امروز دكتر خوش‌نيت، فوق تخصص غدد دانشگاه علوم پزشكي تهران به پرسش ما پاسخ مي‌دهد.
بسياري از بيماران ديابتي دوست دارند ماه مبارك رمضان، روزه بگيرند. روزه براساس فقه شيعي در صورتي كه براي بدن ضرر نداشته باشد، واجب است، ولي اگر احتمال ضرر معقولي براي بدن داشته باشد، حرام است.
روزه‌داري براي بيماران ديابتي همراه با عوارضي همچون كاهش قند خون است.
كاهش قند خون بيشتر در بيماراني رخ مي‌دهد كه سابقه افت مكرر قند خون داشته باشند، داروهايشان را در دوران روزه‌داري تنظيم نكرده باشند، در طول روزه‌داري فعاليت بدني زيادي انجام دهند يا وعده سحري را حذف كرده باشند. بيشتر اين موارد، منجر به افت قند خون در بيماران ديابتي مي‌شود.
اگر به بيماران ديابتي شيوه صحيح روزه‌داري و راهكارهاي پيشگيري از افت قند خون را آموزش دهيم، افت قند خون آنها كمتر خواهد شد، به همين دليل آموزش، بخش اصلي روزه‌داري براي افراد ديابتي است.از عوارض ديگر روزه‌داري براي بيماران ديابتي، افزايش قند خون است.
كاهش ميزان مصرف داروها و پرخوري از افطار تا سحر، بخصوص در وعده افطار، باعث افزايش قند خون اين افراد مي‌شود.
افت يا افزايش قند خون، از دست دادن آب بدن و در نهايت انسداد عروقي از مهم‌ترين مسائلي است كه بيماران ديابتي در صورت عدم توجه به توصيه‌هاي پزشكي، حين روزه‌داري با آن مواجه مي‌شوند.
بايد يادآور شد؛ كساني كه ديابت كنترل شده دارند و واجد شرايط روزه‌داري هستند نبايد رژيم غذايي خود را در ماه رمضان تغيير بدهند، همچنين بايد مايعات كافي بنوشند و زمان ورزش خود را تنظيم كنند
