بنابراين، وقتي ذخيره يكنواخت چربي در بدنمان با توجه به شاخصههاي سن، جنس و... تا مقداري معلوم از حد استاندارد بيشتر باشد داراي اضافه وزنيم، اگر بيشتر از حد اضافه وزن باشد چاقيم، اگر كمي كمتر از حد استاندارد باشد كمبود وزن داريم و بسيار زيادتر از كمبود وزن باشد لاغريم.
چاقي يا لاغري موضعي
وقتي ذخاير چربي نه به صورت يكنواخت، بلكه براساس منطقه و موضعي خاص از بدن توزيع يافته يا در آن نواحي كمتر باشد به چنين حالتي، چاقي يا لاغري موضعي گفته ميشود؛ مثل چاقي شكمي، لاغري ساعد و...
شاخص توده چربي
براي تشخيص كمبود يا اضافه وزن، لاغري يا چاقي، از فرمولي به نام «شاخص توده چربي بدن» ياBMI (كه سرواژههاي Body Mass Index است) استفاده ميشود (به خاطر داشته باشيد اين مقدار، ملاك تشخيص چاقي / لاغري موضعي يا قضاوت درباره كودكان نيست و در اين زمينه كاربرد مناسبي ندارد.)
فرمولهاي شاخص توده چربي متعددند. با وارد كردن متغيرهايي چون سن، جنس و قد در برنامههاي تشخيص BMI كه به صورت نرمافزاري در موبايل و كامپيوتر نصب ميشوند يا در سايتهاي اينترنتي مربوط قابل دسترسي است، نهتنها ميتوان شاخص توده چربي خود را به دست آورد، بلكه حتي ميتوان از محدوده وزني خود هم بسادگي مطلع شد. اما اين شاخص را ميتوان از طريق فرمول رياضي هم محاسبه كرد.
محاسبه توده چربي:
در حالت كلي، استاندارد توده چربي بدن مساوي است با وزن بر حسب كيلوگرم، تقسيم بر مجذور قد بر حسب متر (يا به بيان سادهتر: وزن تقسيم بر قد به توان 2):
BMI= Weight(kg)÷Height(m)&~#@&2
هرچند متخصصان حد مناسب وزن را به دو نوع ايدهآل و طبيعي تفكيك ميكنند، اما براي كساني كه بيش از 20 سال سن دارند، مقايسه عدد به دست آمده با جدول ذيل راهنماي مفيدي است (براي افزايش دقت در اين زمينه عوامل ديگري چون جنس، استخوانبندي و مانند اينها را نيز دخيل ميدانند):
كمتر از 17= لاغر
بين 17 تا 19= كموزن
بين 19 تا 25= متعادل (استاندارد)
بين 25 تا 30= فزون وزن
بيشتر از 30= چاق
توده چربي مناسب (BMI)براساس سن:
سنين 17 تا 19 سال=21
سنين 19 تا 24 سال=22
سنين 24 تا 34 سال=23
سنين 34 تا 44 سال=24
سنين 44 تا 54 سال=25
سنين 54 تا 64 سال=26
سنين 64 سال به بالا=27