نهمین پیشوای شیعیان ، محمد بن علی بن موسی الرضا علیه السلام در سال 195 ه. ق ولادت یافت. در ماه و تولد آن بزرگوار اختلاف نظر است. برخی روز دهم ماه رجب را زمان ولادت آن حضرت دانسته اند. تولد امام محمد بن علی علیه السلام ملقب به " تقی" ، " رضی " و" جواد"، سبب شادی فراوان شیعیان گردید . چون با این که سن امام رضا علیه السلام از چهل گذشته بود ، ایشان هنوز فرزندی نداشتند و دشمنان به امام " ابتر" می گفتند تا اینکه امام جواد علیه السلام متولد گردیدو جانشینی پدر را عهدهدار گردید.
امام جواد علیه السلام در سن 8 سالگی ، پس از شهادت پدر حامل وظایف سنگین امامت گردید. به علت سن اندک امام ، میان شیعیان در مسئله امامت ایشان اختلاف افتاد.
امام از دو جهت به مناظرات علمی کشانده می شد: اول از طرف شیعیان خود که با توجه به سن کم ایشان می خواستند علم الهی امام را دریابند . دوم از طرف حکومت مامون که می کوشید با تشکیل مجالس مناظره ، امام را رودرروی برخی از دانشمندان بنام زمان قرار داده تا شاید امام در پاسخگویی درمانده شود و شیعیان اعتقادشان را به ایشان از دست بدهند.
ولی امام جواد علیه االسلام در علم و دانش یگانه زمان بود، به طوری که علما و فقهای زمان ، علی رغم سن اندک آن حضرت به حضورایشان آمده و مشکلات علمی خود را حل می نمودند.
شاگردان بسیاری هم چون ،عبدالعظیم حسنی، داود بن قاسم مشهور به ابو هاشم جعفری ، علی بن مهزیار و احمد بن ابی نصربزنطی در مکتب آن بزرگوار پرورش یافتند.
وجود امام برای دستگاه خلافت عباسی بسیار هراسناک بود پس مامون دختر خویش "ام فضل " را به ازدواج آن حضرت درآورد تا به این ترتیب هم مردم را فریب دهد و هم یک مراقب دائمی درون خانه امام داشته باشد.
سرانجام امام جواد علیه السلام در سن 25 سالگی به دست همسرش " ام فضل " مسموم شد و به شهادت رسید. مرقد مطهر ایشان در کاظمین واقع شده است.