وقتی پدر و مادرها میبینند که بچهشان اغلب بهسختی بهخواب میرود، خودشان را دلداری میدهند و میگویند که بالاخره وقتیکه چراغها خاموش شود، او هم میخوابد اما ماجرا به این سادگی نیست. به گفته دیلیمیل، نوزادانی که به سختی به خواب میروند یا در زمان خوابشان مدام گریه میکنند و بیتاب میشوند، بیشتر از دیگران در بزرگسالی با مشکلات خواب روبهرو میشوند. از نظر محققان، مشکلات خواب از همان ماههای اول تولد خودش را نشان میدهد و برخلاف خیلی مشکلات دیگر که با افزایش سن برطرف میشوند، ادامه پیدا کرده و حتی تشدید میشود. بههمین دلیل آنها میگویند که بزرگسالان بیخواب و بدخواب امروزی، همان بچههایی هستند که در کودکی خوب نمیخوابیدند و شبها مرتب بیتابی میکردند. از نظر محققان اختلال خواب جدیتر از آن است که با خاموششدن چراغها برطرف شود و اگر در کودکان ماندگار شود، میتواند آنها را با مشکلاتی از قبیل کمبود توجه و تمرکز و نوسانات خلقی هم روبهرو کند.