهم Gear S، سیم کارت خور بودن آن است. بدین شکل این ساعت می تواند مستقل از موبایل، تماس و پیامک ها را دریافت نماید و با اتصال به اینترنت امکان دسترسی به ایمیل و سایر اطلاعات را در اختیار شما قرار دهد.

علاوه بر این ویژگی، مواردی دیگر از قبیل حافظه داخلی برای ذخیره موسیقی، برخورداری از GPS، بهره بردن از سنسور تشخیص ضربان قلب و … از جمله دیگر موضوعاتی هستند که Gear S را تبدیل به یک انتخاب مناسب می کنند.

سامسونگ این ساعت را با قیمت ۳۴۹ دلار به فروش می رساند.

Sony SmartWatch 3

سونی پس از اینکه در نسل اول و دوم این ساعت از سیستم عامل مخصوص خود استفاده کرد، سرانجام برای نسخه سوم تصمیم گرفت تا از کمک Android Wear استفاده نماید.

درست مانند محصول سامسونگ این ساعت نیز از آنتن GPS برخوردار است و از ۴ گیگابایت فضای داخلی نیز بهره می برد. این دستگاه سنسور تشخیص ضربان قلب ندارد ولی در عوض در مقایسه با Gear S، از مقاومت بیشتری در برابر آب برخوردار است.

SmartWatch 3 با قیمت ۲۵۰ دلار در بازار به فروش می رسد.

منبع : دیجیاتو