«پی‌یرین» ماده‌ای است كه به فلفل مزه تند و تیز می‌دهد و می‌تواند روند ساخت رنگدانه را در پوست، سرعت بخشد.میزان شیوع این بیماری یك به 100 است و در آن بخش‌هایی از پوست، رنگدانه خود را از دست داده و سفید رنگ می‌شوند.
درمان‌های موجود برای این بیماری شامل استفاده از كورتیكو استروئیدها به صورت موضعی و پرتو درمانی با استفاده از اشعه ماورای بنفش (UV) است كه موجب ساخت مجدد پیگمان و رنگدانه‌های پوست می‌شود.البته مشكل اینجاست كه كمتر از یك چهارم بیماران به این درمان پاسخ مثبت می‌دهند و به علاوه،در این روش،پوست به صورت نقطه،قطعه و مقطعی پررنگ می‌شود و حالت لك پدید می‌آید.یكی دیگر از مشكلات استفاده از این درمان در دراز مدت،افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست است و به همین دلیل بسیاری بیماران از آن گریزانند.
این تیم تحقیقاتی،دو گروه موش در نظر گرفتند.برای گروه اول، ماده «پی‌یرین» و مشتقات مصنوعی آن را به تنهایی روی پوست موش مالیدند ولی برای گروه دوم پرتو درمانی را نیز به عنوان درمان مكمل انجام دادند.
در گروه اول پس از 6 هفته رنگ قهوه‌ای روشنی در پوست تولید شد ولی در گروه دوم كه درمان تركیبی به كار گرفته شد،علاوه بر تیره‌تر بودن رنگ پوست،درمان سریع‌تر انجام شد و دوام بیشتری هم داشت.این گروه تحقیقاتی معتقدند «پی‌یرین» باعث تحریك تولید سلول‌‌های پیگمان پوست به نام «ملانوسیت» می‌شود.این بیماری بر سلامت روحی و روانی افراد بسیار تاثیرگذار است و احساسات این بیماران بشدت جریحه‌دار می‌شود.این یافته،آغازگر راهی جدید برای كاهش نیاز به اشعه ماورای بنفش در این بیماران است.در نتیجه ترس از سرطان پوست نیز بسیار كمتر می‌شود
