زندانیان، سیاه‌پوستان و به خصوص بیماران سرطانی قربانی آزمایش‌های علمی دانشمندان آمریکایی برای بررسی اثرات تشعشعات اتمی یا آلودگی‌های رادیواکتیو بر بدن انسان بوده‌اند.
نگاهی به تاریخ علمی آمریکا نشان می‌دهد وجود نگرش‌های نامناسب و تبعیض‌آمیز نسبت به انسان باعث شده است دانشمندان و محققان این کشور از انسان‌ها، به خصوص سیاه‌پوستان و اقشار ضعیف به عنوان موضوعات آزمایش‌های بحث‌انگیز استفاده کنند.
این آزمایش‌ها، مواردی مانند آلوده کردن عمدی آزمودنی‌ها به بیماری‌های مرگبار یا ناتوان‌کننده، قرار دادن افراد در معرض سلاح‌های زیستی یا شیمیایی، قرار دادن افراد در معرض آزمایش‌های تشعشعات، تزریق مواد شیمیایی سمی و رادیواکتیو، آزمایش‌های مربوط به روش‌های اعتراف‌گیری و شکنجه، آزمایش بر روی داروهای دگرگون‌کننده هوشیاری و موارد دیگری از این قبیل را در برمی‌گیرد.
در قسمت پیشین این گزارش، آزمایش‌های پزشکی و آزمایش‌های مربوط به عامل‌های جنگ زیستی را بررسی کردیم. بخش دوم این گزارش را پی می‌گیریم.
３- آزمایش‌های اثر تشعشعات بر روی انسان‌ها
محققان در آمریکا هزاران آزمایش برای بررسی اثرات تشعشعات اتمی یا آلودگی‌های رادیواکتیو بر روی بدن انسان انجام داده‌اند. در این آزمایش‌ها که اکثر آزمودنی‌های آنها را افراد فقیر، بیمار یا اقشار ضعیف جامعه تشکیل می‌دادند از روشهایی غیرانسانی مانند دادن غذاهای رادیواکتیو به کودکان مبتلا به ناتوانی‌های ذهنی، جاسازی میله‌های ظریف رادیومی در بینی کودکان دبستانی، انتشار عمدی مواد شیمیایی رادیواکتیو بر فراز شهرهای آمریکا و کانادا، اندازه‌گیری اثرات ریزش ریزگردهای اتمی ناشی از آزمایش‌های هسته‌ای، تزریق مواد شیمیایی رادیواکتیو به بدن مادران باردار و روشهایی دیگر استفاده می‌شد.
بر اساس اسناد انتشار یافته آمریکا که «بیل کلینتون»، رئیس جمهور آمریکا در 15 ژانویه 1994 دستور آن را صادر کرد سرپرستی و تأمین منابع مالی این آزمایش‌ها را ارتش آمریکا، کمیسیون انرژی اتمی و سایر نهادهای دولتی این به عهده داشته‌اند.
خشم عمومی از انتشار این اسناد منجر شد دولت آمریکا با تشکیل هیئتی موسوم به «کمیته مشورتی آزمایش‌های اثرات تشعشعات روی انسان‌ها» در سال 1994، مدعی شود از انجام چنین آزمایش‌هایی در آینده جلوگیری خواهد کرد.
４- آزمایش‌های اورانیوم
بین سالهای 1946 و 1947 محققان دانشگاه «راچستر» اورانیوم 234 و اورانیوم 235 را به بدن شش فرد بیمار تزریق کردند تا ببینند کلیه آنها قبل از آسیب دیدن تحمل چه مقدار اورانیوم را دارد.
５- آزمایش‌های پلوتونیوم
در سال 1945، به سه بیمار بیمارستان «بیلینگز» از دانشگاه شیکاگو پلوتونیوم تزریق شد؛ این آزمایش بخشی از «پروژه منهتن» (یکی از برنامه‌های هسته‌ای آمریکا که به تولید اولین بمب اتمی جهان منجر شد) بود.
در سال 1946 هم به 6 نفر از کارکنان یک آزمایشگاه متالورژیک آبهای آلوده به پلوتونیوم 239 داده شد تا محققان بتوانند درباره چگونگی جذب پلوتونیوم در مسیر گوارشی بدن تحقیق کنند.
این تصویر مربوط به کودکی 5 ساله به نام «سیمون شاو» و مادرش است. سیمون که به سرطان استخوان مبتلا بود، یکی از قربانیان آزمایش پلوتونیوم آمریکا بود. وی که به بهانه درمان پزشکی از استرالیا به آمریکا آورده شده بود، تزریقات پلوتونیوم دریافت کرد تا پزشکان نتایج آن را ببینند. از ادرار وی نمونه‌برداری و وی به استرالیا برگردانده شد. با آنکه مایعات بدن وی به مواد رادیواکتیو آلوده بودند، این موضوع به کادر پزشکی وی در استرالیا اطلاع داده نشد. پزشکان آمریکایی نام او را در مقالات پزشکی CAL-2 گذاشتند. سیمون شاو در استرالیا درگذشت.
６- آزمایش‌های مربوط به سایر مواد رادیواکتیو
بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم محققان «دانشگاه واندربریت» به 829 مادر باردار در ایالت تنسی موادی خوراندند که آنها فکر می‌کردند نوشیدنی‌های ویتامینی برای بهبود سلامت فرزندانشان است اما این مواد در واقع ترکیباتی حاوی آهن رادیواکتیو بودند. هدف این محققان این بود که تعیین کنند این ماده رادیواکتیو با چه سرعتی از جفت عبور می‌کند. درباره مرگ حداقل سه کودک بر اساس این آزمایش اطلاعاتی در دست است. ضمن اینکه چهار جنین در شکم مادرشان مردند و خود این مادران هم به عوارضی از قبیل جوش، لک، کم‌خونی، ریزش مو، خرابی دندان و سرطان مبتلا شدند (نقل از کتاب «اخلاق در تحقیق»، لو، 2000).
بین سالهای 1946 تا 1953 در مدرسه دولتی «فرلند والتر» در ایالت ماساچوست، در تحقیقی که منابع مالی آن را کمسیون انرژی اتمی آمریکا و یک شرکت تأمین کرده بود به 73 کودک مبتلا به ناتوانی‌های ذهنی غذایی حاوی کلسیم رادیواکتیو و سایر ایزوتوپ‌های پرتوزا خورانده شد تا مسیر هضم مواد غذایی رد یابی شود. به این کودکان چیزی درباره اینکه به آنها مواد شیمیایی رادیواکتیو داده شده بود گفته نشد. (نقل از کتاب «میراث اتمی آمریکا»، لی‌بارون، 1998)
در دهه 1950 محققان دانشکده پزشکی ویرجینیا دست به انجام آزمایشاتی روی قربانیان سوختگی‌های شدید زدند که اکثر آنها افرادی از خانواده‌های ضعیف و سیاهپوست بودند. متولیان انجام این تحقیق ارتش آمریکا و کمسیون انرژی اتمی آمریکا بود. در این آزمایش‌ها آزمودنی‌ها در معرض سوختگی‌های بیشتر و تزریق ایزوتوپ‌های رادیواکتیو قرار گرفتند. میزان عنصر فسفر 32 رادیواکتیو که به بیماران در این آزمایش تزریق شد 50 برابر از حد معمول این عنصر برای فرد سالم بیشتر بود.
بین سالهای 1948 تا 1954 محققان بیمارستان «جان‌هاپکینز» در بینی 582 دانش‌آموز میله‌های رادیومی نصب کردند (منبع) آزمایش‌های مشابه دیگری نیز روی 7000 نفر از پرسنل ارتش و نیروی دریایی آمریکا در خلال جنگ جهانی دوم انجام شد.
در تحقیق دیگری در مدرسه دولتی فرنالد که در سال 1956 انجام شد محققان آمریکایی به کودکان مبتلا به ناتوانی‌های ذهنی کلسیم رادیواکتیو را به صورت خوراکی و تزریق وریدی دادند.
７- تحقیقات مربوط به ریزگردهای اتمی
در سال 1954 دانشمندان آمریکایی روی ساکنان جزایر مارشال تحقیقاتی درباره اثرات قرار گرفتن آنها در معرض اثرات ریزگردهای اتمی انجام دادند. ساکنان این جزیره در یکی از آزمایش‌های هسته‌ای آمریکا موسوم به «آزمایش هسته‌ای براوو» در معرض تشعشعات هسته‌ای قرار گرفته بودند.
میزان گسترش تشعشعات هسته‌ای پس از انجام آزمایش هسته‌ای براوو توسط آمریکا
از میان 236 نفر از ساکنان این جزیره که در معرض این ریزگردها قرار گرفته بودند، برخی از آنها به بیماری سندروم حاد پرتو تابی مبتلا شده و تعدادی مردند. اثرات درازمدت این آزمایش‌ها، نقایص مادرزادی زیادی در میان کودکان نسل‌های بعدی ایجاد کرد (منبع)
آزمایش‌های هسته‌ای آمریکا در جزایر مارشال موجب نقایص مادرزادی در کودکان نسل بعد شد
در سال 1957 نیز انفجارهای هسته‌ای در اتمسفر در سایت نوادا که بخشی از عملیات plumb bob بودند منجر به افزایش بین 11000 تا 212000 هزار سرطان تیروئید در میان شهروندان آمریکا شدند که از میان آنها 1100 تا 21000 نفر جان باختند (منبع)
در اوایل دوران جنگ سرد، در مطالعاتی که با عنوان «پروژه گابریل» و «پروژه سانشاین» شناخته می‌شد محققانی در آمریکا، انگلیس و استرالیا تلاش کردند به بررسی این امر بپردازند که چه میزانی از تشعشعات هسته‌ای کره زمین را غیرقابل اسکان می‌کند. آنها پی بردند آزمایش‌های هسته‌ای در اتمسفر فرصت لازم برای بررسی این موضوع را در اختیارشان قرار می‌داد، زیرا این آزمایش‌ها باعث انتشار آلودگی‌های رادیواکتیو در سر تا سر جهان شده بود.
بنابراین دانشمندان این دو پروژه نتیجه‌گیری کردند اگر اجساد مردگان را بررسی کنند می‌توانند بر اثر میزان تشعشعات جذب شده، مقیاسی از آسیب‌زایی آن به دست آورند. کودکان و نوزادان برای محققان این پروژه مهمتر بودند، چون آنها احتمالاً آلاینده‌های جدید را بیشتر جذب کرده بودند.
نتیجه این استدلال این بود که دانشمندان شروع به گردآوری استخوان‌های اجساد مردگان از سرتاسر دنیا کردند و به خصوص توجه زیادی به اجساد نوزادان داشتند. استخوان‌های این اجساد سوزانده و خاکسترهای آنها برای یافتن رادیوایزوتوپ‌ها مورد بررسی بیشتر قرار گرفتند.
این آزمایش‌ها مخفی نگاه داشته شدند زیرا ممکن بود والدین و بستگان افراد درگذشته اجازه انجام این آزمایش‌ها با اجساد عزیزانشان را نمی‌دادند. (منبع)
８- آزمایش‌های پرتوتابی
این آزمایش‌ها در زمره بحث‌انگیزترین آزمایش‌های علمی آمریکا بوده است. بین سالهای 1960 تا 1971، وزارت دفاع آمریکا منابع مالی آزمایش‌هایی موسوم به «پرتوتابی به تمام بدن» را بر روی بیماران سرطانی فقیر و سیاهپوست انجام داد. افراد مورد آزمایش از انجام آزمایش بر روی خودشان اطلاعی نداشتند.
به بیماران گفته شده بود برای آنها درمانی به کار گرفته شده است که سرطان آنها را از بین خواهد برد اما واقعیت امر این بود که پنتاگون سعی داشت اثرات میزان بالای پرتوتابی بر بدن انسان را آزمایش کند. (نقل از کتاب «میراث هسته‌ای آمریکا»، نوشته لی‌بارون، 1998)
پنتاگون سرطانی‌های سیاهپوست را در معرض آزمایش‌های پرتوتابی قرار می‌داد
بین سالهای 1961 تا 1971 «دکتر یوگن سینگر» نیز با تأمین مالی «سازمان حمایت از دفاع اتمی» آزمایش‌های پرتوتابی به تمام بدن را بر روی 90 نفر از بیماران سرطانی فقیر و سیاه‌پوستی که طومورهای غیرقابل عمل جراحی داشتند انجام داد. وی از بیماران رضایت کتبی گرفت اما توضیحی درباره خطرات پرتوتابی به آنها نداد.
دکتر «یوگن سینگر»، پزشک آمریکایی بود که بیش از آنکه شهرتی در پزشکی به به دست آورد به خاطر انجام آزمایش‌های غیراخلاقی بر روی بیماران سرطانی معروف شد.
برای بیماران بیش از 100 دوز پرتو تابی به تمام بدن به کار گرفته شد که در بسیاری از موارد منجر به ایجاد درد و استفراغ در آنها شد. (روزنامه لس‌آنجلس تایمز، 6 اکتبر 2007)
در سال 1963، محققان دانشگاه واشنگتن اندامهای جنسی 232 مرد زندانی را در معرض پرتوتابی قرار دادند تا اثرات پرتوتابی را بر عملکرد دستگاه‌های جنسی تعیین کنند. وقتی زندانیان بعداً زندان را ترک کردند و صاحب فرزند شدند، حداقل 4 نفرشان کودکانی با نقائص مادرزادی داشتند. البته تعداد دقیق این بیماری‌ها و نقائص مشخص نیست، زیرا وضعیت این آزمودنی‌ها هرگز مورد پیگیری قرار نگرفت. (نقل از کتاب «میراث هسته‌ای آمریکا»، نوشته لی‌بارون، 1998).
