هر انسانی برای دوره‌ای کوتاه، نیازمند خلوت و تنهایی است که جز خودش هیچ کس در آن راه نداشته باشد. با توجه به اینکه عکس العمل خانم‌ها و آقایان در مورد مسائل متفاوت است، هر کدام در دوره خاص نیاز به تنهایی دارند.
در این نوشتار به موضوعی می‌پردازیم که روانشناسان آن را “غار تنهایی مردان” می‌خوانند.
احتمالا برای شما هم پیش آمده که هر چند وقت یکبار همسر خود را متفکر، ساکت و جمع‌گریز دیده باشید. این خلوت همان غار تنهایی است و نوعی نیاز روحی برای مردان به شمار می‌آید.
زمانی که کوله‌باری از افکار و مشکلات غیر قابل تحمل هجوم می‌آورند، بهترین کار پناه بردن به غار تنهایی است. این خلوتی است که مردان در آن، فقط با خود، افکار و مشکلاتشان همنشین می‌شوند. به آنچه تاکنون انجام داده‌اند- چه خوب و چه بد- و رفتار اطرافیان در قبال خود می‌اندیشند و البته مهمترین تصمیمات خود را در همین خلوت می‌گیرند.
در این شرایط آنها ترجیح می‌دهند هیچ کس را به این محیط راه ندهند و اغلب به یک نقطه خیره می‌شوند.
به لحاظ روانشناسی، غار تنهایی مردان زمان و مکان خاصی ندارد. بهتر است زمانی که احساس کردید همسرتان به درون این غار رفته است، او را تنها بگذارید. مطمئن باشید که در این شرایط او به نبودِ شما بیشتر از بودن شما نیازمند است. اگر خودش به این نتیجه برسد که مشکلش با مشورت کردن حل می‌شود، حتما این کار را انجام خواهد داد.
اکثر تصمیم‌های درست در همین غار تنهایی گرفته می‌شود، چرا که مغز مردان یک پردازشگر کاملا منطقی است و در زمان تصمیم‌گیری بیش از ۹۰% منطق را دخالت می‌دهند.
بنابر توصیه محققان، هنگامی که همسرتان به این غار پناه می‌برد، با تنها گذاشتن، او را همراهی کنید.
