امروز دكتر خوش‌نيت، فوق‌تخصص غدد و استاد دانشگاه علوم پزشكي تهران به پرسش ما پاسخ مي‌دهد.
70 درصد بيماران ديابتي درجاتي از اختلال خواب را به صورت بي‌خوابي و بدخوابي تجربه مي‌كنند كه علل متفاوتي دارد. بيماران دچار ديابت نوع يك كه انسولين تزريق مي‌كنند به علت نوسان قند خونشان، دچار بيداري مي‌شوند. زماني كه قند خون مي‌آيد، بيمار دچار كابوس مي‌شود و در طول خواب يا هنگام صبح سردرد دارد.
قند خون بالا نيز باعث تكرر ادرار شبانه و اختلال در خواب مي‌شود. علت ديگر بدخوابي، چاقي است كه در ديابتي‌هاي نوع دو ديده مي‌شود. چاقي باعث اشكال در تنفس و خرخركردن و عميق نخوابيدن نيز مي‌شود.
به بيماران ديابتي توصيه مي‌شود براي خواب خوب ساعت مشخصي را انتخاب كنند و خواب بموقع را در اولويت كارهاي خود قرار دهند.
همچنين هنگام خواب، مطالعه داشته باشند و از ديدن تلويزيون خودداري كنند. تنفس عميق قبل از خواب نيز مفيد است.
اختلالات تنفسي در خواب، درد ساق پا (سندرم بي‌خوابي ساق‌ها)، گرفتگي عضلات، افزايش يا كاهش قند خون طي شب و نياز مكرر به دستشويي رفتن از علل آشفتگي‌هاي خواب افراد ديابتي است بنابراين در ارزيابي بيماران ديابتي، بررسي كيفيت خواب و اختلالات خواب از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.
اختلالات خواب در ديابتي‌ها شايع است، ولي با كنترل صحيح ديابت مي‌توان از آن جلوگيري كرد. توجه به اين نكته كه عوامل ايجادكننده اختلال خواب چند فاكتوري است در درمان موفقيت‌آميز آن بسيار موثر است.
در مورد كم‌خوابي در افراد ديابتي نيز مي‌توان علاوه بر درمان دارويي از درمان‌هاي آرام‌سازي نيز استفاده كرد
